[บทเรียนจากชีวิตจริง] ใครเป็นต้นเหตุของการใช้สารเคมีในอาหาร ? ผู้ร้ายตัวจริงคือใคร...บทความนี้มีคำตอบ.. .....ก่อนอื่นเราลองมาดูผู้ที่เกี่ยวข้องในการผลิตอาหารบ้านเรากัน ทั้งในอุตสาหกรรมอาหาร และการทำเกษตร.

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

บทเรียนจากชีวิตจริง

•

31 ธ.ค. 2019 เวลา 14:22 • วิทยาศาสตร์ & เทคโนโลยี

ใครเป็นต้นเหตุของการใช้สารเคมีในอาหาร ?

ผู้ร้ายตัวจริงคือใคร...บทความนี้มีคำตอบ..

.....ก่อนอื่นเราลองมาดูผู้ที่เกี่ยวข้องในการผลิตอาหารบ้านเรากัน ทั้งในอุตสาหกรรมอาหาร และการทำเกษตร.

ผู้ที่เกี่ยวข้องคงหนีไม่พ้นคน 3 กลุ่มนี้

1.หน่วยงานภาครัฐ.

2.ผู้ผลิต

3.ผู้บริโภค

"หน่วยงานภาครัฐ"

กระทรวงสาธารณสุข อย. กระทรวงเกษตร ผู้มีหน้าที่ดูแล ตรวจสอบและควบคุมให้ผู้ผลิตปฎิบัติตามกฎหมาย และลงโทษเมื่อพบความผิด.

"ผู้ผลิต"

โรงงานผลิต ห้างร้าน เกษตรกรผู้ปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์

ผู้มีหน้าที่แสวงหาเทคโนโลยีการผลิตที่ดี ทันสมัย และมีหน้าที่ปฏิบัติตามกฏหมาย.

"ผู้บริโภค"

เป็นซื้อและนำอาหารไปบริโภค ผู้มีหน้าที่เรียนรู้และเลือกรับประทานอาหารที่ดี มีประโยชน์ และปลอดภัย.

.....การใช้สารเคมีในแวดวงเกษตรและอาหารนั้น หากมองไปก็ดูเหมือนจะเกิดจากคนสองกลุ่มแรกที่เป็นผู้กระทำ

"หน่วยงานภาครัฐ" ไม่กระตือรือล้น หย่อนยาน ไม่ทำหน้าที่ตนเองให้สมบูรณ์

"ผู้ผลิต" ไม่มีศีลธรรม ลักลอบ ไม่ปฏิบัติตามกฏหมาย ยึดผลประโยชน์ทางธุรกิจเป็นที่ตั้ง.

.....เราในฐานะผู้บริโภค อาจคิดว่าตนเองเป็นผู้ถูกกระทำ จากคนสองกลุ่มแรก แต่ในมุมมองของผม ผู้บริโภคนี่แหละคือสาเหตุหลักๆ.

.....ผู้บริโภคที่ขาดความรู้ ยึดติดกับรูปลักษณ์ที่สวยงาม รสชาติที่หอมหวาน มีส่วนสำคัญในการแสวงหาสารเคมีต่างๆมาใส่ในอาหารและผลิตผลการเกษตร.

.....จากการที่ผมเป็นทั้งผู้บริโภค ทำงานในโรงงานผลิตอาหาร ครอบครัวทำการเกษตร และได้ติดต่อกับหน่วยงานภาครัฐเป็นครั้งคราว ทำให้เห็นภาพความไม่สมดุลที่เกิดขึ้นในระบบนี้.

.....เมื่อคนกินอยากกินของสด ของอร่อย ของสวยงาม แต่เทคโนโลยีการผลิตนั้นพัฒนามาไม่ทัน และยังไม่พอที่จะตอบสนองความต้องการของผู้บริโภค ผู้ผลิตจึงต้องแสวงหาวิธีอื่นๆมาเป็นตัวช่วยทำให้รูปลักษณ์ รสชาติ สีสัน เนื้อสัมผัส เป็นที่ต้องการของผู้บริโภค ซึ่งสารเคสีก็เป็นทางเลือกที่ง่ายที่สุด แต่ก็ใช่ว่าสารเคมีจะไม่มีต้นทุน.

.....หากผู้บริโภคยอมรับได้กับพืชผักที่มีร่องรอยแมลงกัดกินบ้าง ชาวสวนก็จะไม่ใช้ยาฆ่าแมลงจนถึงวันเก็บเกี่ยว.

.....หากผู้บริโภคยอมรับกับเนื้อหมูสีซีดๆได้ ผู้ผลิตคงไม่ต้องใช้สารเร่งเนื้อแดง

.....หากผู้บริโภคทานอาหารที่แปรรูปด้วยความร้อนสูงโดยยอมรับได้ว่า สี กลิ่นรส เนื้อสัมผัส จะด้อยลงไป ผู้ผลิตก็ไม่ต้องใช้สี ไม่ต้องใส่กลิ่น ไม่ต้องใส่สารรักษาเนื้อสัมผัส.

.....หากผู้บริโภคยอมรับได้ว่าอาหารบางอย่างควรเก็บได้แค่วันสองวัน วัตถุกันเสียคงไม่ต้องใช้.

......และหากผู้บริโภค ยอมรับได้ว่าอาหารที่ผ่านกระบวนการหรือใช้เทคโนโลยีการผลิตขั้นสูงย่อมมีราคาสูง และพร้อมจ่าย ผู้ผลิตก็คงพร้อมจะลงทุน

......หลายคนอาจจะมองว่าผมเขียนเข้าข้างหน่วยงานภาครัฐ หรือผู้ผลิต แต่หลายคนก็คงเคยได้ยินคำว่า "ความต้องการของลูกค้าสำคัญที่สุด"หรือคำว่า

"ลูกค้าคือพระเจ้า" ธุรกิจใดๆก็ตามที่ไม่ตอบสนองความต้องการของลูกค้า ก็คงต้องปิดกิจการแน่ๆ. ดังนั้นผมจึงมองว่าตัวเราซึ่งเป็น"ผู้บริโภคคือผู้ร้ายตัวจริง".

.....ลองคิดดูว่าหากผู้บริโภคมีความรู้ มีความเข้าใจ และหันมานิยมกินอาหารที่ปลอดภัย ไม่เน้นรูปลักษณ์ ไม่เน้นสีสวยๆหรือรสชาติดีๆจนเกินไปแล้ว ผู้ผลิตเขาจะใช้สารเคมีเพื่อตอบสนองความต้องการของใคร?

.....ที่สำคัญคือ. การมองดูตนเอง การปรับปรุงแก้ไขที่ตนเองก่อน ย่อมง่ายและมีโอกาสสำเร็จ มากกว่าการเปลี่ยนแปลงคนอื่น จริงมั๊ยครับ?

.....ปีใหม่นี้ มาร่วมกันเปลี่ยนรสนิยมการกินของพวกเราให้ตรงตามความจริง...และ..

"หันกลับมามองสิ่งที่ไม่ปรุงแต่งให้เป็นสิ่งสวยงามในจิตใจกันเถอะครับ"

ขอบคุณครับ.

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

วิทยาศาสตร์อาหาร( Food Science Daily.)

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน