" ยังคงยืนอยู่ที่เดิม 🤘
บรรยากาศที่ แสนคุ้นตา & คุ้น❤ "
ยามนี้ ยามที่สถานการณ์ทรุดฮวบทางเศรษฐกิจครั้งใหญ่ ที่ลุกลามกันทั่วโลก
กระทั่ง ส่วนตัวดิชั้นเอง ที่มีความเห็นว่า
ขนาดงานระดับ มืออาชีพสุดแสนเท่ห์ อย่างคุณพิ่กัปตันประจำเครื่องบิน ยังไร้ความแน่นอนอย่างไม่คาดคิด 🤔
( ขอโทษด้วยคร้าฟ ที่เอ่ยพาดพิง 🙏 )
ดังนั้น ห้วงเวลานี้ มีงานอะไรเข้ามา ก็ก้มหน้าก้มตากันทำอย่างขมีขมันกันทุกผู้ก่อนล่ะคร้าบ ต่อให้งานหนักนั้น จะหนักหนาสาหัสอย่างไรก็เถอะ ✌
ส่วนยัยป้าเจ้าปัญหา ก็ยังคงขลุกอยู่กับงานประจำ แม้จะหนักบ้าง อดนอนไปบ้าง แต่ก็ยังไหวอยู่อ่ะค่ะ
เอาล่ะ งั้นวันนี้ จะขอเปิดประสบการณ์ งานเบื้องหลังอิก๑งาน ภายในห้องผ่าตัด ที่ทำไปบ่นไป มาตลอด๒ทศวรรษ
" คิดยังไง เลือกมาด้านนี้ ปิดทองหลังพระมากๆเลยนะ รู้รึป่าว? "
เมื่อครั้งยังสาว ตอนที่เข้าเรียนต่อใหม่ๆ อาจารย์ท่าน๑ ถามไว้ เหตุการณ์ครั้งนั้น นานมาก นานจนจำคำตอบครั้งนั้นไม่ได้เลย ( นานขนาดจริงๆ ๕๕ 😊 )
แต่กลับเอาคำถามครั้งนั้น มาเป็นคำตอบที่ให้กำลังใจ ต่อตนเองได้เสมอมาค่ะ 💟
บรรยากาศหัวเตียงผ่าตัด อ้อฟฟิศประจำของยัยป้า
หมายเหตุ ; ภาพด้านบน มิได้ละเมิด สิทธิใดๆของคนไข้เลยนะคะ เพราะมีเพียงรูปใบหน้า ของเหล่าบุคคลากร เท่านั้นค่ะ 👌
เอาล่ะน้าาา 🤗
จะขอเปิดเผยตัว อย่างเป็นทางการ ว่า
ดิชั้น คือ วิสัญญีแพทย์ ที่แปลงตัวมาเป็นหนอนหนัง & หนอนหนังสือ แบบเนียนๆ ( รึเปล่า ? ๕๕ 😷 )
กลับมาที่คำตอบ จากข้างต้นกันดีกว่าค่ะ
ตอบว่าไงดี ที่จะให้คนวงนอกเข้าใจ
ถ้าจะให้เข้าใจได้ง่ายๆ
คงต้องอัญเชิญ พระราชดำรัสใน ในหลวง ร.๙ ว่าด้วย ... การปิดทองหลังพระ ที่ดิชั้นจดจำมาตลอด
นอกจากนี้ พระราชดำรัส ในคราวเดียวกัน ที่ต้องจดจำประทับไว้ มีดังนี้ ค่ะ
" การทำงานด้วยใจรัก ต้องหวังผลงานนั้นเป็นสำคัญ
แม้จะไม่มีใครรู้ใครเห็นก็ไม่น่าวิตก เพราะผลสำเร็จนั้น จะเป็นประจักษ์พยานที่มั่นคง " 💖
รู้สึกดีทุกครั้ง ที่ได้ทบทวน พระราชดำรัส ของพระองค์ท่าน ว่ามั้ยคะ?
ว่ากันต่อค่ะ
แล้วที่ชอบแอบบ่น ว่างานหนักนักหนา นี่ยังไงกัน?
เริ่มด้วย คำถามยอดฮิต ที่มักจะเจอกันบ่อยๆก็แล้วกันค่ะ ✌
" มานยากนักหนาเหรอ กับการดมยา ?
ก็แค่ให้คนไข้หลับ ? "
คำถามนี้ แม้แต่หมอด้วยกัน ( ในยุคก่อน ) ยังมิเข้าใจ เพราะยุคนั้น วิสัญญีฯเป็นสาขาใหม่ เพิ่งเป็นที่รู้จักแพร่หลายจริงๆก็น่าจะ ประมาณ๒ทศวรรษกว่าๆ นี่เอง
จริงๆก็คือ
ประเด็นหลัก มันอยู่ที่ มิใช่ให้สลบน่ะสิคะ ยังมีการเฝ้าระวัง ระดับความลึกการสลบ หรือ ถ้าเป็นการใช้ยาชา เพื่อบล๊อคความรู้สึกเฉพาะส่วน ย่อมมีการปรับยาประกอบกัน
แล้วที่สำคัญกว่านั้น คือ การเตรียมตัว เพื่อเฝ้าระวัง ภาวะแทรกซัอนต่างๆนานา ที่มากับยามากมายหลายหลาก ที่เราผสมผสานกันใช้กับผู้ป่วย
ทั้งนี้ เพื่อให้สถานการณ์ ทุกๆอย่าง ปลอดภัย&ราบรื่น ปราศจากภาวะมิพึงประสงค์อื่นๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ตลอดการผ่าตัดน่ะค่ะ
แถมในภาวะปัจจุบัน บุคคลากรด้านวิสัญญี จัดว่าขาดแคลน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในภูมิภาคที่ ประจำการอยู่เอง
อย่างใน รพ.ศูนย์ฯ ที่ดิชั้นทำงาน แม้มีศักยภาพด้านการผ่าตัด เทียบเท่ากับ มหาวิทยาลัย
แต่ อัตรากำลัง วิสัญญีแพทย์ ต่อ ศัลยแพทย์ทุกสาขา ( รวม ทั้ง สูติ กระดูก 9ล9 ) อยู่ที่ประมาณ 1: 10 เท่านั้น 😳
ดิชั้นแอบเรียก สภาวะขาดแคลนอย่างหนักนี้ว่า Era of the curse
คือ ขาดแคลนมาตลอด แบบมิเคยถมเต็ม มาตลอดชั่วเวลายาวนาน
จนคิดเอาเองว่า อาจจะโดนคำสาปไรรึป่าวว้า ? ๕๕๕ 😁
แต่ในความรู้สึกส่วนตัว แม้งานจะ( โคตระ )หนัก แต่ก็มิได้เดือดรัอน จนขั้นถอดใจเลยอะไรนะคะ
อย่างที่บอก อาจเพราะเติบโตในยุค พิสูจน์ค่าของคนด้วย ผลของงาน( หนัก ) ก็เป็นได้ ✌
ร่วมกับ พระราชดำรัสที่ใช้เตือนใจตน เสมอมา
พอมาผสานกับเหตุเศรษฐกิจตกต่ำ ครั้งนี้ ยิ่งต้องย้ำกับตน
" โชคดีขนาดไหน ที่ยังมีงานดีๆให้ทำ "
เป็นกำลังใจกันต่อไปค่ะ ทุกๆคน
🤘💗
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
