"เมืองอมร ตอนที่4"
หนังสือเล่มนี้ เขียนโดย คุณปองวุฒิ รุจิระชาคร
ชื่อหนังสือว่า "เงาแรกและแสงสุดท้าย"
ได้รับรางวัลพานแว่นฟ้าประจำปี พ.ศ. 2555
มนุษย์ดาวยูเรก้า-หนึ่งมาพร้อมผู้ติดตามอีกสองคน ซึ่งล้วนหน้าตาดี
เมื่อทั้งสามยืนเรียงกันโดยลดหลั่นตามยศศักดิ์ในท่าสงบนิ่ง มือไขว้ประสานกันที่ด้านหน้าแล้ว ชวนให้รู้สึกถึงนักบวชใจบุญผู้อารี ทำให้เขายิ่งผ่อนคลายความกังวลมากขึ้น ท่าทางแบบนี้คงคุยกันง่ายอยู่หรอก
หลังจากชักชวนกันนั่งประจำที่แล้ว โยวาก็เข้าประเด็นบอกว่าเขาเห็นว่าประชาชนชาวยูเรก้า-หนึ่งนั้นพร้อมสำหรับการเปิดประเทศแล้ว ทั้งยังตัดสินใจเข้าร่วมเป็นหนึ่งในสมาชิกสมาคมทางช้างเผือก
เทพสิงห์กระหยิ่มใจ เขาสามารถใช้ข้อมูลลวงในนี้มาสร้างประโยชน์ได้อีกมากเลยทีเดียว
จากนั้นโยวาก็พูดถึงประเทศสยาม นั้นทำให้เขาคิดว่าอีกฝ่ายคงเคยแอบเดินทางมาสืบข้อมูลเอาไว้ก่อนแล้วอย่างแน่นอน
บรรยากาศการพูดคุยเริ่มเป็นมิตรมากขึ้นเรื่อยๆ จนเทพสิงห์แอบนึกว่าไม่น่ากังวลไปก่อนเลย มนุษย์ดาวยูเรก้า-หนึ่งเป็นมิตรมาก คุยด้วยง่าย ไม่มีวี่แววหยิ่งผยองเลยสักนิด ออกจะเยินยอเขามากด้วยซ้ำ อีกฝ่ายพูดถึงเมืองอมร เมืองหลวงของประเทศสยามอย่างชื่นชม
"ทำไมพวกคุณถึงไม่เคยเปิดดวงดาวเลยล่ะครับ?" เขาถามคำถามสำคัญที่ไม่ว่าใครก็อยากรู้กันทั้งนั้น
"ชาวยูเรก้า-หนึ่งออกจะแตกต่างจากดาวอื่นในจักรวาลอยู่สักหน่อย พวกเราถือตนว่าสามารถสร้างสัมคมอยู่กันเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพาภายนอก บางคนก็ว่านั้นจะเป็นการนำพาความเสื่อมมาสู่สังคม ความคิดนี้สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยโบราณ จนถึงบัดนี้ก็ยังมีคนคิดอยู่อีกไม่น้อย"
"แล้วทำไม..." เขายังคงไม่เข้าใจ ทว่ายังไม่ทันพูดจบประโยค โยวาก็ยิ้ม และตัดบทด้วยการอธิบายเพิ่มเติม
"พอผมได้ขึ้นเป็นผู้นำของประชาชนก็เล็งเห็นว่าแนวคิดนั้นช่างล้าหลัง ยุคสมัยนี้เราไม่อาจอยู่โดดเดี่ยวกลางจักรวาลได้อีกต่อไปแล้ว ผมจึงเสนอกับสภายูเรก้า และได้ข้อสรุปว่าดาวเรายินดีตอบตกลงร่วมมือในโครงการที่สมาคมทางช้างเผือกเคยเสนอเอาไว้นานแล้ว นั้นคือการจัดสร้างเส้นทางยานอวกาศข้ามมายังดาวของเรา โดยเลือกเป้าหมายเชื่อมต่อเป็นโลกมนุษย์ ตรงจุดนี้เอง ผมต้องการให้รัฐบาลประเทศสยามของคุณเข้ามามีส่วนร่วมในการก่อสร้างโครงการนี้ทั้งหมดทุกขั้นตอน ร่วมกันกับทางเรา คุณจะยินดีหรือเปล่า?"
