ตอนที่ 5 - สิ่งที่อยากทำสักครั้ง ?
.
.
.
โคร่ม... *@"_@£*%
.
เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?
.
เราล้มลงไปทับผู้ชายที่โผล่มาตรงประตู
พอมองหน้าดีๆ ถึงรู้ว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องนี่เอง
.
เอ๊ะตอนที่เราส่องแสงสะท้อนกระจก ก็ไม่ได้ส่องไปโดนไอ้หน้าแหลมนี่ นี่นา ทำไมอยู่ๆ มาเปิดกุญแจแทนได้หว่า ??
.
แต่พอจ้องหน้าดีๆ ไอ้หน้าแหลมนี่ก็หล่อไม่ใช่เล่นนะเนี่ย
เล่นเอาเกือบเคลิ้ม ไม่ได้ๆ ต้องรีบลุกขึ้นมา ตั้งสติๆ
ซอลมีคิดในใจพลางกำมือแน่น
.
.
.
.
ไม่มีเวลาละ ยังไงก็ขอบใจนะ แต่ต้องรีบไปก่อน
"มินอามานี่เร็ว !" ซอลมีพูดพร้อมคว้ามือมินอาวิ่งออกไป
.
"ขอบคุณนะ"
เสียงมินอากล่าวขอบคุณคนที่มาช่วยด้วย
.
.
"ฉันว่าต้องสุมกันอยู่แถวนี้แน่ ฉันเคยเดินผ่านเห็นมาแอบสูบบุรี่กันบ่อยๆ นั่นไง จริงด้วย" แก๊งอีเจ๊ ที่กำลังสูบบุหรี่นั่งคุยเล่นกันอยู่ด้านหลังโรงเรียน
.
"อุ๊ยตายมานั่งกันอยู่ตรงนี้เอง"
ซอนมีทักไปแบบกวนๆ โดยให้มินอาหลบไปก่อน
.
"นี่นอกจากจะขู่เพื่อนร่วมห้อง ทำร้ายร่างกาย บังคับให้เพื่อนทำรายงานแทน แล้วยังมีหน้ามาสุมหัวกันทำผิดกฎโรงเรียนอยู่ตรงนี้อีกหรือเนี่ย?"
.
"จะฟ้องครูวินัยเรื่องอะไรก่อนดีน้า เริ่มจากเรื่องเล็กไปใหญ่มะ หรือจะเอาเรื่องใหญ่ไปเล็กดี" ซอลมีกะยียวนเต็มที่
.
"แหมคิดว่าเรียนได้ท็อป 10 แล้วปากดีได้เรอะ โชคดีมีคนเปิดประตูให้ล่ะสิหล่อน ถึงออกมาเจ๋อตรงนี้ได้
.
ไง~ แล้วเพื่อนรักเด็กเนิ๊ตแกล่ะหายไปไหน? ป่านนี้กลัวจน หนีทิ้งแกไปแล้วม้าง~ ฮ่าๆๆ" แก๊งอีเจ๊รวมกันหัวเราะชอบใจ
.
"นี่ไม่คิดจะสำนึกเลยใช่ไหม อย่าคิดว่าโตกว่าแล้วจะกลัวนะ"
ซอลมีพูดโต้กลับอย่างไม่ลดละ
.
อีเจ๊เดินเข้ามา พร้อมทั้งเอาบุรี่มาจี้ที่อกเสื้อซอลมี
ซอลมีหลบแต่ไม่พ้น ทำให้เสื้อไหม้ไปนิดหน่อย
.
ไงครั้งต่อไปจี้ทีหน้าดีไหม? แบบนี้ยังจะกล้าไปฟ้องอีกมะ
.
"กล้าจังนะ คิดว่าไม่มีใครทำอะไรได้รึ?" ซอลมีพูดพร้อมจ้องหน้ากลับ
.
"แน่นอน ถิ่นนี้ถิ่นใครให้มันรู้ซะมั่ง" อีเจ๊พูดจาอวดเบ่ง
.
.
ซอลมีพยายามถ่วงเวลาแล้วหาทางออกมาจากตรงนั้น
แต่แก๊งอีเจ๊คนนึงแอบเห็น มินอา ที่กำลังซ่อนตัวแอบบันทึกวีดีโออยู่
.
พอพวกอีเจ๊เห็น ก็รีบวิ่งไปคว้าแย่งมือถือจากมินอาทันที
.
"มินอาหนีไป !"
.
ซอลมีรีบวิ่งไปช่วย ยื้อแย่งมือถือ สู้กันชุลมุนวุ่นวาย
อีเจ๊ได้ทีง้างมือกำลังจะตบซอลมี
.
หยุดนะ ! เสียงผู้ชายมาพร้อมกับคว้ามืออีเจ๊ที่กำลังง้างตบ
.
"พอเลยพวกเธอ ถ้าไม่พอจะต้องลงแรงกันแล้วนะ"
เสียงดุเข้มตะหวาดขึ้น
.
พวกอีเจ๊ไม่ยอม มาล็อกหลังผู้ชาย จนเขาตกใจเลยจับทุ่มแบบไม่รู้ต้ว
.
โคร่ม ! โอ๊ย !
แก๊งอีเจ๊มี 3 คน พอเห็นว่ามีผู้ชายมาช่วยคงสู้ด้วยยาก
เลยยอมถอยไปก่อน
.
"น่าเบื่อ! ฝากไว้ก่อนเหอะพวกแก" อีเจ๊กระฟัดกระเฟียด
.
"แล้วอย่าลืมมาเอาหล่ะ มาช้าจะเอาไปใช้น้า~"
เราตะโกนไล่หลังไปด้วยความสะใจ
.
"ขอบใจนายมากนะ" (คุณหน้าแหลม) เรียกยกระดับในใจให้นิดนึงละกัน เห็นแก่ความดีความงาม ฮ่าๆๆ
.
"เป็นอะไรมากไหมมินอา"
ซอลมีรีบเดินเข้าไปดูมินอาทันที
.
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันได้เชื้อบ้ามาจากเธอละ แค่นี้ชิวๆ"
ทั้งสองคนก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน เดินออกมาทิ้งชายหนุ่มที่มาช่วยไว้ให้ยืนเดียวดาย
.
.
"ถึงเธอจะเรียนเก่ง แต่ท่าทางน่าโดนแกล้งแบบนี้จะอยู่รอดยากเอาน้า ฉันว่าต้องเปลี่ยนลุคให้เธอละ เอาแบบไหนดี ทำสีผมเลยมะ ฮ่าๆๆ"
.
"แหมถ้าทำสีผม ไม่ได้โดยพวกอีเจ๊ซิวหรอก จะโดนครูระเบียบเก็บล่ะมากกว่า" มินอาคุยเล่นและดูสบายใจกว่าเดิมเยอะเลย
.
.
พอเอาคืนแก๊งอีเจ๊สำเร็จ ซอลมีอยากปลอบใจมินอาด้วยการทำอะไรหลุดโลก จึงชวนมินอาปีนกำแพงหลังโรงเรียน แอบโดดเรียนในคาบสุดท้าย จริงๆ มินอามีเรียนพิเศษติวเข้มเฉพาะกลุ่ม แต่มินอาก็ตัดสินใจโดดเรียนไปซักครั้ง ลองทำตามใจตัวเองดูบ้าง
.
"เฮ่ ฉันไม่ได้ชวนเธอเสียคนนะ แต่เชื่อเหอะเป็นสิ่งที่เธออยากทำในอนาคตแน่ๆ" ซอลมีนึกถึงสิ่งที่มินอาเคยบอกว่าอยากโดดเรียนซักครั้ง
.
"สิ่งที่ฉันจะอยากทำในอนาคตน่ะเหรอ? "
มินอามองซอลมีอย่างสงสัย
.
"เอาหน่า จะคิดมากไปใย ลุยโล้ด
จริงๆ ถ้าเพื่อนซี้ห้องฉันไปด้วยก็คงดี แต่ป่านนี้พวกเธอคงไปต่อคิวจองตั๋วคอนเสิร์ตแถวยาวเป็นหางว่าวอยู่"
.
ภาพตัดไปที่ ยูจอง ฮองมิน มิเร กำลังต่อแถวซื้อตั๋วคอนคิวยาวจัด ซูมคิวแถวที่ยืนเรียงกันหลายช่วงถนน
.
.
"มา~ ถึงจะมีกัน 2 คนก็สนุกได้ เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปกินขนม ร้องคาราโอเกะ เล่นเกมหยอดเหรียญให้สาแก่ใจไปเล๊ย~"
ซอลมีกอดคอมินอา แล้วเริ่มกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปหาร้านแรกที่จะซื้อของกินกัน
.
พวกเรากินอย่างที่อยากกิน ร้องคาราโอเกะกันจนเสียงแหบแห้ง เล่นเกมหยอดเหรียญ คีบตุ๊กตา หัวเราะกันจนจุก ทำทุกอย่างที่อยากทำ
.
"ไม่เคยสนุกขนาดนี้มานานแล้ว เย๊~" ซอลมีตะโกนเสียงดัง
.
ช่าย ! วันนี้สนุกสุดๆ ไปเลย ขอบใจซอลมีมากนะ เดี๋ยวอีกไม่นานฉันก็จะต้องไปเรียนต่อต่างประเทศอยู่แล้ว เราไม่ได้จบพร้อมกัน แต่ฉันจะจดจำเวลานี้ไว้ แต๊งยู ขอบคุณที่มาเป็นเพื่อน
.
ได้สิ เพื่อนที่ไม่คิดว่าจะมาสนิทก็มาสนิท ♡
.
.
.
วันนี้ตื่นมาไปทำงาน ด้วยอารมณ์สดใส ฝันดี และอิ่มเอม
.
"ไงวันนี้อารมณ์ดีแต่เช้าเลยนะซอลมี"
มินอาตบที่บ่า ทักทายก่อนเข้านั่งทำงาน
.
"ช่ายยย เราฝันถึงเธอด้วยนะมินอา"
.
"จริงอ่ะ ! ฝันว่าอารายยย" มินอาทำหน้าอยากรู้ขึ้นมาทันที
.
"ฝันว่าพาเธอไปโดดเรียน อย่างที่เธออยากทำมาตั้งนานไง" ซอลมีตอบไปยิ้มไป ด้วยความภูมิใจ
.
"เอ๊ะ ! เหมือนจำได้ลางๆ ว่าก็เคยโดดเรียนไปกับเธอครั้งนึงหนิ ช่วงก่อนที่ฉันจะไปเรียนต่อเมืองนอกใช่ปะ?"
.
"อ่าว ! เมื่อวานยังบอกว่าไม่เคยโดดเรียนอยู่เลย???..."
.
"อืม.. นั่นสิ !
แต่อยู่ๆ วันนี้ก็จำได้นะว่าเคยโดดเรียนไปกับเธอครั้งนึง ที่เรายังไปเล่นตู้หนีบตุ๊กตากันเลย อันนี้ไง"
มินอาโชว์พวงกุญแจขึ้นมาให้ดู เป็นตุ๊กตามีแถบสายคล้องมือถือ
.
"เฮ้ย !!! "
อันนี้มันอันที่เราให้มินอาในฝันเมื่อวานหนิหว่า ! ! !
.
หรือมันจะไม่ใช่แค่ฝัน ! ! !
แต่เรากำลังย้อนเวลากลับไปจริงๆ ? ? ?
.
.
โปรดติดตามตอนต่อไป >>
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
☆ จากใจผู้เขียน ☆
มาเม้าาาอีกแล้วว เคยคิดอยากย้อนเวลากลับกันไปบ้างมั้ยคะ พี่มิกกี้ชอบคิดถึงเรื่องนี้บ่อยๆ ถ้าย้อนไปซ่ากับเพื่อนได้คงสนุกไม่น้อย แล้วผู้อ่านที่น่ารักหละ ถ้าย้อนกลับไปได้ จะย้อนไปช่วงเวลาไหน และทำอะไร? เม้นให้เค้าอ่านบ้างน้า ♡
.
.
📌 ไปอ่านกันเต็มๆ ไม่มีสะดุดคลิกลิ้งรูปด้านล้าง
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
.
.
.
📌 กลุ่มลับไลน์ สร้างมาให้ฟินๆ
แลกเปลี่ยน ความคิด เม้านิยายมาใหม่
+ หนัง + ซีรี่ส์ในดวงใจ 100 เรื่อง คลิกลิ้งไลน์สีเขียวโล้ด
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
.
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
