#BD Love Together
เรื่องรัก...กุมภาพันธ์
Romantic Drama Story from...
MovieTalk เรื่องยาว ๆ :
แด่คนที่ฉันเคยรัก (เสมอ)
#โปรดใช้เวลาในการอ่าน
“พี่ไม่เหลืออะไรแล้วพลอย!”
เสียงโศกสลดปนสิ้นหวังดังขึ้น
ทันทีที่พลอยเจอหน้ากับตั้ม เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน
ตั้มโผเข้ามากอดพลอยแนบแน่น
พลอยยังอยู่ในอาการงุนงง แต่ก็โอบกอดด้วยความรัก
ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ มันอาจจะนาน หรือชั่วพริบตา
แต่ในที่สุด ความเงียบถูกทำลายลงด้วยคำถามจากพลอย
“มันเกิดอะไรขึ้นเหรอพี่ตั้ม?”
“พี่เพิ่งพบความจริงว่า พี่ถูกไอ้แบงค์โกง!”
“แบงค์เพื่อนพี่อ่ะนะ เพื่อนที่คบกับพี่มาตั้งแต่เด็กน่ะเหรอ?”
“ใช่ มันวางแผนมานานแล้ว อาศัยความไว้ใจจนพี่ติดกับ ตอนนี้พี่กลายเป็นหนี้ธนาคารเป็นล้านบาทแล้ว!”
พลอยตกใจ แต่เธอพยายามไม่แสดงออก เพราะสีหน้าของตั้มบ่งบอกว่า
เขากำลังท้อแท้สิ้นหวังจนแทบจะสุดทางแล้ว
พลอยกุมมือคนรักของเธอเบา ๆ พลางจูงตั้มมานั่งที่โซฟา
เธอเดินไปเปิดตู้เย็น รินน้ำดื่มเย็นเฉียบใส่แก้วแล้วส่งให้
ตั้มรับแก้วน้ำยกดื่มรวดเดียวหมดแก้ว
สภาพของตั้มในเวลานี้ไม่ต่างจากคนที่หมดตัวในคืนเดียวจากการพนัน หรือหุ้นตก
พลอยไม่ได้ซักถาม ไม่ได้ตำหนิ สิ่งที่เธอทำคือนั่งลงข้าง ๆ ตั้ม แล้วโอบกอดเขาไว้แนบแน่น เนิ่นนาน
“ใจเย็น ๆ นะพี่ตั้ม อย่าเพิ่งคิดอะไรเลย หิวไหม? เดี๋ยวพลอยทำอะไรให้ทานมั๊ย?”
ตั้มส่ายหน้า เขาอยากอยู่เงียบ ๆ ในอ้อมกอดของพลอยมากกว่า
“มันหลอกล่อชวนพี่มาลงหุ้นทำธุรกิจด้วย มันบอกว่าถ้าพี่มีกิจการตนเอง
จะได้ทำให้พลอยมีความสุข มีความมั่นคง พ่อของพลอยจะได้ไม่ดูถูกพี่อีกต่อไป”
“พี่หลงเชื่อคารมมัน ลงทุนเอาเงินทั้งหมด กับบ้านหลังนี้ไปจำนองกับธนาคาร เพื่อเอามาเป็นทุน เปิดบริษัทออร์กาไนซ์”
“มันบอกให้พี่เป็นผู้บริหารเพียงคนเดียว เพราะมันถือปฏิบัติ ไม่สามารถจับเงิน หรือมีชื่อในบริษัทได้”
“ไอ้... ทำเป็นถือศีล ปฏิบัติธรรม แต่ที่แท้มันก็สิบแปดมงกุฎตัวพ่อนี่เอง”
ตั้มสาธยายความเลวของเพื่อนรักที่คบกันมาเนิ่นนานให้พลอยฟัง
พลอยคิดถึงวันที่ตั้มมาบอกว่า เพื่อนชื่อแบงค์ชวนไปทำธุรกิจ
ตอนนั้นพลอยก็ทักท้วงไปแล้วว่าอย่าทำเลย
แต่เพราะทิฐิที่ตั้มมีอันเนื่องมาจากพ่อของพลอยดูถูกตั้มตลอดเวลา ทำให้ตั้มพยายามจะมีทุกอย่างที่ทำให้พ่อของเธอยอมรับในตัวเขา
ตั้มเป็นเพียงพนักงานระดับอาวุโสคนหนึ่งในหน่วยงานที่มีสาขามากมาย ในขณะที่บรรดาเขยร่วมตระกูลต่างก็มีฐานะทางการงานเป็นถึงระดับ CEO, ผู้อำนวยการกอง, ผู้จัดการเขต
เวลาที่ตระกูลของพลอยจัดงานเลี้ยง ตั้มได้แต่นั่งเงียบเหมือนคนไร้ตัวตนในงานเลี้ยง
บางทีมันอาจเพราะสิ่งนี้ที่ผลักดันให้ตั้มพยายามจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น เพื่อให้พลอยภูมิใจ
ภาพ: Linedeco
แต่มันกลายเป็นความล้มเหลวครั้งใหญ่ของตั้มแทน คนที่เจ็บช้ำมากที่สุดก็คือตั้ม ผู้ชายที่ยืนหยัดด้วยลำแข้งตัวเองมาตลอดชีวิต
พลอยมองคนรักของเธอด้วยความรักจับใจ ตั้มเดือดร้อนแบบนี้ส่วนหนึ่งก็มาจากพ่อของเธอเอง ที่มีส่วนผลักดันให้ตั้มต้องทำให้ทุกคนยอมรับ และตั้มก็โชคร้ายที่คนชั่ว ๆ มักใช้ความฝันของคนอื่นเป็นเครื่องมือหลอกลวงชั้นดี
มันเกิดขึ้นได้เสมอกับทุกคน ตั้มไม่ใช่คนแรก
และไม่ใช่คนสุดท้ายที่ต้องเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้
“พี่จะไปยิงมัน...มันทำให้พี่หมดตัว บ้านหลังเดียวที่พ่อพี่ทิ้งไว้ให้ เงินเก็บสะสมทั้งขีวิตพี่ ถูกมันหลอกไปหมด พี่จะไปฆ่ามัน!”
ตั้มโพล่งขึ้นมา แววตาคล้ายคนจนตรอกที่พร้อมจะกอดคอตายกับใครสักคน
พลอยตกใจ เธอไม่เคยเห็นตั้มเป็นแบบนี้ เธอรีบกุมมือของตั้มแนบแน่นกว่าเดิม
“อย่านะพี่ตั้ม อย่าทำแบบนั้น”
“พี่ไม่เหลืออะไรแล้ว พี่จะต้องกลัวอะไร คนชั่วแบบมันไม่ควรลอยนวล”
“ใครบอกว่าพี่ไม่เหลืออะไร พี่ยังมีพลอยนะ ไหนจะแม่ของพี่ตั้มอีกล่ะ แม่พี่นอนป่วยอยู่โรงพยาบาลนะอย่าลืม แล้วใครจะดูแลแม่ล่ะ?”
ตั้มเริ่มสงบลงอย่างเห็นได้ชัด ในชีวิตของตั้มมีแม่กับพลอยที่สำคัญกับเขามากที่สุด
“ถึงแม่พี่จะเป็นอัลไซเมอร์ แต่แม่พี่ก็ยังจำพี่ตั้มได้เสมอนะ พี่คิดสั้น ๆ จะฆ่าคนชั่ว ๆ แบบนั้น
ถ้าพี่ติดคุกพี่ชอบเหรอ หรือพี่จะตายกับมัน แล้วไม่คิดถึงแม่ คิดถึงพลอยเลยเหรอ พวกเราจะเป็นอย่างไรต่อไป?”
ตั้มหันมามองหน้าพลอย มองลึกเข้าไปเห็นแววตตาแห่งความรักและห่วงใยของพลอยอย่างชัดเจน เขากอดเธอ
“พลอย พี่ขอโทษ พี่แค่คิดจะล้างแค้นเท่านั้น ไม่ได้คิดหน้าคิดหลังเลย”
“พี่ตั้มใจเย็น ๆ นะ เรื่องมันเกิดไปแล้ว เราต้องรับความจริง ถึงพี่จะตัดสินใจผิดพลาด แต่อย่างน้อยพี่ยังไม่ได้หมดความหวังนี่ พี่ลืมไปแล้วเหรอ พี่เป็นคนมีความสามารถนะ พลอยเชื่อว่าพี่จะกลับมาตั้งตัวได้อีกครั้ง”
“ใช่...พี่จะไม่ยอมท้อถอย ในเมื่อมันโกงพี่ไปเท่าไหร่ พี่จะต้องมีให้มากกว่าที่มันโกงให้ได้ เพื่อแม่และพลอย”
พลอยยิ้มทั้งน้ำตา
“นี่ล่ะ...พี่ตั้มที่พลอยภูมิใจ ใครจะมองจะว่าพี่อย่างไรไม่สำคัญหรอก สำหรับพลอย พี่ตั้มคือคนที่พลอยรักและภูมิใจเสมอ อย่าท้อแท้นะพี่”
ทั้งสองโอบกอดกัน ตั้มจูบพลอยด้วยคามรัก ก่อนจะกอดเธออย่างแนบแน่น
ส่วนพลอยก็ซุกอยู่ในอ้อมกอดของตั้ม
เวลานี้สิ่งที่ตั้มต้องการคือกำลังใจและคนเคียงข้าง และพลอยตั้งใจที่จะทำให้ตั้มกลับมายืนหยัดได้อีกครั้งอย่างมั่นคง
....
ภาพ: มูฟวี่
ตั้มนั่งอยู่ในห้องทำงาน เขาตรวจงานจนเสร็จก่อนจะเซ็นอนุมัติงานสำคัญชิ้น
สุดท้าย
ตั้มหยิบสูทขึ้นมาใส่ เขามองผ่านกระจกออกไป เห็นเพียงแสงไฟจากตึกระฟ้าละลานตา
ตั้มเดินไปที่ลิฟท์ กดลงไปถึงชั้น G ของอาคาร เดินตรงไปที่ทางเชื่อมระหว่างตัวอาคารกับสถานีรถไฟฟ้า
ตั้มขึ้นรถไฟฟ้าไปยังจุดหมายที่เขาจองไว้
ตลอดรายทางหลัง ตั้มเห็นคู่รักหลายคู่หลายวัยจูงมือกันอย่างมีความสุข
บางคู่มีดอกไม้ในมือช่อใหญ่ บ้างก็ตุ๊กตาหมีตัวโต
ตั้มเดินมาถึงหน้าร้านโปรดของเขากับพลอย หน้าร้านติดป้ายบอกถึงโปรพิเศษรับวันวาเลนไทน์
ตั้มบอกกับพนักงานที่หน้าร้าน
“ผมจองไว้แล้วครับ ในชื่อ ตั้ม ครับ”
พนักงานพาตั้มมาที่โต๊ะมุมสุดของร้าน โต๊ะเล็ก ๆ สำหรับเก้าอี้สองตัว
หลังจากนั้นสักครู่ พนักงานสาวเดินมาถาม
“รับอะไรดีคะ หรือจะรอก่อน?”
“สั่งเลยครับ ผมขอ...”
ตั้มสั่งเมนูสุดโปรดของพลอย
เมนูที่ตั้มกับพลอยมักมาทานกันเป็นประจำ
ทุกวันวาเลนไทน์
ภาพ: มูฟวี่
หลังจากที่เมนูโปรดนั้นถูกเสิร์ฟบนโต๊ะ
ไอศกรีมรสมิ้นต์ที่ตั้มชอบ ส่วนฮันนี่โทสต์ราดนูเทลล่าคือของโปรดพลอย
ตั้มหยิบมือถือขึ้นมา เขาเปิดไฟล์อัลบั้มรูปที่ชื่อ “พลอย-ตั้ม”
รูปคู่ของพลอยกับตั้มในสถานที่ต่าง ๆ รวมทั้งร้านโปรดของทั้งสอง
ภาพในอดีตตลอดเจ็ดปีเหมือนชั่วพริบตา ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนในความคิดของตั้ม
ภาพจำนวนมากมายไล่เรียงไปตามไทม์ไลน์ กระทั่งมาหยุดที่รูปเดี่ยวของพลอย
รูปของพลอยในชุดเจ้าสาว!
ตั้มมองที่รูปนั้นเนิ่นนาน ก่อนจะกล่าวด้วยเสียงแผ่วเบา
“สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะพลอย ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะ”
หลังจากวันที่ตั้มมุ่งมั่นกับการกลับมาสร้างฐานะอีกครั้ง จนกลับมาประสบ
ความสำเร็จ
แต่ตลอดเวลาของความพยายาม สิ่งที่พลอยต้องพบเจอคือ
แรงกดดันจากพ่อของเธอ กับความล้มเหลวของตั้ม พ่อของพลอยบอกว่า
“ถ้าเป็นหนี้ขนาดนี้ ก็อย่าคบกับลูกชั้น เดี๋ยวจะต้องมานั่นใช้หนี้กับเธอ”
พลอยในฐานะคนกลางคือคนที่ลำบากใจมากที่สุด
กระทั่งในวันที่สิบสี่กุมภาของปีหนึ่ง หลังจากกลับมาจากทานขนมเมนูโปรดแล้ว
ทั้งสองมาถึงบ้าน พลอยเอ่ยขึ้น
“พี่ตั้ม จำได้ไหมที่พลอยเคยให้พี่สัญญาว่า ถ้าวันใดก็ตามเรามีเหตุให้ต้องจากกัน ขอให้พลอยเป็นฝ่ายเดินออกไปจากพี่ อย่าเป็นพี่เดินไปจากพลอย”
“จำได้สิ” ตั้มตอบแกมประหลาดใจ “ทำไมเหรอ?”
พลอยนิ่งเงียบ ก้มหน้า ตัวสั่นเทา ก่อนสะอื้นกล่าว
“พลอยขอบคุณนะที่พี่ตั้มรักษาสัญญา พลอยรู้ดีว่า ไม่ว่าจะเจอเรื่องหนักหนาสาหัสแค่ไหน พี่ตั้มจะมีวิธีคิดที่จะมีชีวิตต่อไปได้เสมอ...
แต่พลอยทำแบบพี่ไม่ได้
พลอยไม่ได้เข้มแข็งเลย พลอยต้องใช้เวลานานมากกว่าจะตั้งหลักได้”
ภาพ: มูฟวี่
ตั้มดึงมือพลอยเข้ามากุมไว้
“พี่ตั้ม...วันนั้นก็คือวันนี้นะ พลอยคิดว่าเราต้องจากกันแล้ว”
ตั้มตกใจ เขาแทบไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินคำนี้จากปากพลอย
“พลอยคิดว่าเราต้องต่างคนต่างไปมีชีวิตในทางของตนเองจะดีที่สุดสำหรับเราสองคน”
ตั้มนิ่งเงียบ ไม่ได้ตอบอะไร เพราะเขารู้ว่าลึก ๆ แล้ววันนี้ต้องมาถึง
วันที่พลอยต้องเลือก ระหว่าง พ่อของพลอย หรือ ตั้ม
และพลอยเลือกพ่อของเธอ พ่อที่แก่ชรา หัวแข็ง ขวางโลก แต่มีอาการป่วยจนต้องได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด
พลอยต้องเลือก เธอทิ้งพ่อไม่ได้ แต่พลอยจำเป็นต้องทิ้งตั้ม
ตั้มยิ้มให้พลอย แตะมือของเธอเบา ๆ ตั้มไม่พูดอะไร
แต่พลอยก็รู้ว่าตั้มจะพูดอะไรกับเธอ...
นั่นคือการพบกันครั้งสุดท้ายของทั้งสอง
พลอยเริ่มต้นชีวิตที่ไม่มีตั้ม เธอไม่ติดต่อตั้มอีกต่อไป
ส่วนตั้มใช้ชีวิตต่อไป แม้มันจะเหมือนสิ่งสำคัญที่สุดหายไปจากชีวิต
ภาพ: Linedeco
แต่ตั้มก็มีชีวิตต่อไป เขาไม่ฟูมฟาย ไม่ทอดอาลัยตายอยาก ในทางตรงข้าม ตั้มทำทุกอย่างทุ่มเทกับงานต่อไป จนผู้คนรอบข้างแปลกใจและคิดว่า
ตั้มไม่ได้รักพลอยถึงทำใจได้ง่ายดายขนาดนี้
แต่เปล่าเลย ตั้มรักพลอยมาก มากเกินกว่าจะให้เธอมาตกอยู่ในสภาพฝืนใจต่อไปได้
ตั้มเห็นพลอยแอบร้องไห้คนเดียวบ่อย ๆ เขารู้ดีว่า เธอมีความสุขที่อยู่กับเขาก็จริง
แต่ก็ทุกข์ไปพร้อมกัน
หัวใจของเขาเจ็บแปลบที่เห็นพลอยต้องทนกับสภาพนี้
เขารู้ว่าวันหนึ่งพลอยต้องตัดสินใจ
เมื่อพลอยเลือกแล้ว ผู้หญิงเด็ดเดี่ยวอย่างพลอยเมื่อตัดสินใจได้ เธอจะอยู่กับมันได้อย่างแน่นอน
ทุกวันนี้ที่ตั้มมีทุกอย่าง ก็มาจากพลอยที่ไม่เคยทอดทิ้งเขาในวันที่เขาหมดตัว
แต่มันน่าเศร้า ในวันที่เขากลับมาประสบความสำเร็จอีกครั้ง
พลอยกลับไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา
ตั้มไม่รู้ว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เขาจะเลือกแบบไหน?
