3 มี.ค. 2020 เวลา 16:07 • ปรัชญา
MovieTalk ดีต่อใจถ้าใครรักการเขียน:
ไหวไหม? ยังไม่ถึง 1000
ช่วงนี้สถานการณ์โลกจริง และโลกไซเบอร์พุ่งเป้าไปที่ “ไวรัสโควิด-19” จนบางทีการเสพข่าวเหล่านี้มากเกินไปก็อาจจะทำให้เครียด หรือจิตตกกันได้เหมือนกัน
และด้วยความที่ความสนใจไปอยู่ที่ “โควิด” มันจึงส่งผลให้โลกของ BD ทุกท่านก็จะได้พบเจอกับโพสต์เกี่ยวกับโควิดตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันดาวเทียมกันเลยทีเดียว
มันน่าจะส่งผลให้เพจอื่น ๆ ที่ไม่ได้นำเสนอเรื่องนี้ เมื่อโพสต์บทความลงไม่เท่าไร ก็จะค่อย ๆ ถูกเลือนหายไปจากฟีดในที่สุด จนถ้าคนอ่านไม่ไถ
ฟีดลงไปเยอะ ๆ ก็จะไม่เห็นบทความของเรา
ลำพังถ้าเป็นเพจที่มีคนติดตามระดับ 1000 คนขึ้นไป เพจเหล่านี้มีฐานคนอ่าน คนติดตามที่ตามอ่านประจำ ก็พอจะไปได้ แม้จะได้รับผลกระทบบ้างเล็กน้อย
ผมขอยกตัวเอย่างเพจของผม MovieTalk ซึ่งเป็นเพจเฉพาะทาง ไม่ใช่เพจยอดนิยม มีคนติดตามอ่านเฉพาะกลุ่ม ที่แม้ทุกวันนี้จะมีตัวเลขคนติดตาม 5.8K แล้วก็ตาม แต่ ‘คนติดตาม’ กับ ‘คนตามอ่าน’ เป็นคนละเรื่อง เพราะคนตามอ่านเพจของผมเป็นประจำจะมีตัวเลขอยู่ในหลัก 1000 ไปจนถึง 1500 เท่านั้น ยอดกดไลค์ก็ไม่ได้เยอะอะไร 50 นี่คือหรูสุด ๆ แล้ว ปกติก็อยู่แค่ 20 – 30 กว่า ๆ เท่านั้น ดังนั้นเพจแบบนี้ไม่ต้องไปหวัง ‘ดาว’ กับเขาเลย ค่าเฉลี่ยเพจที่มีโอกาสได้ดาวคือ 3% ที่จะได้ดาว
1
ผมเขียนมาแล้วเกือบ 450 บทความ ได้ดาวแค่ 14 บทความ ผมจึงไม่เคยไปสนใจเลยว่า ผมลงบทความจะได้ดาวหรือไม่ แต่ผมรู้ว่ามีคนจำนวน 1000 กว่า ๆ ที่ตามอ่านบทความของผมเป็นประจำ เท่านี้ผมพอใจแล้วครับ
ในสถานการณ์ที่โพสต์หายไปจากฟีดง่ายและเร็ว แล้วถ้าเป็นเพจเฉพาะทางที่คนติดตามยังไม่ถึง 1000 ล่ะ? ยังไหวไหม?
ลำพัง ‘คนตามอ่าน’ จริง ๆ ของเพจก็น่าจะอยู่หลักร้อย แต่จะกี่ร้อยผมตอบแทนไม่ได้ มีแค่เจ้าของเพจที่รู้ดี ว่าตัวเลขคนอ่านจริงอยู่ที่เท่าไร
บทความนี้ผมตั้งใจเขียนเพื่อให้กำลังใจแก่เพจเฉพาะทางที่ยังไม่ถึง 1000 ผมไม่อยากให้แอดมินเพจเหล่านี้ท้อ หรือหมดกำลังใจไปเสียก่อน และถ้าสังเกต ผมมักจะให้ความสำคัญกับเพจน้องใหม่ที่หลักร้อย และแวะเวียนไปตามลุ้น ตามอ่าน สลับคอมเมนท์ เพื่อให้กำลังใจแก่เพจน้องใหม่เหล่านี้
(ถ้าผมไปไม่ครบ หรือยังไม่ได้ไป แวะมาบอกได้นะครับ ผมจะแวะเวียนไป และแชร์บทความให้พวกคุณ)
นั่นเพราะหลายเพจ เกิดขึ้นด้วยความรู้สึก ‘รักที่จะเขียน’ ก็มี เขียนเพื่อ ‘ค่าตอบแทน’ ก็มี ซึ่งไม่ใช่เรื่องผิด แต่ความจริงมันไม่ได้มีอะไรง่ายดายแบบนั้น ต้องผ่านหลัก 1000 ให้ได้ไปก่อนจึงจะมีโอกาสสร้างรายได้ ดังนั้นเพจที่เขียนจากค่าตอบแทนจะค่อย ๆ เริ่มถอดใจไปในที่สุด ส่วนเพจที่ผ่านหลักผู้ติดตาม 500 คนมาได้ มักจะเป็นเพจ ‘รักที่จะเขียน’ และก็พยายามนำเสนอบทความตามความถนัดของแต่ละคน
แต่รอยต่อระหว่าง 500 ไปจนถึง 1000 นี่ล่ะ ที่มันจะเกิดอาการเจียนอยู่ เจียนไป เพราะเกิดความลังเล ท้อแท้ ไม่แน่ใจ ไปจนถึงหมดกำลังใจได้ และก็ไม่สามารถนำพาเพจตัวเองผ่านหลัก 1000 ไปได้
ซึ่งเป็นเรื่องน่าเสียดายอย่างมากที่เพจคุณภาพทำด้วยใจเหล่านั้นจะมาทิ้งความรัก ความฝันกลางทางไปเสียก่อน
ผมจึงอยากให้เพจน้องใหม่ที่ยังไม่ถึง 1000 อย่าถอดใจ อย่าลังเล อย่าท้อถอย
สิ่งเดียวที่จะดึงให้เราไปต่อได้คือ
“ความมุ่งมั่น”
ถ้าคุณ ‘รักที่จะเขียน’ คุณต้องโฟกัสกับตรงนั้นให้ได้ตลอด จงอย่าได้ลังเลใด ๆ กับระหว่างเส้นทางที่เดินไป สร้างสรรค์บทความที่มีคุณภาพ บทความที่กลั่นกรองออกมาจากใจของคุณ เพราะถ้าคุณเขียนมาด้วยความรักและจริงใจ คนอ่านก็จะสัมผัสความรักและจริงใจของคุณได้เช่นกัน
“คนตามอ่าน”
แอดมินของเพจรู้ดีว่า คนที่ตามอ่านบทความของเราเป็นประจำมีกี่คน มันไม่สำคัญว่าจำนวนจะมากหรือน้อย แต่เขาคือคนที่ตามอ่านประจำ และเป็นเพื่อนร่วมทางไปพร้อมกับคุณ ดังนั้นคุณต้องเขียนบทความเพื่อพวกเขาเหล่านี้ก่อน สังเกตได้จากบรรดาคนที่มาคอมเมนต์คุณใต้บทความ จะหน้าเดิม ๆ ชื่อเดิม ๆ มาทุกครั้งที่คุณโพสต์ นั่นล่ะพวกเขา “คนตามอ่าน”
“อย่าไปแคร์ดาว”
(ไม่ใช่น้องดาว สาวผิวแพ้ง่ายนะครับ รายนั้นแคร์ได้)
ไม่ว่าจะมีใครมาบ่น มาพูดเรื่องดาว หรือคุณไปอ่านเจอ ก็ไม่ต้องไปให้ความสำคัญ ก็ถ้าคุณ ‘รักที่จะเขียน’ คุณจะไปสนใจทำไม คุณต้องรู้สถานะตัวเองก่อนว่า เพจของคุณยังไม่ใช่เพจยอดนิยมที่มีคนติดตามหลัก 5 พัน 1 หมื่น หรือหลายหมื่น ที่เมื่อใดก็ตามพวกเขาลงบทความ โอกาสได้ดาวก็จะมีเสมอ ๆ เพราะถ้าคุณอยากจะเป็นแบบเพจยอดนิยม คุณจะยิ่งท้อ หมดกำลังใจ และอาจเลิกเขียนไปในที่สุด ดังนั้นคุณอยู่กับความเป็นตัวคุณ เพจของคุณ ซิกเนเจอร์ของเพจให้เต็มที่ เอาไว้ถึงหลัก 1000 ก่อนค่อยเริ่มคิดก็ยังไม่สาย
“กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียว แต่ถนนทุกสายมุ่งสู่กรุงโรม”
เพจของคุณก็ไม่ถึง 1000 ได้ในวันเดียว แต่ถ้าคุณตั้งใจผู้คนส่วนใหญ่จะหันมาอ่านบทความในเพจของคุณเองในที่สุด คุณแค่ก้าวไปแต่ละก้าว ไม่ใช่ด้วย ‘ความเร็ว’ แต่เป็น ‘ความมั่นคง’
และเมื่อคุณผ่านหลัก 1000 ขอให้คุณจดจำโมเมนต์นั้นไว้ เมื่อใดที่คุณเกิดท้อ ขอให้หวนกลับมาคิดถึงโมเมนต์นี้อีกครั้ง เช่นเดียวกันเมื่อคุณผ่านแต่ละหลัก 1000 ก็ขอให้จดจำโมเมนต์แต่ละช่วงเวลานั้นไว้
และเมื่อคุณผ่านหลักพัน หรือหลายพันไปแล้ว อย่าหลงใหลไปกับตัวเลข ‘คนติดตาม’ ที่มากขึ้น เพราะยังไงก็ตามมันไม่ใช่ตัวเลข ‘คนตามอ่าน’ ดังนั้นอย่าลืมบริหารความรู้สึกของ ‘คนตามอ่าน’ เพราะเขาคือเพื่อนที่อยู่เคียงข้างกับคุณมาตั้งแต่วันที่คุณยังไม่ถึง 1000 พวกเขาคือคนอ่านที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขและให้กำลังใจกับคุณ
ผมหวังว่าบทความชิ้นนี้จะช่วยสร้างกำลังใจให้แก่เพจเฉพาะทางน้องใหม่ที่ยังไม่ถึงหลักพัน พยายามต่อไปนะครับ
และเมื่อใดที่คุณต้องการกำลังใจ ลองแวะเวียนเข้าไปอ่านซีรีย์สเพื่อเพื่อนนักเขียน “ดีต่อใจ ถ้าใครรักการเขียน” อาจมีบทความที่ทำให้คุณเกิดแรงฮึด
“กำลังใจสร้างได้ด้วยวิธีคิด”
ด้วยความรัก และปรารถนาดีครับ
มูฟวี่
ขอบคุณที่มาภาพประกอบ: IMDb, Fearless Soul
โฆษณา