ชีวิตพระ
ตอนที่ ๒๐ มี “ปีติ” เป็นอาหาร
เรากลับมาที่เรื่องราวของพระเจ้าพิมพิสารต่อ หลังจากไม่มีภัตตาหารแล้ว พระองค์จะทำอย่างไร
พระเจ้าพิมพิสารเป็นอริยบุคคลชั้นต้น คือ โสดาบัน (อ่านทบทวนได้ในตอนที่ ๑๖) เมื่อไม่ได้เสวยภัตตาหาร ก็ใช้วิธีเดินจงกรมตรึกระลึกนึกถึงพระพุทธคุณ มีปีติ (ความสุข) ที่เกิดจาก “มรรคผล” เป็นอาหาร
ปีติ ถือว่าเป็นอาหารชนิดหนึ่ง สำหรับนักฝึกสมาธิ ที่เราเคยได้ยินได้ฟังว่า ผู้ที่มีสมาธิแก่กล้าสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ หลายวัน หลายเดือน หรือเป็นปี โดยไม่ต้องมีอาหารเลยนั้น ความจริงอาหารนั้นมีอยู่ แต่เป็นอาหารละเอียด ในสำนวนของพระพุทธศาสนาเรียกอาหารประเภทนี้ว่า “ปีติ”
ถ้าจะให้เข้าใจมากขึ้นให้เรานึกถึงรถยนต์ที่วิ่งด้วยน้ำมัน กับรถยนต์ที่วิ่งด้วยไฟฟ้า นำ้มันก็เปรียบเสมือนอาหารหยาบ ส่วนไฟฟ้าก็เปรียบเสมือนอาหารละเอียด
ส่วน “มรรคผล” หมายถึง ระดับของสมาธิของพระอริยบุคคล มีโสดาปัตติมรรค โสดาปัตติผล สกทาคามิมรรค สกทาคามิผล อนาคามิมรรค อนาคามิผล อรหัตตมรรค อรหัตตผล ระดับมรรคผลยิ่งสูงเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีความสุขที่เกิดจากสมาธิมากเท่านั้น
สำหรับพระเจ้าพิมพิสารนั้น จะเสวยสุขที่เกิดจากสมาธิในระดับ โสดาปัตติมรรค กับ โสดาปัตติผล
ด้วยวิธีการนี้ นอกจากพระเจ้าพิมพิสารยังทรงพระชนม์อยู่ได้แล้ว ยังมีพระวรกายเปล่งปลั่งผ่องใสมากกว่าเดิมด้วย
แม้พระเจ้าพิมพิสารจะมีบุญ ที่ได้เสวยสุขจากมรรคผล แต่กรรมในอดีตที่พระองค์เคยทำมาก็ไม่ละเว้น ได้ช่องโอกาสส่งผล ทำให้พระเจ้าพิมพิสารต้องมาสวรรคตด้วยเหตุที่ไม่สมควรกับฐานะของพระราชา ผู้เป็นจอมคนแห่งแคว้นมคธเลย ... จบตอนที่ ๒๐
- 11
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
