ทำไมเราไม่ควรประมาทในชีวิต ?
คำตอบนั้นง่ายมากครับ เพราะชีวิตของมนุษย์เรานั้นสั้นมาก อย่าคิดนะครับว่า 100 ปีนั้นยาวนาน 100 ปีนั้นถือเป็น Maximum ด้วยซ้ำไป ที่สำคัญอย่าคิดว่าการแพทย์ก้าวหน้าแล้วเราจะมีชีวิตที่ยืนยาวขึ้น โลกยุคปัจจุบันมีเหตุที่ทำให้เราเสียชีวิตก่อนวัยอันควรเยอะมากจริง ๆ ตามข่าวก็พอจะเห็นภาพนะครับ
สาระดี ๆ ยามเช้าในวันหยุดแบบนี้ จึงชวนทุกท่านมาดูอุปมาเกี่ยวกับความสั้นของชีวิตมนุษย์ครับ ว่ามันสั้นแค่ไหน ลองนึกภาพตามอุปมาดูนะครับ ว่าสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นเร็วหรือไม่ ความเร็วเหล่านี้แหละครับเปรียบเหมือนความสั้นของชีวิตมนุษย์ครับ
1 เปรียบเหมือนฝนตกหนักในฤดูฝน เมื่อฝนตกหนักเราจะเห็นอะไรเกิดขึ้นครับ ฟองน้ำที่เกิดจากฝน ฟองน้ำนั้นย่อมแตกเร็ว แป๊บ ๆ เกิดฟองแล้วก็หายไป ไม่ตั้งอยู่นาน
2 เปรียบเหมือนรอยไม้ที่ขีดลงไปในน้ำ พวกคงเคยเล่นนะครับ นำไม้ขีดไปในน้ำ แป๊บเดียวรอยที่ขีดนั้น ย่อมกลับเข้าหากันเร็ว ไม่ตั้งอยู่นาน
ดังนั้นแล้ว ชีวิตของมนุษย์นั้น นิดหน่อย รวดเร็ว มีทุกข์มาก มีความคับแค้นมาก การจะอยู่ให้ถึง 100 ปีนั้น ไม่ง่ายเลย
ลองสมมตินะครับว่าถ้าเรามีอายุ 100 ปี เราจะเป็นอย่างไร
พระพุทธเจ้ามีตัวเลขอะไรบางอย่างให้เราชมครับ น่าอัศจรรย์มากครับ
ใน 1 ปี มี 3 ฤดู คือ ฤดูหนาว ฤดูร้อน ฤดูฝน
คนที่มีอายุครบ 100 ปี จะอยู่ครบ 300 ฤดู คือ ฤดูหนาว 100 ฤดูร้อน 100 และฤดูฝน 100
คนที่มีอายุครบ 300 ฤดู จะอยู่ครบ 1,200 เดือน คือ ฤดูหนาว 400 เดือน ฤดูร้อน 400 เดือน และฤดูฝน 400 เดือน
คนที่มีอายุครบ 1,200 เดือน จะอยู่ครบ 2,400 กึ่งเดือน คือ
ฤดูหนาว 800 กึ่งเดือน ฤดูร้อน 800 กึ่งเดือน และฤดูฝน 800 กึ่งเดือน
คนที่มีอายุครบ 2,400 กึ่งเดือน จะอยู่ครบ 36,000 ราตรี คือ ฤดูหนาว 12,000 ราตรี ฤดูร้อน 12,000 ราตรี และฤดูฝน 12,000 ราตรี
คนที่มีอายุครบ 36,000 ราตรี จะบริโภคอาหาร 72,000 เวลา คือฤดูหนาว 24,000 เวลา ฤดูร้อน 24,000 เวลา และฤดูฝน 24,000 เวลา
น่าอัศจรรย์ไหมครับ พระพุทธเจ้าคูณเลขเก่งมาก
100 ปี คูณ 3 ฤดู = 300 ฤดู
300 ฤดู ฤดูหนึ่งมี 4 เดือน = 1,200 เดือน
1,200 เดือน แบ่งเป็นกึ่งเดือน (1 เดือนมี 2 กึ่งเดือน) = 2,400 กึ่งเดือน
2,400 กึ่งเดือน (1 กึ่งเดือนมี 15 วันหรือราตรี) = 36,000 ราตรี
36,000 ราตรี สมมติให้กินอาหารวันละ 2 เวลา = 72,000 เวลา
2500 กว่าปีมาแล้วนะครับ คณิตศาสตร์พระพุทธเจ้าก็ไม่ธรรมดาเลยนะครับ
พระองค์โยงอายุ 100 ปี มาบรรจบที่การกินอาหาร 72,000 เวลา ทำไมกันครับ ใครพอทราบหรือสงสัยกันมั้ยเอ่ย
พระองค์ปิดท้ายดังนี้ครับ
" อันตรายแห่งการบริโภคอาหารมีดังนี้ คือ คนโกรธย่อมไม่บริโภคอาหาร คนมีทุกข์ก็ไม่บริโภคอาหาร คนป่วยไข้ก็ไม่บริโภคอาหาร คนรักษาอุโบสถก็ไม่บริโภคอาหาร เพราะไม่ได้อาหารจึงไม่บริโภคอาหาร "
ปัจจุบันต้องยอมรับเลยนะครับว่า คนเราป่วยเป็นโรคมากขึ้นสาเหตุหรือปัจจัยเสี่ยงหนึ่งอย่างก็มาจากอาหารที่เรากินเข้าไปนี่แหละครับ กินหวานมากไปเป็นเบาหวาน กินของมันมากไปเป็นโรคไขมันในเลือดสูง กินเค็มจัด ๆ เป็นโรคไต โรคความดันโลหิตสูง เป็นต้น
อาหารนั้นสำคัญต่อร่างกายเรามากครับ ต้องบริโภคแต่พอดี ๆ 😊 ถ้าเกินพอดีอาหารนี่แหละครับที่จะทำร้ายร่างกายเราเอง
สุดท้ายผมมีคำย้ำเตือนจากพระพุทธเจ้า พระองค์จะย้ำเสมอว่า พวกเธอทั้งหลายจงเพ่งพินิจ อย่าประมาท อย่าต้องเป็นผู้เดือดร้อนใจในภายหลังเลย
12 ม.ค. 2563 (7:30 น.)
ที่มา : อรกานุสาสนีสูตร
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
