28 พ.ย. 2019 เวลา 15:39 • ปรัชญา
EP82: หยุด
อะไรก็ไม่เท่า
หยุดคิด ?
การคิด คือใจไปรู้แจ้งในความจำได้ในอดีตบ้าง ความปรุงแต่งสิ่งยังไม่เกิดบ้าง แต่ไม่หยุดแค่นั้น จิตยังจดจ่อตั้งอยู่ในเรื่องนั้นต่อไปเรียกว่า เพลิน ช่วงนั้นสติอยู่ไหนไม่รู้ จิตเกาะความคิดยังเดินต่อเนื่องต่อไป เพลินแล้วก็อยาก อยากในสัมผัสด้วยกายด้วยใจ อยากในความเป็น อยากในความไม่อยากเป็น
เกิดอยากคือเกิดทุกข์ ?
เพราะอยากจึง_แสวงหา
เพราะแสวงหาจึง_ได้
เพราะได้จึง_ปลงใจรัก
เพราะรักจึง_กำหนัดพอใจ
เพราะพอใจจึง_มัวเมา
เพราะมัวเมาจึง_จับอกจับใจ
เพราะจับอกจับใจจึง_ตระหนี่
เพราะตระหนี่จึง_หวงกั้น
เรื่องราวจากการหวงกั้นจึงเกิดขึ้น
เช่น
การใช้อาวุธมีคม อาวุธไม่มีคม
การทะเลาะ การแก่งแย่ง การวิวาท
กล่าวคำหยาบ คำสอดเสียด คำพูดเท็จ
การกระทำบาปอกุศลรูปแบบต่างๆ
หลุดออกมาอย่างไม่หยุดยั้ง…
นี่คือพระสูตรสัทธรรมของพระตถาคต
โมชั่นหนึ่งอาจใช้เวลาเป็นวันกว่าจะออกมา
หรือบางครั้งไม่ทันครบเสี้ยววิ
มีเก้าขั้นตอน
เราท่านลองใคร่ครวญดูว่า
ธรรมจะทนต่อการเพ่งพิสูจน์ขนาดไหน
เมื่อตอนเช้าขับรถฝ่ามาทำงาน
จัดอกุศลไปกี่ดอกหนอ ?
ตั้งใจจะไม่แล้วเชียว
แต่จิตเรานั้นมันคุมยากจัง
ไม่ถึงเสี้ยววินาที
ที่ตาสัมผัสรูป
ตระหนี่หวงกั้นก็มาจ่อแล้ว
ปากหนอก็ปล่อยไปหลายประโยคเด็ด
รอบปีที่ผ่านมา
ดูข่าวท้องถนนเถิด
อาจได้ข้อคิด
บางสายบางเวลา
อาจตื่นเต้นไม่แพ้หนังคาวบอยนะ
ใครอยากปฏิบัติ
ไม่ต้องไปวัดเลย
ขับรถไปทำงานตอนเช้า
รักษาสติให้อยู่กับลมหายใจได้ตลอด
ไม่มีปล่อยเผลอเพลินกับความคิด
แต่ยังมองเห็นความคิดของตน
โลดแล่นปรุงแต่ง
และตอนจะไปต่อ
ก็มีสติตัดออกไปสู่ลมหายใจ
เพียรแบบนี้ ไปทางเจริญไม่ไปทางเสื่อม
การเจริญอานาปานสติเป็นมหาทานเสียด้วยซ้ำ
แม้ท่ามกลางรถติด แต่ชีวิตสดใสถาวร

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา