ลุยไปข้างหน้า!!
ในภาวะเศรษฐกิจปัจจุบันที่ทุกคนบ่นหนักบ่นหนาว่า เศรษฐกิจมันไม่ดีนั่นนู้นนี่สารพัด!!
แต่วิถีเซลบ้านนอกอย่างเรากลับกลายเป็นช่วงที่พีคมาก ยอดขายดีกว่าเดิมเกือบ 3 เท่าตัว จากที่คิวที่แล้วตกฮวบมากชนิดที่ว่า จะะเอายอดมาจากไหนวะ?
เข้าไตรมาส 4 ความหวังใหม่เราก็เดินทางมาอยู่ในหน้าตัก (แบรนด์ใหม่ที่ดิสทริบิวเตอร์อื่นเทมา) กลายเป็นสินค้าใหม่ของเราที่หลายๆ คนบ่นหนักบ่นหนา ขายไม่ได้หรอก ทำมาแระมันไม่ดีนู้นนี่นั่น
ต้องมีสื่อโฆษณา ต้องมีนั่นนู้นนี่ ทั้งหมดที่ลูกค้าบ่นกันมา “ไม่มีให้หรอก” เพราะใช้งบทำสิ่งที่ดีที่สุดไปเรียบร้อยแล้ว นั่นคือ “กำไร” ที่ดีที่สุดในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้
คำปฏิเสธสำหรับเซลอย่างเรานั่น มันเป็นเรื่องปกติ แถวบ้านเรียกว่า “โครตชิน” แต่ตามสไตล์วิถีเซลบ้านอย่างเรา ชอบตั้งโจทย์ให้กับตัวเองเสมอ
เราจะไปทางไหน? ใครคือผู้เล่นหลัก?ใครคือผู้เล่นรอง? และใครคือตัวจริงในกระดานนี้!! จากการทำงานในเขตตะวันตกมานานนับ 8 ปี
ทุกพื้นที่ทุกตำบลเดินนับจุดขายมาครบทุกตู้ ข้อมูลพวกนี้สำคัญมาก เพื่อการคาดการณ์ที่แม่นยำ การลงให้ลึกที่สุดเป็นข้อมูลที่ดีที่สุด
ไม่ทำงานบน “Data” ที่หลายๆ บริษัทชอบให้หยอดๆๆ ใน excel นะจ๊ะ แต่ทำงานกับ “ตากรู” สองตากรูนี่แหละ ที่เดินทุกตู้ดูให้เห็นกับตา อันไหนกล่อง อันไหนของจริง
อันนี้ต้องขอบคุณ GM ที่สั่งลงพื้นที่ทุกจุดและเดินขายลงแบบลงไปขายเองเลย เก็บตังเอง ประเมินสิ่งที่จะขายเอง และนี่ก็คือวิธีการที่เข้าถึงช่องทางที่ดีมาก
ตามสไตล์เราก็สนุกดี เจอคนแปลกหน้าทุกวัน ได้ใช้วิชา B.A.N.K ที่ไปเสียตังค์เรียนเองมาโครตแพง วิชานี้ใช้การสังเกตุและแยกกลุ่มคน
ถ้าเราแยกกลุ่มคนได้ เราจะรู้ว่าอะไรที่เค้าชอบและไม่ชอบ ทำให่้เพิ่มแต้มต่อในการประเมินคู่ค้า ก็ถือว่าบริษัทออกค่าน้ำมันไปฝึกทักษะนี้
ฝึกวิชาการฟัง ฟังให้มาก ยิ้มให้เยอะ อะไรก็รับๆ ไว้ ทำให้ได้คำว่า “ปัญหา” มาเป็นโจทย์ให้คิด ปัญหานั้นๆ ต้องไปที่ไหนต่อ จะแก้มันอย่างไร?
การเป็นเซลจริงๆ มันสนุกนะ เหรียญมีสองด้านฉันใด ความคิดก็มีสองด้านฉันนั้น ภารกิจทุกอย่างถ้าเราปรับให้มันบวกเสมอภารกิจนั้นจะสนุกทุกครั้งที่ทำ
ส่วนตัวเป็นคนชอบบ่นคือ “บ่นก่อน” ให้พลังลบมันหมด บูสต์พลังงานบวกขึ้นมา แล้วเป็นคนแบบบ่นเสียงดังอีกต่างหาก เพื่อนๆ ก็จะนึกว่า อีนี่แม่งเพี้ยน!!
หลายคนในทีมก็ไม่ชอบเท่าไหร่ เพราะเป็นคนเล่นใหญ่เสมอ ใหญ่แค่ไหน? ก็แค่ประตูที่ขวางตรูทุกบานต้องเปิดออกทุกประตูยันประตูสุดท้าย ถ้าคนสุดท้ายรู้เมื่อนั้นแหละฉันจะหยุด
เพราะถ้าเจ้าของเค้าไม่คิดแก้ไข “ก็ช่างแม่งเหอะ” มันคงยากเกินกว่าเซลต๊อกต๋อยอย่างเราจะเข้าใจแล้วล่ะ เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดพอ
นี่แหละความเพี้ยนที่น่ากลัวของเรา เล่นใหญ่รัชดาลัยตลอด ดราม่าไม่ชอบเราคุยกันตรงๆ แล้วก็ไม่สนใจใครทั้งนั้น ออกได้ไม่มีหนี้ค่ะ
ทำไมถึงมั่นหน้าได้เบอร์นี้? เพราะทำจริงๆ ไง ทำทุกวิถีทาง มีเพื่อนหัวหน้าถามว่า ทำไมถึงต้องทำ? ก็มันต้องทำนะ เราอยู่ในองค์กรกินเงินเดือนเค้าก็ต้องทำให้เต็มที่!!
เวลาแก้โจทย์อะไรได้ เราจะแบ่งปันความรู้นั่นแก่คนอื่นเสมอ เพื่อให้คนอื่นไปลองดูว่าจริงไหม ถ้าไม่ใช่เค้าจะมีโจทย์ใหม่กลับมาให้เราทำเคสต่อ ก็เหมือนแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน
ทั้งหมดทั้งมวลมันเป็นผลดีแก่เราทั้งนั้น ถึงชอบเป็น role model เพราะการกระจายโจทย์ ทำให้ได้คำตอบจากทุกภาคที่เพื่อนๆ แชร์มา นั่นหมายถึงข้อมูลระดับประเทศ
ถึงบอกว่าต้องทำให้เยอะ ฟังให้มาก!! ทักษะสุดท้ายสำคัญกับการทำงานและการใช้ชีวิต อันนี้แม้จะฝึกยาก แต่ก็จะพยายามฝึกให้ทักษะนี้ดีขึ้น
การเป็นเซลมันยากไหม จริงๆ มันก็ยากเย็นนั่นแหละ แต่เราใช้วิธีปรับมุมมองให้มันเป็นบวกก็แค่นั้นเราช่วยเค้า เค้าก็ช่วยเรา เราทุกคนช่วยๆ กัน มันก็มีเปอร์เซ็นต์ความสำเร็จมากขึ้น
ส่วนตัวชอบทำงานเป็นทีมมากกว่าบินเดี่ยว เพราะไม่มีใครเก่งได้ครบทุกอย่าง แต่เราจะสามารถใช้ความเก่งของคนแต่ละอย่าง มารวมกันองค์ประกอบของ “ทีมเวิร์ค”
เราถือว่าโชคดีมาก ที่เพื่อนๆ น้องๆ ช่วยกันแชร์ข้อมูลต่างๆ พอนำมาแก้โจทย์จากหลายๆ มุมมองมันเลยได้ผลลัพธ์ที่หลายหลาย และกลายเป็น How to? ในทุกๆ Solution
ไม่ต้องแปลกใจนะว่าทำไม? อยู่เขตตะวันตกแต่ยอดไม่ตกดังตะวัน พระอาทิตย์ตกฉันใดพระอาทิตย์ก็ขึ้นทุกวันฉันนั้นจ๊ะ😋
#วิถีเซลบ้านนอก
#iampatthanid
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
