Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ชีวิต101
•
ติดตาม
21 ธ.ค. 2019 เวลา 09:58 • ไลฟ์สไตล์
#ชีวิต101 ภาค 2 ตอนที่ 18
วันที่ 18 ธันวาคม 2561(ต่อ1)
ผมนั่งเรือมาถึงเกาะยาวใหญ่ ซึ่งอยู่ไม่ห่างกันมากจากเกาะยาวน้อย จึงใช้เวลาไม่นาน เรือก็แล่นมาถึงสะพานที่เป็นท่าเรือ ลุงคนขับพาเข้ามาบันไดด้านข้างสะพาน ไม่ได้จอดด้านหน้าท่าเรือ
แพ
ถึงเกาะ
จากนั้นผมก็เดินย้อนกลับไปจุดด้านหน้าท่าเรือซึ่งจะมีอาคารอยู่ เพื่อดูข้อมูลและสอบถามรายละเอียดเบื้องต้นเกี่ยวกับที่นี่ ผมก็พยายามมองหาคนหรือเจ้าหน้าที่ ที่จะสามารถสอบถามอะไรได้บ้าง
อาคารด้านหน้าท่าเรือ
สักพักหนึ่งผมก็มองเห็นเจ้าหน้าที่กรมเจ้าท่า ซึ่งเค้าจะสวมใส่ชุดสีขาวและใส่หมวกสีกรมท่าเป็นสัญลักษณ์ สามารถจดจำได้ง่าย ระหว่างนั้นเจ้าหน้าที่เค้าก็กำลังตรวจสอบตรวจเช็ค สิ่งต่างๆอยู่
เจ้าหน้าที่กำลังปฏิบัติงาน
ผมก็ถือโอกาสไปเดินดูอยู่ใกล้ๆว่าเค้าทำอะไร ก็เห็นเค้าถือกระดาษเช็คข้อมูลอะไรสักอย่าง และดูอุปกรณ์ต่างๆบนเรือ จนเค้าตรวจสอบเสร็จเรียบร้อย ซึ่งผมรอโอกาสที่จะซักถามอยู่
เจ้าหน้าที่ลงตรวจสอบเรือ
จากนั้นผมจึงสอบถามว่า ถ้าผมเที่ยวอยู่ในเกาะวันนี้ ผมจะขึ้นเรือกลับขึ้นฝั่งภูเก็ตได้ที่ไหนบ้าง เที่ยวสุดท้ายมีกี่โมงครับ เจ้าหน้าที่ก็บรรยายข้อมูลต่างๆให้ฟัง ว่ามีกี่ท่าที่ไหนบ้าง และพาผมไปดูแผนที่เกาะ ซึ่งจุดที่เราอยู่ตอนนี้คือท่าเรือ ช่องหลาด ที่จริงเกาะนี้ก็สามารถเดินทางข้ามไปฝั่งกระบี่ได้เหมือนกันเพราะอยู่ระหว่างภูเก็ต กระบี่ ผมก็เลยสอบถามเปรยๆว่า เมื่อกี้พี่เช็คตรวจสอบอะไรครับ เพราะผมเห็นพี่ลงไปตรวจเรือท่องเที่ยว พี่เค้าก็บอกว่ามันเป็นกฎระเบียบ เรือแต่ละลำเข้าออก มีผู้โดยสารกี่คน ใบรายชื่อผู้โดยสาร ตรวจสอบอุปกรณ์เรือต่างให้อยู่ในสภาพพร้อมตามมาตรฐาน การบรรทุกผู้โดยสารเกินหรือไม่ (ซึ่งอันนี้ผมก็พอเข้าใจได้ เพราะในโซนนี้ เป็นโซนท่องเที่ยว และพึ่งมีข่าวใหญ่เรื่องอุบัติเหตุทางเรือไปไม่นาน ทำให้แต่ละฝ่ายต้องเข้มงวดตรวจตากัน)
แผนที่เกาะ
ผมก็ลอยถามพี่เค้าต่อว่าเค้าดูแลเฉพาะที่นี่เหรอครับ พี่เค้าก็บอกตอนนี้ดูแลหลายท่าอยู่คนเดียวและมีเรืออยู่ในการตรวจสอบหลายร้อยลำ (ผมก็คิดอยู่ในใจว่า จำนวนเจ้าหน้าที่ กับจำนวนเรือ มันเพียงพอหรือป่าว เพราะถ้าคิดจากมุมนี้ ถ้าพี่เค้าต้องดูแลท่าอื่นด้วยบนเกาะ ก็แสดงว่า บางจังหวะที่เค้าไม่อยู่ที่ท่านั้นเพราะไปตรวจสอบที่อื่นอยู่ก็มี ผมค่อนข้างรู้สึกเห็นใจต่องานที่ได้รับ)
หลังจากได้ทราบข้อมูลต่างๆแล้วผมก็จะออกเดินทางต่อ ซึ่งในระหว่างที่คุยกันผมก็แจ้งความประสงค์ว่าจะหามอเตอร์ไซเช่าขับวันหนึ่ง ซึ่งเค้าก็ให้ชาวบ้านที่อยู่แถวนั้นไปตามมาให้ ซึ่งหลังคุยกันเสร็จ เค้าก็ขับมอเตอร์ไซมาส่งให้พอดี ซึ่งผมก็สอบถามเรื่องการคืนรถต่างๆ ว่าผมสามารถคืนที่ท่าอื่นได้มั๊ย เค้าก็ตอบว่าได้และก็ได้แลกเบอร์กันไว้ติดต่อตอนคืนรถ
เช่ามอเตอร์ไซ
จากนั้นผมก็เริ่มขับตะเวนไปตามเกาะโดยผมเลือกที่จะเวียนไปทางซ้าย ของเกาะ ผมก็สังเกตผู้คน บ้านเมืองบนเกาะนี้ ผมรู้สึกสบายๆไม่เหมือนกับเกาะท่องเที่ยวอื่นๆเป็นเหมือนชุมชน หมู่บ้านธรรมดาทั่วไป คนก็ไม่ค่อยเยอะมาก จากนั้นสายตาผมก็เลือบไปเห็นป้ายเลี้ยวซ้ายไปแหลมหาด ผมก็สงสัยว่าเอ๋มันมีอะไร แต่มันมีป้ายบอกทางไป ก็น่าจะลองไปดู
ภาพถ่ายดาวเทียมแหลมหาด
พอผมไปถึงก็หาที่จอดรถ ผมก็แปลกใจ ว่าเอ๋เป็นสถานที่ท่องเที่ยวจริงเหรอ ทำไมเงียบจัง ไม่ค่อยเห็นคน สงสัยจะไม่สวยละมั้งนะ จากนั้นผมก็เดินไปจนสุดชายป่าที่บังตา ไปยืนอยู่ริมฝั่งทะเล ผมถึงกับตกใจ เห้ยยยย...
สิ่งที่ผมเห็นก็คือ เป็นแนวทางทรายขาวยื่นแวกออกไปในทะเล เข้าไปไกลมาก และมีลักษณะโค้งเหมือนพระจันทร์เสี้ยว ดูไกลๆเหมือนจะแวกเชื่อมไปถึงเกาะอีกฝั่งเลย
แหลมหาด
ผิดคาดเป็นอย่างแรง ตอนแรกคิดว่าคนไม่ค่อยมี เงียบๆนึกว่าจะไม่สวย
แต่นี่รู้สึกเหมือนกำลังอยู่โลกอีกใบ ผมเริ่มเดินออกไปจากชายป่าและเดินไปตามทางทรายขาวที่ยื่นแหวกออกไปในทะเล พอผมหันหลังกลับไปมองที่ชายป่าซึ่งมีต้นมะพร้าวเรียงรายอยู่ อยู่ดูสวยเข้าไปใหญ่ มีนักท่องเที่ยวต่างชาติอยู่สองสามคน ปูเสือนอนอยู่ตรงนั้น ซึ่งบรรยากาศแบบเป็นส่วนตัวมาก
ต้นไม้ปลายแหลม
ผมก็เดินออกไปไกลเรื่อยๆเผลอแป๊บเดียว ต้มมะพร้อมก็เห็นอยู่ไกลลิบๆ
เดินไปเรื่อยๆ
พอเดินมาได้อีกซักระยะ ผมต้องเริ่มระหวังในการเดินมากขึ้น และต้องมองหาเส้นทางการเดินที่เหมาะสม เพราะผมไม่อยากมีปัญหากับธรรมชาติเท่าไหร่ ไอ้ธรรมชาติที่ว่าคือปูจำนวนมหาศาลที่เดินกับเป็นทิวแถวยาว
ปู
ผมก็หลบเดินหลีกไปอีกทาง ปูมันก็ฉลาดของมันอยู่นะครับ พอเราเดินไปใกล้ๆมันจะแหวกออกเป็นวงให้เราเลย ก็น่าสนใจดี บางตัวก็หลบลงรูไปเลย
มองไกลๆ
ผมก็ได้แต่สงสัยในใจ ว่าที่แห่งนี้ไม่ดังเหรอ ทำไมคนน้อย แต่ก็ต้องยอมรับว่าผมก็พึ่งมารู้จักสถานที่สวยๆแบบนี้เหมือนกัน แต่คนน้อยๆแบบนี้ก็ดีแล้วละ ผมก็มองย้อนกลับไปและบอกตัวเองว่า พอได้แล้วอย่าเดินต่อเลย เดี๋ยวตอนกลับจะได้เดินไกล วันนี้โชคดีที่มาได้จังหวะน้ำลงพอดีจึงได้เดินชมเล่นมาได้ลึกขนาดนี้ ว่าแล้วผมก็กลับหลังหันและเดินกลับเข้าฝั่งเพื่อเดินทางต่อไป
1 บันทึก
13
12
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
ชีวิต101 ภาค 2
1
13
12
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย