“อับราฮัม ลินคอล์น (Abraham Lincoln) ประธานาธิบดีผู้เป็นที่รักของอเมริกันชน” ตอนที่ 5
หน้าที่และความสูญเสีย
ภายหลังจากเกิดสงคราม ก็ได้มีอาสาสมัครเข้าร่วมกับกองทัพสหภาพเป็นจำนวนมาก โดยรัฐทางเหนือให้การสนับสนุนการทำสงคราม และทุกคนก็คาดว่าสงครามคงจบในเวลาไม่นาน
อับราฮัมคิดว่าในระหว่างสงคราม ประธานาธิบดีควรจะมีอำนาจมากกว่าในเวลาปกติ โดยประธานาธิบดีนั้น ถึงจะเป็นผู้นำ แต่ก็ไม่ได้มีอำนาจในทุกเรื่อง บางเรื่องก็ต้องผ่านการเห็นชอบของรัฐสภา
แต่อับราฮัมไม่สนใจ เขาตั้งกองทัพและใช้จ่ายเงินในการซื้ออาวุธ นอกจากนั้นเขายังเริ่มจำกัดอิสรภาพของประชาชน โดยคนที่ต่อต้านหรือทำให้การทำสงครามนี้มีปัญหาจะมีความผิด ต้องถูกจับโดยไม่ต้องมีการสอบสวน
ถึงจะฟังดูบ้าอำนาจ แต่เนื่องจากสงครามกำลังจะเริ่ม รัฐสภาจึงปล่อยให้อับราฮัมจัดการทุกอย่างตามใจ
แต่ดูเหมือนว่าสงครามจะไม่จบลงง่ายๆ ทหารทั้งสองฝ่ายต่างล้มตายเป็นใบไม้ร่วง และกองทัพของอับราฮัมก็ไม่มีทีท่าว่าจะชนะเลย ผู้คนจึงเริ่มสงสัยแล้วว่าการเลือกอับราฮัมเป็นประธานาธิบดีนี้เป็นความคิดที่ถูกต้องหรือเปล่า เขาเหมาะสมกับตำแหน่งนี้จริงหรือ
ประธานาธิบดีนั้นคือผู้บัญชาการสูงสุด แต่อับราฮัมไม่เคยมีประสบการณ์ในด้านนี้เลย เขาจำเป็นต้องเรียนรู้วิธีการชนะสงครามทำให้เขาต้องพึ่งพาความคิดเห็นจากนายพลหลายๆ คน แต่นายพลแต่ละคนของเขานั้นก็ไม่ได้มีความสามารถมากนัก
กองทัพของอับราฮัมนั้นมีเพียงทหารที่ไม่มีประสบการณ์ อับราฮัมจึงได้เลือกนายพล “จอร์จ บี. แมคเคิลแลน (George B. McClellan)” มาเป็นผู้ฝึกทหาร
จอร์จ บี. แมคเคิลแลน (George B. McClellan)
แมคเคิลแลนนั้นเป็นคนที่เก่งในด้านการฝึกทหาร เหล่าทหารใต้บังคับบัญชาต่างไว้ใจเขาให้เป็นผู้นำ แต่แมคเคิลแลนนั้นไม่เก่งในด้านการสู้รบจริงๆ เขานั้นขี้ระแวง เขาเอาแต่ไม่กล้าโจมตีกองทัพฝ่ายใต้ทั้งๆ ที่มีโอกาส ทำให้อับราฮัมเริ่มจะไม่พอใจ
ในขณะที่อับราฮัมกำลังเรียนรู้ในการเป็นประธานาธิบดี ครอบครัวของเขาก็ได้ย้ายเข้าไปยังที่อยู่ใหม่ นั่นคือ “ทำเนียบขาว”
ทำเนียบขาวนั้นหรูหรากว่าทุกที่ๆ อับราฮัมเคยอาศัยอยู่ แต่ในเวลานั้นกำลังทรุดโทรม ซึ่งรัฐสภาก็ได้ให้เงินแมรี่มาปรับปรุงทำเนียบขาว ซึ่งแมรี่ก็จัดการปรับปรุงทำเนียบขาวให้หรูหรา
แต่แมรี่นั้นก็ใช้เงินฟุ่มเฟือย ทำให้อับราฮัมนั้นเริ่มจะไม่พอใจ เขาจำเป็นต้องใช้เงินจากรัฐสภาในการจ่ายค่าเครื่องแบบทหารรวมถึงสิ่งจำเป็นต่างๆ แต่เขาก็ต้องขอเงินมาเพื่อให้แมรี่เอาไปทำเรื่องที่ยังไม่จำเป็น ทำให้เขาต้องพูดกับแมรี่ตรงๆ ว่าแมรี่ต้องหยุดการใช้จ่ายนี้ได้แล้ว
ในเวลานั้น ลูกชายคนโตของอับราฮัมได้ศึกษาในระดับมหาวิทยาลัยที่อื่น แต่ลูกชายที่เหลือนั้นยังเด็กอยู่ มีอายุเพียงแค่ 10 ขวบและ 8 ขวบ และก็ซนมาก
ลูกๆ ของอับราฮัมนั้นได้เป็นมิตรกับพวกทหารที่มาที่ทำเนียบขาว และยังสร้างปืนใหญ่ขนาดเล็กและยิงไปทางฝั่งศัตรู
ลูกๆ ของประธานาธิบดีคนก่อนๆ นั้นล้วนแต่โตแล้ว แต่ลูกๆ ของอับราฮัมนั้นยังเด็ก ทำให้ชาวอเมริกันต่างเอ็นดูลูกๆ ของอับราฮัม และส่งของขวัญเช่นม้าและแพะมาให้เด็กๆ ซึ่งเด็กๆ ก็ขี่ม้าและแพะตรงเข้าไปกลางงานเลี้ยง ทำงานเลี้ยงวุ่นวาย
แต่ต่อให้ซนแค่ไหน แต่อับราฮัมก็ไม่เคยจะดุลูกๆ เด็กๆ ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องทำงานของอับราฮัมได้ทุกเมื่อ บางครั้งอับราฮัมกำลังพูดคุยงานกับนายพลคนสำคัญโดยมีลูกๆ ปีนป่ายบนเก้าอี้หรือไม่ก็นอนอยู่บนพื้น ฟังอับราฮัมคุยเรื่องความลับของชาติ
นอกเหนือจากนี้ ยังมีความซนอีกมากของเด็กๆ แต่อับราฮัมก็ไม่ได้ว่าอะไร
นอกจากอับราฮัมจะไม่ว่าอะไร จริงๆ แล้วเขายังต้องการเด็กๆ อีกด้วย เนื่องจากในระหว่างสงคราม อับราฮัมนั้นต้องเครียดหนัก ปัญหาไม่เว้นวัน ลูกๆ คือคนที่ทำให้อับราฮัมยิ้มออกมาได้
นอกจากลูกๆ แล้ว อับราฮัมยังมีคนมารบกวนเขาทุกวัน ส่วนมากมาขอความช่วยเหลือจากเขา เช่น มาของานทำ โดยคนที่มาหาเขาในแต่ละวันนั้นมีจำนวนมากถึงขนาดเป็นแถวยาวลงมาตามบันได
คำขอที่สร้างความลำบากใจให้อับราฮัมมากที่สุดคือคำขอจากพ่อแม่หรือภรรยาของทหารในกองทัพ ขอให้ยกโทษให้ทหารที่ถูกสั่งประหาร เนื่องจากมีทหารหลายคนที่ขี้ขลาดหรือทิ้งหน้าที่
อับราฮัมเองนั้นเข้าใจดีว่าบางครั้งคนเราก็สามารถกลัว ไม่กล้าออกรบ ซึ่งความเข้าอกเข้าใจผู้อื่นของอับราฮัมก็ได้ทำให้ผู้คนศรัทธาในตัวเขา ถึงแม้ว่าสงครามยังไม่มีทีท่าว่าจะจบ แต่ประชาชนต่างก็ศรัทธาและเชื่อมั่นในตัวเขา
ค.ศ.1862 (พ.ศ.2405) วิลเลี่ยม ลูกชายวัย 11 ขวบของอับราฮัมก็ได้เสียชีวิตจากโรคไทฟอยด์ ซึ่งทำให้อับราฮัมและแมรี่นั้นเสียใจมาก
ในบรรดาลูกๆ นั้น วิลเลี่ยมเหมือนพ่อมากที่สุด ซึ่งอับราฮัมก็เสียใจมาก
แต่แมรี่นั้นหนักกว่ามาก
แมรี่เริ่มจะทำพิธีทรงเจ้าเข้าทรง หาทางติดต่อกับวิญญาณลูกชายที่เสียชีวิต
ประชาชนชาววอชิงตันนั้นไม่ชอบแมรี่ พวกเขาคิดว่าแมรี่นั้นมีนิสัยโอ้อวด และก็เริ่มจะกระจายข่าวลือเสียๆ หายๆ บางคนก็บอกว่าแมรี่นั้นเป็นสายลับจากฝ่ายใต้ ซึ่งแมรี่นั้นก็มีพี่น้องที่เข้ากับฝ่ายใต้จริงๆ
ข่าวลือต่างๆ นี้ไม่ใช่เรื่องจริงและก็ไม่ยุติธรรมกับแมรี่นัก ถึงแม้แมรี่นั้นจะใช้เงินมือเติบและน่ารำคาญในสายตาของหลายๆ คน แต่เธอก็ภักดีต่ออับราฮัมมาก ศัตรูของอับราฮัมก็คือศัตรูของเธอ ต่อให้เป็นพี่น้อง แต่แมรี่ก็เข้าข้างอับราฮัมมากกว่าอยู่ดี
แต่อย่างไรก็ตาม ประชาชนก็ยังไม่ชอบแมรี่อยู่ดีและข่าวลือต่างๆ ก็ยังคงไม่หยุด
ส่วนตัวของอับราฮัมนั้นก็ซึมเศร้าจากการตายของวิลเลี่ยม เขามักจะเก็บตัวอยู่ในห้อง ร้องไห้อยู่เพียงลำพัง
แต่ไม่ว่าจะเศร้าแค่ไหน อับราฮัมก็ต้องทำหน้าที่ของตนต่อไป เขาต้องนำพาประเทศชาติให้ชนะสงคราม
เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป ติดตามได้ในตอนหน้านะครับ
- 14
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
