"ทำได้ ทำไป ไม่ต้องถาม"
เรื่องราวนี้เกิดขึ้นจากที่วินดาเห็นแม่ทำเกือบทุกอย่างในบ้านเลยค่ะ ทั้งทำกับข้าว ล้างจาน เก็บของที่ไม่ใช้แล้วเอาไปทิ้ง...
แล้วกิจกรรมที่วินดาโฟกัสมากที่สุดก็คือ คือ คือ การล้างจานค่ะ
มุมที่คุ้นตา
เพราะแม่เป็นคนที่แพ้น้ำยาล้างจาน ถ้าไม่ใส่ถุงมือล้างแม่จะคัน มือแห้ง มือลอก มือแดง วินดาเลยคิดว่าวันๆนึงแม่ต้องเตรียมของทำกับข้าวให้ทุกคนในครอบครัวกิน แล้วก็ทำหลายอย่างเพื่อพวกเราจะได้ไม่เบื่อ เสร็จแล้วก็ยังล้างจานให้พวกเราอีก คิดดูสิค่ะว่าจะเหนื่อยขนาดไหน (แม่วินดาไม่ได้เป็นแม่บ้านอย่างเดียว แต่ทำงานนอกบ้านด้วย)
ช่วงหลังมานี้พอทุกคนกินข้าวเสร็จ วินดาก็จะเดินไปล้างจานให้แม่โดยไม่ถาม แล้วแม่ก็ไม่เคยเอ่ยให้ทำด้วย ทำแบบนี้ทุกวัน มันเป็นความภูมิใจของตัวเองที่ช่วยลดความเหนื่อยของแม่ได้บ้าง
เที่ยวก็ได้รับตำแหน่งนักล้างจานประจำตระกูลนะคะ
เวลาเห็นแม่นั่งดูทีวี หรือนั่งเล่นมือถือตอนเราไปล้างจาน รู้สึกว่าทำให้เขาได้พัก ได้ผ่อนคลายบ้าง เพราะไปทำงานก็คงเหนื่อย เครียด แทบไม่ได้พักอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าวินดาเองก็ออกไปทำงานนอกบ้านเหมือนกัน แต่พอกลับมาเราเองมีเวลาพักมากกว่าแม่แน่นอนและหลายเท่าด้วยค่ะ แค่ล้างจานมันเรื่องจิ๊บ จิ๊บ
แต่แค่ล้างจานนี่แหละเราได้เห็นภาพแม่ได้พักแล้วสุขใจ☺️
บางเรื่องอะไรที่เราทำได้ ช่วยพ่อแม่ได้ก็ทำเถอะค่ะ ไม่ต้องถาม
แต่ แต่ แต่...มีอยู่วันนึงค่ะหลังจากที่วินดาล้างจานเสร็จแล้ว แม่เดินไปหลังบ้านแล้วตะโกนมาว่า "เฮ้ย!!! เทน้ำซาวข้าวที่แม่ใส่ไว้ในชามทิ้งทำไม แม่จะเก็บไว้รดน้ำต้นไม้"
แง่ววววว...อาการเลิ่กลั่ก เลิ่กลั่ก มาเลยค่าาา 555
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถึงจะทำอะไรจนเป็นปกตินิสัยแล้ว แต่ถ้าอะไรดูไม่ปกติ ผิดสังเกต หรือเอ๊ะๆในใจ ให้รู้ไว้เลยว่า "ควรถามนะคะ"😉
ถ้าชอบกดไลด์แสดงความรู้สึกเพื่อให้กำลังใจกันนะคะ
ถ้ามีอะไรอยากพูดคุย ติ ชม แนะนำ คอมเม้นได้เลยค่ะ
ถ้าช๊อบชอบอยากกดแชร์ยินดีนะคะ🥰
แล้วพบกันใหม่ค่ะ👋🏻
#windasharing
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
