ในสมัยนั้นประเทศจีนมองประเทศตัวเองว่าเป็นชนชาติที่มีอารยธรรมสูง ประเทศไหนจะมาติดต่อค้าขายด้วยประเทศนั้นต้องยอมรับว่าคนจีนเหนือกว่าตน ต้องนับถือจักรพรรดิจีน และสำคัญสุดคือต้องส่งเครื่องราชบรรณาการให้กับจีน จึงจะยอมติดต่อด้วย
ชาวยุโรปที่มาติดต่อค้าขายด้วยในสมัยนั้นโดยเฉพาะอังกฤษซึ่งเป็นประเทศมหาอำนาจทางการค้า ต่างไม่พอใจกับนโยบายปิดประเทศของจีน ยกตัวอย่างเช่น ไม่ได้สิทธิในการค้าขายกับคนจีนอย่างเสรี สามารถเข้ามาค้าขายได้เฉพาะเมื่อท่ากวางโจวเท่านั้น ไม่ได้สิทธิในการเผยแพร่ศาสนาอย่างเสรีในจีน และไม่สามารถตั้งสถานฑูตติดต่อกับปักกิ่งได้โดยตรง เป็นต้น
เหล่านี้เป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความขัดแย้งกับประเทศอังกฤษ