แต่ที่แน่ ๆ พลอยในชุดเจ้าสาว คือพลอยที่งดงาม เพียงแต่มันเกิดขึ้นหลังจากทั้งสองเลิกกันไปเนิ่นนานแล้ว
เมื่อครั้งที่ตั้มทราบข่าว เขาใจหาย รู้สึกเหมือนบางสิ่งหล่นหายไปจากชีวิตอย่างไม่มีวันจะได้กลับมา
แต่ตั้มก็อุ่นใจที่รู้ว่าคนที่อยู่ข้างกายของพลอย เป็นคนดี และดีกว่าที่ตั้มเคยเป็น
พลอยต้องมีความสุขกับครอบครัวใหม่ของเธออย่างแน่นอน
ตั้มไม่เคยเกลียดวาเลนไทน์ เขาเข้าใจว่าทุกอย่างมีเวลาของมันและนี่คือเวลาที่เขาต้องอยู่ลำพังต่อไป
ลำพังแต่ยังคงมีความรักที่ปรารถนาดีให้พลอย
....
ในช่วงสายของวัน
แถวขบวนของเด็กนักเรียนที่กำลังสนุกสนานกับฐานวิทยาศาสตร์ในท้องฟ้าจำลอง
เด็กหญิงคนหนึ่งสนุกสนานจนเธอไม่ทันสังเกตว่าเพื่อน ๆ ไปที่จุดอื่นแล้ว
เธอมองหันซ้ายขวาไม่เห็นเพื่อน ๆ ของเธอ
เด็กหญิงตกใจและหวาดกลัว
เธอเริ่มร้องไห้
ตั้มที่วันนี้มาพบลูกค้าที่นี่่ เดินผ่านมาเห็น จึงเดินเข้าไปหา เขานั่งยอง ๆ ข้างหน้าเด็กหญิง
"หนูเป็นอะไรรึเปล่าคะ?"
"หนู.. หลงกับเพื่อนค่ะ..." เด็กหญิงสะอื้นไห้ตอบ
"งั้นเอางี้... เราไปหาลุงรปภ.ให้เขาวิทยุถามให้ดีกว่าไหม?"
เด็กหญิงลังเล ตั้มจึงเอ่ยขึ้น
"ลุงชื่อตั้ม หนูชื่ออะไรคะ?"
"หนูชื่อต้อมค่ะ" เด็กหญิงตอบ
"ตอนนี้เรารู้จักกันแล้วนะ"
ตั้มเหลียวมองซ้ายขวา เขาเห็นรปภ.ของศูนย์ฯ
ยืนอยู่แถวไซต์ก่อสร้าง
"งั้นเราเดินไปหาลุงรปภ.ตรงนั้นกันดีไหม?"
ต้อมยังลังเล แต่เธอเห็นแววตาที่ดูอบอุ่นของตั้มจึงได้พยักหน้า
ตั้มลุกขึ้นแล้วจูงมือเด็กหญิงเดินตรงไปถึงรปภ.
รปภ.เห็นผู้ชายกับเด็กหญิงเดินมาหาจึงทำความเคารพ ตั้มยกมือไหว้และกล่าวว่า
"พี่ช่วยวิทยุแจ้งหน่อยสิครับ มีเด็กพลัดหลงกับกลุ่มที่มาทัศนศึกษาให้มารับตัวด้วย"
รปภ.รับคำพลางวิทยุถามก่อนที่จะมีเสียงตอบรับแต่ละจุด
ภาพ: มูฟวี่
ระหว่างยืนรอ เสียงเอี๊ยดดังลั่น
รถปูนที่เบรคแตกพุ่งเข้าใส่ไซต์งานก่อสร้าง
แนวกั้นนั่งร้านล้มครืนลงมา
แทบจะทันทีทันใใด
ตั้มผลักหนูน้อยและรปภ.ออกไปทันชั่วเสี้ยววินาที
ส่วนเขาถูกกองกอ่อสร้างทับใส่จนหายไปในซาก
รปภ.นีบดึงต้อมอแกมาไกลจากจุดเกิดเหตุ ทั้งสองยังตกใจไม่หาย
พอดีครูของต้อมที่ออกตามหาวิ่งมาถึง
เธอดึงต้อมไปกอด เด็กหญิงร้องไห้ด้วยความกลัวและตกใจ
เสียงไซเรนดังเซ็งแซ่เนิ่นนานพร้อมกับความชุลมุน
....
เสียงกริ่งดังขึ้น
พลอยเดินไปเปิดที่หน้าประตู
เธอเห็นผู้ชายวัยกลางคนใส่สูทยืนอยู่
ชายคนนั้นยกมือไหว้พลอย จนพลอยแทบจะรับไหว้ไม่ทัน
“คุณพลอยใช่ไหมครับ?”
“ค่ะ” พลอยพยักหน้าอย่างุนงง
ชายคนนั้นส่งแฟ้มหนึ่งให้แก่พลอย เธอรับมาดูมันเป็นกรมธรรม์ประกันชีวิต
ในนั้นลงชื่อเอาประกันเป็นชื่อที่พลอยคุ้นเคยมากที่สุด ชื่อของตั้ม
ในกรมธรรม์ระบุชื่อผู้รับผลประโยชน์คือพลอย
ผู้ชายคนนั้นยื่นนามบัตรให้พลอย เธออ่านดูเห็นว่าเขาเป็นผู้จัดการเขตของบริษัทประกันชีวิตเดียวกับที่ตั้มทำประกันไว้
หลังจากขอดูเอกสารยืนยันจากพลอยแล้ว
ผู้จัดการเขตก็มอบเช็คให้พลอยหนึ่งฉบับ เป็นจำนวนเงินแปดหลัก เช็คสั่งจ่ายในชื่อของพลอย
พลอยรับมาด้วยความงุนงง
ขณะจะถาม ผู้จัดการเขตก็เอ่ยขึ้น
“ผมต้องแสดงความเสียใจต่อคุณพลอยด้วยนะครับ แต่นี่คือคำสั่งเสียสุดท้ายของคุณตั้มครับ”
พลอยใจหายวาบ โดยไม่ต้องคิดต่อว่าเกิดอะไรขึ้นกับตั้ม มือของเธอเย็นเฉียบ
“คุณตั้มฝากจดหมายนี้ให้คุณพลอยครับ วันที่เขาไม่อยู่แล้วให้มอบจดหมายฉบับนี้และเช็คใบนี้ครับ”
พลอยรับมาอย่างไม่รู้สึกตัว ผู้จัดการเขตกล่าวลาและจากไป
พลอยเดินกลับเข้ามานั่งที่เก้าอี้ในสวน
ฉีกจดหมายนั้นออกมา
ในจดหมายเป็นลายมือของตั้ม
“ถ้าพลอยได้รับจดหมายฉบับนี้ ก็แปลว่าพี่ได้จากไปแล้วไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
พี่กลับมาประสบความสำเร็จได้อีกครั้งก็เพราะพลอย
หลังจากแม่จากไป พี่ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน
พลอยจึงเป็นเสมือนญาติคนเดียวของพี่
จำนวนเงินนี้ไม่มาก แต่มันมาจากทั้งหมดที่พี่มี
พี่กลับมามีวันนี้ได้ก็เพราะพลอย
มันจึงสมควรเป็นของพลอยมากที่สุด
แด่คนที่ฉันเคยรัก (เสมอ)
ตั้ม”
พลอยจำได้ว่าตั้มเคยทำประกันไว้และลงชื่อพลอยเป็นผู้รับผลประโยชน์ ในวงเงินห้าล้าน
กรณีเกิดอุบัติเหตุจะจ่ายเพิ่มเป็นสองเท่า
แม้จะเลิกกันแล้ว ตั้มก็ไม่เคยแจ้งเปลี่ยนชื่อคนรับเลยเขาคิดเสมอว่าพลอยสมควรได้รับมัน
ส่วนพลอยคิดว่าตั้มคงเปลี่ยนชื่อเธออกไปแล้วหลังจากเลิกรากัน
พลอยร้องไห้ออกมา
หัวใจของเธอแทบจะขาดใจที่ตรงนั้น
ตลอดเวลาที่จากกัน พลอยอยากให้ตั้มเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน เธอจึงแกล้งสร้างเรื่องราวแต่งงานขึ้นมาเพื่อทำให้ตั้มเข้าใจผิดว่าเธอแต่งงานและสร้างครอบครัวใหม่
แต่ที่จริงเธอไม่ได้แต่งงานใด ๆ เลย
พลอยแค่คิดว่าถ้าตั้มรู้ว่าเธอแต่งงาน ตั้มคงตัดใจและเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน ตั้มจะได้มีคนดูแล
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาจากบ้าน
เธอวิ่งเข้ามากอดพลอย
“คุณแม่ขา...คุณแม่ร้องไห้ทำไมคะ? ใครรังแกคุณแม่ หนูจะไปตีคนนั้น”
พลอยดึงลูกสาวมากอดแน่นทั้งน้ำตา
“ไม่มีใครรังแกแม่หรอกค่ะ แม่แค่เสียใจที่นึกถึงคุณพ่อของต้อมจ้ะ”
“คุณพ่อ? ...คุณพ่อของหนูไปอยู่บนโน้นตั้งนานแล้วนี่คะ?”
เด็กหญิงชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า แล้วหันมามองหน้าแม่ของเธอด้วยสีหน้าสงสัย
พลอยไม่ได้ตอบอะไร นอกจากดึงลูกสาวมากอดแนบแน่น
หลังจากพลอยแยกทางกับตั้มไม่นาน เธอก็พบว่าเธอตั้งครรภ์
แต่เธอเลือกจะไม่บอกกับตั้ม และเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวมาโดยตลอด
ภาพ: Linedeco
ต้อม คือชื่อเล่นที่พลอยตั้งเพื่อให้พ้องกับตั้ม
พ่อของเด็กหญิง สามีของพลอย
และต้อมคือเด็กหญิงที่ตั้มช่วยชีวิตเธอไว้
โชคชะตาทำให้พ่อได้ให้โอกาสช่วยชีวิตลูกสาวที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน
พลอยกอดลูกสาวอย่างแนบแน่น
ประหนึ่งจะกอดตัวแทนของความรักเดียวที่่พลอยมีไม่เคยเปลี่ยนแปลง
คนเดียวที่พลอยรักเสมอ
เด็กหญิงกอดตอบแม่ของเธอ พลางใช้มือเล็ก ๆ ปาดน้ำตาให้พลอย
....
ความรักไม่มีถูกผิด
ความรักไม่ยึดติดถือครอง
ความรักไม่ต้องการเป็นเจ้าของ
ความรักทั้งสองคือให้แก่กันและกัน
ความรักย่อมเป็นความรัก
เพราะมันเกิดจากความรัก
คงอยู่ด้วยความรัก
และจากไปด้วยความรัก
ภาพ: Linedeco
เนื่องในวันวาเลนไทน์
วันแห่งความรัก
เพจ MovieTalk
ขอให้ทุกท่านมีรักที่ดี และมีความสุข
ใครไม่มีก็ขอให้ได้พบเจอรักดี ๆ ในเร็ววัน
บอกตามตรง ผมพยายามแต่งเรื่องสั้นแล้ว
แต่ไม่เคยสำเร็จ สุดท้ายมันก็กลายเป็นเรื่องยาวอยู่ดี
ก็เลยตั้งชื่อคอนเทนต์ เรื่องยาว ๆ (ตรงข้ามกับเรื่องสั้น ๆ ของเฮียไก่ก้อม)
ถือเป็นเรื่องยาวแนวโรแมนติกดรามา ที่ผมลองเขียนออกมาเป็นครั้งแรก
เพราะอยากจะลงอะไรในวันวาเลนไทน์
และผมเลือกจะเขียนเรื่องยาวเรื่องนี้ครับ
ถูกใจหรือไม่อย่าลืมแสดงความคิดเห็นกันนะครับ
สุดท้ายขอขอบคุณแรงบันดาลใจที่ทำให้ผมเขียนเรื่องนี้
“แด่คนที่ฉันเคยรัก (เสมอ)”
มูฟวี่
- 13
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
