ตอนที่ 21 โจกับมิติปริศนา (1)
ผมมองไปรอบ ๆ มีโต๊ะ 1 ตัว เก้าอี้ 1 ตัว ท่ามกลางความว่างขาวโพลนไร้ขอบเขต
ภาพโดย Free-Photos จาก Pixabay
เกิดอะไรขึ้น ผมนึกทบทวนเรื่องราวก่อนหน้า
เมื่อกี้ผมคุยกับเพื่อนพ่อที่มาจากญี่ปุ่น
เสียงที่ฟังเหมือนกับรอบรู้ไปทุกเรื่องก็ดังขึ้นแทรก
“นี่น่ะเหรอ ลูกเจ้าหัวฟู ไหนขอทดสอบหน่อยซิ”
ผมหันไปทางต้นเสียง และนั่น! กลุ่มควันเหมือนไอร้อนสี ‘ม่วง’ แล้วผมก็มาอยู่ที่นี่
ผมเลื่อนเก้าอี้ออกมา สองมือจับขอบโต๊ะ ค่อย ๆ หย่อนตัวช้า ๆ
ทันทีที่ก้นสัมผัสความแข็ง กระดาษใบหนึ่งก็ลอยลงมาจากข้างบนผ่านหน้าผมและหยุดนิ่งบนกึ่งกลางโต๊ะ
“เฮ้ย แม่ร่วง!!!” ผมตกใจแต๋วแตกเมื่อมีปากกาพุ่งมาปักข้าง ๆ กระดาษแผ่นนั้นอย่างแรง
มีข้อความบนกระดาษเป็นภาษาไทย ผมนึกขอบคุณ อย่างน้อยก็อ่านออก
‘แบบทดสอบสำหรับลูกเจ้าหัวฟู’
‘มี 3 คำถาม ตอบถูกเพียงหนึ่งจะได้ออกจากมิติปริศนา’
ผมยกสองมือขึ้นกุมหัวรำพึงเบา ๆ “ซวยแล้วกู”
‘คำถามข้อที่ 1 (05:00 นาที)’
‘มีเลข 5 5 5 5 5 และเครื่องหมายคณิตศาสตร์ + - x ÷ ใส่ตัวเลขหนึ่งตัวตามด้วยหนึ่งเครื่องหมายสลับกันจนตัวเลขครบทั้งห้าตัว ใช้เครื่องหมายซ้ำได้ ใช้ไม่ครบได้ ใช้เครื่องหมาย ( ) ได้ คำนวณเรียงจากซ้ายไปขวาให้ได้คำตอบ 24’
ตัวเลข '05:00 นาที' เปลี่ยนเป็น '04:59 นาที' เมื่อผมอ่านคำถามจบ
“เลขประถมนี่หว่า ไม่น่ายาก”
ผมดึงปากกาออกแล้วทดเลขบนกระดาษนั่น
‘5+5+5+5+5 ได้ 25 ขอเลข 1 อีกตัวได้มะ'
‘5÷5 ได้ 1 นี่หว่า ลองดู’
‘5x5-(5÷5) ได้ 24 เชี่ย แล้ว 5 อีกตัวจะเอาไปทำอะไรวะ’
.
.
ยิ่งใกล้หมดเวลาผมยิ่งลน คิดอะไรไม่ออก ทำได้แค่มองตัวเลขที่ลดลงไปเรื่อย ๆ
00:03
00:02
00:01
00:00
ข้อความใหม่ปรากฎขึ้น
'หมดเวลา เขียนคำตอบในสิบวินาที' แล้วตัวเลขด้านบนก็นับถอยหลังจาก '00:10'
‘อะไรกันว้อยยยย’ ผมรู้สึกผิดหวังขณะจรดปากกา
'ทำไม่ได้ครับ' นั่นเป็นคำตอบของผม ขอลุ้นข้อต่อไปแล้วกัน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