เทพสิงห์รีบตอบตกลง ใครจะปฏิเสธให้โง่! หน้าที่สำคัญขนาดนี้ถือเป็นเกียรติตลอดชีวิตนักการเมืองได้เลย และเขายังได้เข้าไปเกี่ยวข้องกับงบประมาณจำนวนเกินกว่าแสนล้านล้านยูนิต เรียกว่ามหาศาลจนนับไม่ไหว ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยหลุดมือไปแน่
เมืองอมร
"ผมยินดีทำหน้าที่นี้อย่างดีที่สุด ไม่ต้องห่วง ประเทศสยามได้ชื่อว่าทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ งานเสร็จทันตามกำหนดแน่นอน" เขาโฆษณาชวนเชื่อ
"รู้ไหมทำไมผมถึงเลือกประเทศของคุณ?" โยวาถาม คำตอบที่ได้คือการส่ายหน้า
"ผมเองก็สงสัยอยู่ตลอด" เทพสิงห์ตอบอย่างจนปัญญา
"ไม่ใช่เฉพาะผมหรอกนะ คุณรู้ไหม โยวา ทั่วทั้งกาแล็กซี่ทางช้างเผือกต่างก็สงสัยแบบเดียวกันหมด ว่าทำไมคุณถึงมอบเกียรติยศนี้ให้กับประเทศเล็กๆ ที่แทบไม่มีชื่อเสียงอะไรเลย"
"ดาวยูเรก้า-หนึ่งมีเทคโนโลยีทันสมัยมาก เราได้จัดสร้างสมองกลประสิทธิภาพสูงส่ง สามารถวิเคราะห์พฤติกรรมและภาวะนิสัยของสิ่งมีชีวิตได้โดยไม่จำกัดว่าเป็นสิ่งมีชีวิตจากดาวดวงไหน
ผมสั่งให้เจ้าหน้าที่วิเคราะห์ออกมาแล้ว พบว่านายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีของประเทศคุณมีนิสียเข้ากันกับผมมากที่สุด ถ้าหากร่วมมือกันทำงาน จะช่วยส่งเสริมกันและกันให้บรรลุเป้าหมายได้เป็นอย่างดี"
เทพสิงหืฟังแล้วงุนงง ไม่เข้าใจเลยซักนิด เครื่องมือประเภทนี้เขาเคยได้ยินอยู่หรอก หากในโลกนั้นความแม่นยำของมันไม่สูงมาก ทำไปทำมาก็ถูกผู้คนประท้วงผลของมันจนต้องยกเลิกไม่เคยนำมาวิเคราะห์อะไรอีก
แต่ก็ไม่แน่ เทคโนโลยีของดาวยูเรก้า-หนึ่งอาจจะสูงกว่าจริงๆ เครื่องมือของพวกนั้นคงมีประสิทธิภาพมากกว่า ถึงกระนั้นเขาก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเหตุใดอีกฝ่ายต้องเลือกคนทำงานจากนิสัยพื้นฐานด้วย ฟังดูยุ่งยากและเสียเวลาอย่างไรชอบกล
"พวกคุณให้เกียรติเราชาวสยามมากจริงๆ ครับ ผมสัญญาว่าจะทำหน้าที่นี้ด้วยความตั้งใจ ซื่อสัตย์สุจริต ไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน" เขาเผลอพูดเหมือนตอนหาเสียง ประโยคนี้สร้างความประทับใจมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง
ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรติดต่อกันทุกสมัยหรอก
"ดีครับ แต่เปลี่ยนจากความตั้งใจ ซื่อสัตย์สุจริต เป็นเห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนรวมดีไหมครับ?"
"เกรงว่าผมจะไม่เข้าใจนัก" เทพสิงห์ตอบ
เอาแล้วๆๆๆๆๆๆๆ ยังติดตามกันอยู่ไหม
รออ่านต่อนะ เห็ดจะเอามาเขียนต่อให้วันหลัง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
