"เมืองอมร ตอนที่5"
หนังสือเล่มนี้ เขียนโดย คุณปองวุฒิ รุจิระชาคร
ชื่อหนังสือว่า "เงาแรกและแสงสุดท้าย"
ได้รับรางวัลพานแว่นฟ้าประจำปี พ.ศ. 2555
"งบประมาณการก่อสร้างจากสมาคมทางช้างเผือกอนุมัติมาแล้วสามแสนล้านยูนิต" ผู้นำดาวยูเรก้า-หนึ่งพูดเนิบช้า ดวงตาเป็นประกาย
"คุณคิดอย่างไร ถ้าหากเราจะหาทางนำงบส่วนหนึ่งนั้นมาสร้างประโยชน์ให้กับดวงดาวของเรา แทนที่จะลงเงินทั้งหมดไปกับอิฐ หิน ปูน ทราย สร้างสถานีอวกาศเพียงอย่างเดียว"
พูดเสร็จก็จ้องหน้าเขา เทพสิงห์เข้าใจทันที ประหนึ่งไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ ที่แท้อีกฝ่ายต้องการให้เขาร่วมมือ "ดึง" เงินงบประมาณก่อสร้างบางส่วนเข้ากระเป๋าของแต่ละฝ่ายนั้นเอง
ไอ้ "นิสัย" ที่จะ "ร่วมมือ ส่งเสริมกันและกันให้บรรลุเป้าหมาย" นั้นหมายความอย่างนี้นี่เอง
ไม่เลว ผู้นำชาวยูเรก้า-หนึ่งคนนี้มองคนไม่ผิด หรือจะเรียกว่าเครื่องมือวิเคราะห์ของทางนั้นเยี่ยมยอดดีนะ เทพสิงห์ไม่มีทีท่าตกใจกับข้อเสนอร่วมมือกระทำทุจริตงบก่อสร้างแต่อย่างใด
ตรงกันข้าม ชายวัยกลางคนจากโลกมนุษย์กลับยิ้ม ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเริงร่า
"ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งเลยครับ การก่อสร้างน่ะ สามารถทำได้หลายรูปแบบ ไม่จำเป็นต้องลงเงินทั้งหมดก็ออกมาเป็นรูปเป็นร่างได้ เรานำเงินส่วนที่เกินมาพัฒนาดาวของคุณและประเทศของผมจะได้ประโยชน์มากกว่า"
"ในเมื่อเข้าใจตรงกัน ผมคิดว่าน่าจะประสานผลประโยชน์กันได้ลงตัวนะครับ" โยวาเองก็ยิ้มเช่นกัน
วัฒนธรรมการทำงานประเภทนี้สืบทอดกันมาโดยหาต้นตอไม่ได้ด้วยซ้ำ ผ่านมาถึงยุคอวกาศก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหายไปจากสังคมแต่อย่างใด
คนระดับรัฐมนตรีคารมเอกผู้เจนจัดในสนามการเมืองอย่างเขาย่อมเคยผ่านเหตุการณ์ประเภทนี้มาก่อน และพร้อมอ้าแขนรับมันอย่างยินดี ไม่น่าเชื่อว่าในชีวิตจะได้มีโอกาสเกี่ยวพันกับโครงการใหญ่ระดับกาแล็กซี่
ส้มหล่นจริงๆ โชคดีอย่างนี้หาได้ที่ไหนอีก
ทั้งสองลงชื่อในผลการเจรจา จากนั้นก็จับมือกันแนบแน่นราวกับเป็นการทำสัญญาร่วมกันอีกทางหนึ่ง
"อย่างนี้ก็หวานหมูน่ะสิ ไม่นึกเลยว่าคุณกับผู้นำชาวยูเรก้า-หนึ่งจะเข้ากันได้ดีขนาดนี้" ท่านนายกฯ ตบเข่าฉาด หลังจากเเทพสิงห์กลับมารายงานให้ฟังถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า
"ผมเองก็นึกไม่ถึงเลยครับท่านว่าการเจรจาจะออกมาในรูปแบบนั้นได้" เทพสิงห์บอกอย่างอารมณ์ดี
"ตอนแรกผมเกือบตั้งตัวไม่ติดแน่ะ ไม่นึกว่าพวกมนุษย์ดาวลึกลับ ปิดตัวเองตลอดเวลานั้น พอเปิดตัวปั๊ปก็กล้ากอบโกยผลประโยชน์จากสมาคมทางช้างเผือกได้เลย กล้าจริงๆ ครับ"
เมืองอมร
"สงสัยที่ปิดดาวอยู่นานเพราะต้องการเพิ่มความสนใจ" นายกฯ ชาตรีแสดงความเห็น
"นั้นน่ะสิครับท่าน มีสิทธิ์เป็นไปได้"
"แล้วงานนี้จะได้เท่าไหร่?"
