4 พ.ค. 2020 เวลา 05:05 • การศึกษา
พระสูตรเรื่อง : "ทรงมีฌานแน่วแน่ชั้นพิเศษ"
ปุกกุสะ ! คราวหนึ่งเราอยู่ที่โรงกระเดื่องเมืองอาตุมา. คราวนั้นกำลังฝนตก กำลังสายฟ้าคะนองอยู่ ฟ้าผ่าลงในที่ไม่ไกลจากโรงกระเดื่อง ถูกชาวนาสองคนพี่น้อง และวัวลากเข็นสี่ตัว. ปุกกุสะ ! ชาวเมืองอาตุมาพากันออกมาสู่ที่ที่สองพี่น้องและวัวทั้งสี่ถูกฟ้าผ่านั้น, เขากำลังชุลมุนกันอยู่อย่างนั้น เราออกจากโรงกระเดื่องแล้ว จงกรมอยู่ในที่กลางแจ้งไม่ไกลจากโรง. บุรุษผู้หนึ่งออกมาจากหมู่ชนเข้าไปหาเรา อภิวาทแล้วยืนอยู่. ปุกกุสะ ! เราถามบุรุษผู้ยืนอยู่แล้วนั้นว่า หมู่ชนนั้น จับกลุ่มกันทำไม ? เขาตอบเรา ว่า “ท่านผู้เจริญ ! เมื่อฝนตกฟ้าคะนองอยู่ ฟ้าผ่าลงในที่ไม่ไกลจากโรงกระเดื่อง ถูกชาวนาสองพี่น้องและวัวลากเข็นสี่ตัว ชาวเมืองพากันมาประชุมแล้วในที่นั้น. ท่านผู้เจริญ ! ก็ท่านอยู่เสียที่ไหนเล่า ?” เราอยู่ในโรงกระเดื่องนี้ นี่เอง. “ท่านผู้เจริญ ! ท่านไม่ได้ยินหรือ ?”
เราไม่ได้ยินเลย, ท่าน ! “ท่านหลับเสียหรือ ? ท่านผู้เจริญ !” เราไม่ได้หลับเลย, ท่าน ! “ท่านมีสัญญา (คือ ความรู้สึก) อยู่หรือ ?” ถูกแล้ว, ท่าน ! เขาได้กล่าวสืบไปว่า “ท่านผู้เจริญ ! ท่านเป็นผู้มีสัญญาตื่นอยู่ เมื่อฝนกำลังตก ฟ้าคะนอง ฟ้าผ่าลงมา ท่านไม่ได้เห็น และทั้งไม่ได้ยิน ดังนั้นหรือ ?” ถูกแล้ว, ท่าน !
ปุกกุสะ ! ลำดับนั้น บุรุษนั้นมีความคิดว่า “น่าอัศจรรย์จริง ไม่เคยมีเลย ท่านผู้เจริญเอ๋ย ! พวกบรรพชิตนี้ ย่อมอยู่ด้วยวิหารธรรมอันสงบรำงับจริง ๆ คือท่านก็เป็นผู้มีสัญญาอยู่ ตื่นอยู่ เมื่อฝนกำลังตก ฟ้าคะนอง ฟ้าผ่าอยู่ท่านจักไม่เห็น และจักไม่ได้ยินเลย”, ดังนี้แล้ว ได้ประกาศความเลื่อมใสอย่างสูง ในเรา กระทำประทักษิณ หลีกไปแล้ว.
๑. บาลี มหาปรินิพพานสูตร, มหา. ที. ๑๐/๑๕๓/๑๒๑. ตรัสแก่ปุกกุสมัลลบุตร ในระหว่างทางไปเมืองกุสินารา เนื่องจากปุกกุสะ ทูลเล่าเรื่อง อาฬาร กาลามโคตร นั่งสมาธิอยู่ข้างทาง เกวียนผ่านไป ๕๐๐ เล่มไม่ได้ยินเลย.
อ้างอิงจาก : ชุดจากพระโอษฐ์ ๕ เล่ม เล่มที่ ๕
พุทธประวัติจากพระโอษฐ์
หน้าที่ ๓๘๖ - ๓๘๗
พุทธวจน (ธรรมะจากพระโอษฐ์)
เว็บไซต์ข้อมูลเพิ่มเติม : http://watnapp.com
ศึกษาดูพระสูตรเพิ่มเติม : https://etipitaka.com/search/
ฟังเสียงธรรมะพระสูตรเพิ่มเติม : https://m.soundcloud.com/search?q=พุทธวจน

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา