Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ลูกชาวนา
•
ติดตาม
24 มี.ค. 2020 เวลา 08:30 • ประวัติศาสตร์
เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนแม่เรียกนี่แหละ...
1
“แก้ว ตื่นเถอะลูก ฝนหยุดตกแล้ว” เสียงแม่เรียกเบาๆพร้อมเขย่าตัวฉัน ฉันงัวเงียลืมตาขึ้นมาพร้อมกับมองหน้าแม่
“เดี๋ยวพ่อเอ็งก็คงจะกลับมาแล้ว รีบช่วยแม่เช็ดบ้านเถอะ แม่จะไปทำกับข้าวเสียหน่อย เตากับถ่านก็เปียกไปหมด ไม่รู้จะติดไฟไหม” แม่พูดพร้อมกับเดินออกไปยังเตาไฟ ฉันรีบลุกขึ้นไปหาผ้ามาซับน้ำให้พอหมาด แล้วหาผ้าแห้งมาเช็ดอีกที จนทั่วทุกมุมบ้าน
2
“เสร็จแล้วจ้ะแม่ แม่จะให้ฉันช่วยทำอะไรหรือเปล่าจ้ะ” ถามพร้อมกับนั่งลงข้างๆแม่ที่เพิ่งจะก่อไฟติด
“เอ็งช่วยลงไปเก็บผักให้แม่ที แม่จะสับไก่ที่ย่างไว้เมื่อวาน แม่จะแกงแคไก่น่ะ” ฉันพยักหน้าเบาๆ พร้อมกับคว้ากะละมังลงบ้านไป
เมื่อเก็บผักครบสำหรับแกงแคไก่ก็กลับมาบ้าน
พร้อมๆกับพ่อที่กลับมาบ้านพอดี
“สวัสดีจ้ะพ่อ” ฉันพูดพร้อมพนมมือไหว้ ฉันไหว้พ่อกับแม่ทุกครั้งก่อนไปโรงเรียนและกลับจากโรงเรียน
“เออๆ บ้านเปียกไหมล่ะ” พ่อถามเหมือนรู้ คำตอบอยู่แล้ว
“เปียกจ้ะพ่อ ฉันเพิ่งเช็ดถูเสร็จเมื่อกี้ แล้วพ่อได้อะไรมาน่ะ” ฉันถามเมื่อเห็นว่าย่ามพ่อดูหนักๆ
“ปลาน่ะ พอฝนซาพ่อเลยหว่านแหดู เข้าท่าอยู่นะ ได้พอย่างเอาไว้แกงซดน้ำ” พ่อพูดพลางปลดย่ามให้ฉัน
“เดี๋ยวพ่อจะไปอาบน้ำ แล้วแม่เอ็งล่ะ”
“แม่กำลังจะทำกับข้าวน่ะพ่อ พ่อไปอาบน้ำเถอะ กลับมาแกงคงสุกพอดี” ฉันพูดพลางเดินขึ้นบ้าน
“พ่อเอ็งได้ปลาเหรอแก้ว” แม่ถามเหมือนได้ยินที่ฉันสนทนากับพ่อ
“จ้ะแม่ ให้ฉันทำเลยไหมจ้ะ จะได้ย่างหลังจากกินข้าวเย็นกัน” ฉันถามแม่
“เออ ก็ดีเหมือนกัน ระวังมีดจะเข้ามือด้วยล่ะ” แม่ตอบพลางเด็ดผักต่างๆใส่ลงไปในหม้อแกงที่ตั้งไว้ ฉันกุลีกุจอหาเขียงหามีดทำปลาอย่างชำนาญ พักนึงก็เสร็จ พ่อเดินขึ้นบ้านมาพอดี
“เอาข้าวมาตั้งเถอะ หิวแล้ว แล้วจุดตะเกียงมาด้วยนะเริ่มมืดแล้ว ฝนตกทีไรยุงเยอะทุกที” เสียงพ่อพูดขึ้นพร้อมกับใช้ผ้าขาวม้าปัดซ้ายที ขวาทีเพื่อไล่ยุง
“ ทำไมไม่ใส่เสื้อล่ะพี่ เดี๋ยวยุงได้กัดหลังลาย” แม่พูดขึ้นพร้อมกับเดินไปที่ราวผ้าแล้วส่งเสื้อให้พ่อ
“เออ ขอบใจ”
ฉันและแม่ช่วยกันยกหม้อข้าวหม้อแกง จานชามมาวาง
“แก้ว เอ็งไปเอาเหล้ามาให้พ่อสักแก้วสิ แก้หนาวดสียหน่อย” เสียงพ่อพูดขึ้นพร้อมกับมองมาที่ฉัน
“พี่ก็กินทุกวัน เหล้าน่ะเพลาบ้าง” เสียงแม่พูดขึ้นแบบไม่จริงจังนัก เพราะถึงพูดยังไงพ่อก็ไม่ฟังอยู่ดี
“เออ กินแก้วเดียวจะเป็นไรไป ตายไปก็ไม่ได้กิน” นั่นปะไร พูดแบบนี้ทุกที ฉันคิดในใจ พลางเทเหล้าใส่แก้วไม้ไผ่เล็กๆให้พ่อ
“อืม มีลูกเทเหล้าให้แบบนี้ค่อยชื่นใจหน่อย” พ่อพูดเสร็จก็กระดกเหล้าลงคอ
“ให้ลูกมันเทเหล้าให้บ่อยๆเข้า มันจะเทลงคอมันเองด้วยสักวัน” แม่พูดขึ้น
“เออ ก็ดีสิวะ ข้าจะได้มีเพื่อนกินเหล้าทุกวัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า” พ่อพูดพลางหัวเราะ
“โอย ไม่กินหรอกพ่อขมขนาดนั้น กินเข้าไปได้ยังไง” ฉันพูดพร้อมกับยกมือโบกไปมาเป็นพัลวัน
“ค่อยยังชั่วหน่อย ที่เอ็งคิดได้แบบนั้น แล้วเอ็งมีการบ้านหรือเปล่า รีบกินจะได้อ่านหนังสือ ทำการบ้าน” แม่ถามขึ้น
“การบ้านไม่มีจ้ะแม่ แต่เดี๋ยวฉันจะอ่านหนังสือให้ฟังนะจ้ะ”
“อือ” แม่พยักหน้าเบาๆ
1
👉 ลงเพิ่มแล้วนะคะ
🙏 ขอบคุณที่ติดตามค่าาาา
บันทึก
86
49
17
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
แก้วใสวัยเด็ก
86
49
17
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย