ฝากถึง..เเสนดี
กว่าจะถึงดวงจันทร์
ทุกวันนี้ ชีวิตประจำวันเหมือนทะเลปั่นป่วนมีคลื่นใหญ่ อย่าไปคิดว่าจะรอให้คลื่นหมดจึงจะปฏิบัติมันไม่หมดหรอก เป็นธรรมชาติของทะเล
ที่จะเป็นอย่างนั้น ผู้มีเรือดีๆ ชีวิตย่อมไม่ล่ม
นักปราชญ์จึงตั้งอกตั้งใจระงับ
สิ่งที่ไม่ดีไม่งามที่เกิดขึ้น แล้วป้องกัน
สิ่งที่ไม่ดีไม่งามที่ยังไม่เกิด ไม่ให้เกิดขึ้น
เพียรสร้างสิ่งที่ดีงามให้เกิดขึ้น ..
ที่เกิดขึ้นแล้วก็พยายามสนับสนุนบำรุงเลี้ยงให้เจริญงอกงาม ทำให้ดีที่สุดแล้วปล่อยวาง ผลเป็นเรื่องของธรรมชาติ ไม่ใช่เรื่องของเรา..
สภาวการณ์ในปัจจุบันนี้มันกำลังสอนให้เร
อดทน อย่างคนเข็มแข็งอ่อนแอ อย่างคนมีสติ..
ไม่มีใครคาดคิด ว่าเราจะต้องมาเผชิญชีวิต
ต่อสู้กับศัตรูที่เรามองไม่เห็น
คร่าเพื่อนมนุษย์ ด้วยกัน เป็นหมื่นพัน
แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
มันก็ต้องก้าวไปต่อ
อย่าหวาดกลัว..จนไม่กล้าใช้ชีวิต
อย่าหาญกล้า..จนไม่กลัวเกรงภัยใดๆ
ถ้าจบแล้วต้องให้ทนเจ็บ
ถ้าเจ็บแล้วต้องให้จบ ก็จัดมา
การตัดสินใจในสภาวะวิกฤต
บางคนอาจจะใช้คำว่ามืดแปดด้าน
จริงๆวิธีคิดนั้นมี 3 ด้าน คือ
ด้านหนึ่ง..ก็ต้องยอมรับและทำความเข้าใจ
ด้านหนึ่ง..ก็ต้องพินิจและพิจารณา
ด้านหนึ่ง..ก็คือต้องคิดและตัดสินใจ
ว่าต่อจากวันนี้ เราควรจะต้องคิดและเลือกทำสิ่งใด..
การตัดสินใจของคนเรา
มันอาจจะไม่จำเป็นต้องถูกไปทุกอย่าง
แต่อย่าให้มันผิดพลาดไปทุกเรื่อง
คิดเสมอว่าตอนนี้คือเวลา
ที่จะเรียนรู้วิธีการที่จะทำให้
เรากลายเป็นคนที่เก่งขึ้น
หายใจลึก ๆ และนึกถึงภาพของตัวเอง
อีกไม่กี่เดือนเรื่องราวตรงนี้จะผ่านไป
คงเหลือไว้เพียงรอยยิ้มและคราบน้ำตา
เวลามันผ่านไปเร็วนะ
และชีวิต..มันก็ไม่ได้ยาว
เท่าความคิดหรอกนะ
ยิ่งเข้าใจ
ยิ่งใช้สติดีใจให้พอดีเสียใจให้พอเหมาะโมโหให้พอประมาณมีความสุขให้พอเพียง
ขอให้มีลมหายใจแห่งชีวิตที่มีคุณค่าให้ไว้ได้ทำความดี ในทุกวันก็พอ
ถ้าคิดว่าดี ทำต่อไป
ถ้ามืดแปดด้านเหรอ จำไว้ให้ดีนะ
มีด้านที่ 9 ให้เดินตามรอยเสมอ
ระยะทางน่าจะเดินได้ไปถึงดวงจันทร์
รักเอย..