ผมก็เป็นคนนึงที่เกิดมาได้มีบ้านอยู่ฟรี มีรถฟรีครับ ซึ่งนี่แหละเป็นกับดักที่น่ากลัวที่สุด
เพราะมันทำให้ผมและหลายๆคนติดกับดักขนาดใหญ่
นั่นคือ “ชอบพึ่งพาอาศัยพ่อแม่”
ใช่เลย เมื่อมันเคยตัว มันก็เหมือนเราจะอยู่ใน comfort zone ตลอด
และเราจะเริ่มมีความรู้สึกกับเรื่องนี้ ก็เมื่อบ้านตัวเองเริ่มมีหนี้ถาโถมครับ
.
ทุกวันนี้เด็กในไทยหลายคนเกิดในครอบครัวที่ดี มีหลายๆอย่างกว่าเด็กสมัยก่อน
วัดกันง่ายๆจากการใช้สมาร์ทโฟน
นั่นเป็นเพราะสมัยนี้พ่อแม่ก็ยังหวังดีกับลูกตัวเองเหมือนสมัยก่อนครับ
พวกเขารักเรามาก มีเหตุผลมากมาย และพร้อมใจกว้างกับลูกเสมอ
เพื่อที่จะให้ลูกรู้สึกว่าโชคดีที่เกิดมาในครอบครัวนี้
แต่นี่แหละเป็นกับดักที่พวกท่านไม่ได้ตั้งใจวางไว้ แต่เราในฐานะลูกดันทะลึ่งเอาตัวเองเข้าไปนั่งทับตอนไหนไม่รู้จนออกไม่ได้
“เราชอบพึ่งพาอาศัยพ่อแม่ ตั้งแต่เด็กจนปัจจุบันครับ”
.
ดังนั้นเมื่ออ่านถึงบรรทัดนี้
พ่อแม่และผู้ปกครองหลายคนอาจตั้งคำถามว่า แล้วจะหาทางออกอย่างไรหล่ะ?
ผมจะให้คำตอบได้ว่า
บางทีทางออกของปัญหานี้ก็เหมือนมีเส้นผมบังภูเขาอยู่ครับ
และพ่อแม่กับผม พวกเราก็ช่วยกันยกกับดักนั่นออก
ทางออกมันง่ายนิดเดียวเอง
.
ในอนาคตอันใกล้คุณพ่อคุณแม่ ไม่ต้องให้สมาร์ทโฟน ไม่ต้องให้รถ ไม่ต้องให้บ้าน ไม่ต้องให้สินสอดงานแต่งครับ
แค่มอบความรักในแบบที่คนเป็นพ่อเป็นแม่ “จะแสดงออก”ได้ก็พอ
รับฟังลูก เล่นกับมุขตลกกับลูก เปิดทางอาชีพตามใจลูก
ส่วนที่เหลือ
ก็ปล่อยให้เป็นpart ของลูกๆแบบพวกผมจัดการเอง
ปล่อยให้ลูกออกจาก comfort zone ช่วงแรกๆก็แค่ช่วยประคองและให้กำลังใจ
แค่นั้นแหละครับ
คือความรักที่แท้จริงจากพ่อแม่ทุกคนจะมอบลูกให้ได้
.
เพราะปัจจัยที่จะทำให้ลูกๆทุกคนมีความสุขที่สุดคือการได้รับความรักและอิสระ จากพ่อแม่ครับ