"ตกลงกันที่ดาวละแสนล้านล้านยูนิต เหลือไว้สำหรับก่อสร้างแค่หนึ่งแสนล้านล้านยูนิตก็พอ เราปรับเปลี่ยนสเป็คก่อสร้างนิดหน่อย ประหยัดต้นทุนเท่าที่ทำได้ ใช้คนของเราเองรู้งานกันมาหลายครั้ง ไม่ต้องจัดประมูลให้ลำบากหรอกครับ"
"ไม่ได้นะ ต้องจัดพอเป็นพิธีสักหน่อย เดี๋ยวพวกกลุ่มธุรกิจมันจะโวยวาย หาว่าเราไม่โปร่งใส"
"โอ้ นั้นสิครับ ผมเกือบลืมไปเลย" เทพสิงห์หัวเราะ พลางเอ่ยชม "ท่านชาตรีีรอบคอบจังนะครับ"
"มือชั้นนี้แล้ว ผ่านมาตั้งกี่โครงการ ผมจะพลาดง่ายๆ ได้ยังไง ทางคุณนั้นล่ะ อย่าให้พลาดก็แล้วกัน ไม่อย่างนั้นสมาคมทางช้างเผือกเล่นงานเราตายแน่"
"โครงการใหญ่ก็จริง แต่อีกฝั่งเปิดโอกาสให้เราเต็มที่แบบนี้ มีแต่ได้กับได้ นี่ทางนั้นยังบอกอีกนะครับว่าหลังจากสถานีอวกาศระหว่างสองดวงดาวเปิดใช้บริการแล้ว จะทำธุรกิจร่วมกับเราอีก"
ระหว่างการเจรจานั้น นอกจากเทพสิงห์จะได้ประสานผลประโยชน์เกี่ยวกับเส้นทางอวกาศของสองดาวแล้ว เขายังได้รู้ว่าภายในดาวยูเรก้า-หนึ่งนั้นเป็นดังเช่นข่าวลือไม่ผิดเพี้ยน
ดาวปิดดาวนั้นมีทรัพยากรธรรมชาติมากมาย สินแร่ ป่าไม้ น้ำมัน ทั้งหมดมีอยู่อย่างล้นเหลือ รอคอยให้คนอย่างเขาเข้าไปกอบโกยได้อีกมาก ผู้นำคนใหม่เองก็ไม่หวงห้าม กลับคิดแผนการตักตวงร่วมกับเขาเสียเอง
ถ้าหากทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดี ความสัมพันธ์ระหว่างสยามกับยูเรก้า-หนึ่งยังพัฒนาไปได้อีกโข
เทพสิงห์จินตนาการถึงขุมทรัพย์มากมายที่เขาสามารถหยิบฉวยมาได้ในอนาคต แบ่งให้กับท่านนายกรัฐมนตรีและหัวคิวอีกนิดจำนวนหนึ่ง อย่างไรก็เป็นเงินมหาศาล
แย่จริงๆ เลยเนอะ คิดว่าจะเป็นคนดี ยังชอบ ยังติดตามกันอยู่ไหม
รออ่านต่อนะ เห็ดจะเอามาเขียนต่อให้วันหลัง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
