ตอนที่ 1 ห่าขั่วมึงเอ้ย (ภาษาอีสานแปลว่า ไอ้บ้าเอ้ย)
ผมได้รับงานไปถ่ายวิดีโอ พรีเซนเตชั่น ที่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี ซึ่งงานที่ไปถ่ายมันเป็นโครงการของเทศบาล
ผมไปเช้ากว่าที่กำหนดนิดหน่อยทำให้ต้องรอแขกผู้มีเกียรติทุกท่านมาที่งานครบหมดก่อนเสีย ถึงจะได้เวลาเปิดงานเสียที
แถวนั้นเป็นป่าที่สวยงามใช้ได้ ผมที่มีกล้องอยู่ในมือก็เริ่มเดินตะเวนไปถ่ายรูปเล่นแถวนั้น
(ปัจจุบันรูปเหล่านั้นล่องลอยไปพร้อมกับ Hard disk แล้ว...)
ไม่นานเหล่าผู้ร่วมงานก็ทยอยมา
เดินถ่ายรูปไป ชมนก ชมไม้ เจอหมาสีดำพันธ์อะไรมิทราบนอนอยู่จึงถ่ายมันซักจึ๋งนึงแล้วเดินเข้าไปหา
ทันใดนั้นเอง ฟริ้ว~~~ แบระ....
ไม่รู้อย่างไรผมส่องกล้องไปพลางเดินเข้าไปหาเจ้าหมา แต่รู้ตัวอีกทีนิ้วที่ลั่นชัตเตอร์ไปตะกี้ 2 ครั้ง มันกลายเป็นรูปที่ผมกำลังล้มลงไปกองกับพื้นซะได้ อนาจจิตแท้ยากจะหยั่งถึง
แล้วเจ้าหมาสีดำนั้นก็ครางเสียง เอ๋ง ๆ ออกมาแล้ว สี่ขาเข้ามาหาผมที่ กองอยู่กับพื้น มันเอาหน้ามาถู ซอกแขน ขา บ้าง คงจะพยายามช่วยผมอยู่ละมั้งที่ทำแบบนั้นน่ะ ก็อย่างน้อยมันทำให้ผมได้รู้สึกว่าฉันเปล่าตัวคนเดียว
เพราะตอนนั้นผมไกลจากผู้คนมาพอสมควร ไม่มีใครเลยที่นั้น ที่จะได้ยิน หรือ ได้เห็นผมล้มปัง
(ดีแล้วที่ไม่เห็น อายเป็นนะ)
แต่ก็มีพี่ชายคนนึงเดินเข้ามาหาผมด้านหลัง
พี่ชาย : เป็นหยั๋งบ่ครับ
เชี่ยยยยย มีคนอยู่เฉยยยย
ผม : อ๋อ ไม่เป็นไรครับ
รักษาความหล่อไว้ก่อน แต่ในใจอ่ะ เจ็บโครต ๆ เลยไง แต่เขินไง เลยต้องบอกแบบนั้นออกไปไง
ก็คิดว่า เดี๋ยวพี่ชายคงจะพยุงผมให้ลุกขึ้นแล้วพาไปหาเก้าอี้นั่ง แต่เปล่าเลย เขาเดินไปโดยไม่หันกลับมามอง...
อืม ผิดเอง ที่บอกว่าไม่เป็นไร.......... ผมพยายามที่จะลุกขึ้นแต่มันก็เจ็บป๊าดโถ่วววว ขึ้นมา แต่ก็ยังพอกระเพกเดินไปไหวอยู่ จึงพยายาม ย่างก้าวท่อง ยุบหนอ.... พองหนอ.... ไอ้สัสเจ็บกว่าเดิมอีก
งั้นฮับเพลง เพียง ของ lullabyแล้วกัน ....เออ! ดีขึ้น…มั้ง
พอผมมาถึงจุดงานก็ได้เวลาที่เขาจะเริ่มงานพอดี แต่ขาผมไม่ไหวจริง ๆ
ณ ตอนนั้น จึงได้บอกไอ้สน ตากล้องอีกคนที่มากับผม ให้มันถ่ายไปก่อน
ข้าขอที่จะพักพิงรื้อฟื้น HP ตรงนี้เสียก่อนละกัน!! ฝากด้วยนะ!!!สหาย!!!!
ณ จุดรวมพลของเหล่าคณะป้า ๆ
แล้วพองานเลิก ก็ยังมีการพากันไปดูโครงการ บลา ๆ ที่ทำไว้อีก แล้วทันใดนั้น
ป้าที่มาร่วมงาน โชว์ Skill ที่ร่ำเรียนมาจากยุทธภพอันแดนไกลจากซอยพระราม 8 นั้นคือ วิชานวดตีน!!
ป้าเดินเข้ามาแล้วมาบอกว่า ตีนหนูน่ะมันแพง (งั้นขอลดได้มั้ย ผิด/) งั้นป้าจะนวดให้ เอา ๆ ยื่นตีนมาเลยลูก!!!
ผมด้วยความซาบซึ้งถึงน้ำใจป้า จึงยื่นตีนไปให้ป้าอย่างสมเกียรติ
การนวดนั้นบอกเลยว่า.....มัน...........มัน...... ไม่ได้ดีขึ้นเลยป้า!!!!!!! ใช่ครับ ป้าแม่งกดแผลปรื้ดดดดดดดดดดดดด น้ำตากูเล็ด... กดอีกปรื้ดดดดดดดดด
จากแผลที่มันช้ำเบา ๆ กดจนแม่งบวมเป่งเลยห่าขั่วมึงเอ้ย!!
จากนั้นป้าก็จากไป พร้อมรอยยิ้มแห่งศรัทธา
มาทำฉันบ่อน้ำตา แล้วทิ้งให้ฉันอยู่เพียงลำพัง ณ ต่างแดน
เชี่ย.....เหงาสัด.....
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
