14 มิ.ย. 2020 เวลา 10:54 • ความคิดเห็น
ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง
Choo Choo La Choo La Choo
Choo La Choo La Choo 😚
1 ปีแล้ว ผ่านไปไวเหมือนโกหกกับการเดินทางใน Blockdit 😮🚗
เคยรู้สึกกันบ้างไหมครับ?
กับการออกเดินทางที่เราไม่ได้สนใจจุดหมายปลายทางอีกต่อไปแล้ว เรียกได้ว่า "ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง"
เมื่อตอนจบมาทำงานได้ไม่กี่ปี ผมได้มีโอกาสออกทริปกับเพื่อน ๆ สมัย มัธยมปลาย ไปแค่เขาใหญ่ ไปทำอะไรกันไม่รู้ผมจำไม่ได้แล้ว
จำได้แค่ว่าตอนที่นั่งกันอยู่บนรถเปิดเพลง พูดคุยเฮฮาบ้าบอคอแตกเหมือนเมื่อตอนยังวัยรุ่น มัน feel good มาก ๆ จนไม่ได้สนใจในจุดหมายปลายทางแล้ว
หลายครั้งกับการเดินทางที่มีจุดหมายที่วาดฝันเอาไว้ แต่เมื่อไปถึงมันกลับไม่ได้สร้างความอิ่มเอมอย่างที่ใจหวัง
และหลายครั้งกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นแบบไม่คาดฝันระหว่างการเดินทาง จุดพักรถที่ไม่อยู่ในแผนแต่มันกลับสร้างความประทับใจได้ไม่รู้ลืมจนวันนี้
วันนี้เมื่อปีที่แล้ว โพสแรกของผมได้ถือกำเนิดขึ้นใน Blockdit
หลังจากซุ่มอ่านและครุ่นคิดว่าจะลองเขียนดูบ้าง อยากเริ่มทำอะไรใหม่ ๆ บ้าง
ก็เหมือนกับคนทั่วไปที่ได้รับการตอบรับแบบเงียบกริบ แต่ตอนนั้นก็คิดแต่ว่า เอาวะลองดูอยากลองเขียนมันซักที คิดไว้ว่าจะพยายามเขียนให้ได้อย่างน้อยเดือนหนึ่งก่อนแล้วค่อยว่ากัน
ผ่านไปหนึ่งเดือน มีคน Follow 300 นิด ๆ ก็คิดว่า เออ ยังมีคนชอบที่เราเขียน แม้จะมั่ว ๆ ไปบ้าง เพราะลองผิดลองถูกเขียนเรื่องที่อยากเขียนหลากหลายแนว
เดือนที่สอง ช่วงแห่งความท้อแท้ที่คน Follow นิ่งมาก บางวันไม่เพิ่มเลย จนเคยคิดว่ามาได้แค่นี้แหละมั้ง
แล้วอะไรที่ทำให้ผ่านมาได้ สาเหตุหนึ่งคงเพราะสังคม
ครับ สังคมใน BD นี่แหละ ที่คอยให้กำลังใจกันผ่านตัวหนังสือของเหล่าผู้อ่านและผู้เขียนทั้งหลาย
คนหนึ่งที่ไม่พูดถึงคงไม่ได้ เพราะคอยมาแสดงความยินดีและร่วมลุ้นกับการเติบโตของเพจผมตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดเป็นเพจเสียด้วยซ้ำ
หลายท่านคงจะรู้จักดีอยู่แล้วกับคุณกู๊ด แห่งเพจ "Good Stories | ทุกอย่างมีเวลาของมัน" เจ๊ดันแห่ง Blockdit เชื่อได้ว่าเธอคงได้มีโอกาสเข้าไปทักทายเพื่อนนักเขียนมาไม่ต่ำกว่าหมื่นรายแล้ว 😁
ซึ่งช่วงนี้เห็นว่าไปเน้นทำพอดแคส กำลังไล่สัมภาษณ์แอดของเพจต่าง ๆ อยู่
รวมถึงอีกหลาย ๆ ท่าน ที่ไม่อาจกล่าวถึงได้หมด
ช่วงนั้น BD มีความเป็นชุมชนมากกว่านี้เยอะแม้ว่าตัว App เองดูจะไม่ค่อยสนับสนุนแนวทางนี้ แต่ความสัมพันธ์และบรรยากาศมันเกิดมาจากผู้คนจริง ๆ
แม้เมื่อเวลาเปลี่ยน สิ่งต่าง ๆ ก็เปลี่ยนไป BD เองในวันนี้อาจไม่เหมือนเมื่อก่อน คนเก่า ๆ เริ่มห่างหาย แต่ก็มีคนใหม่แวะเวียนเข้ามาอยู่เรื่อย ๆ เพราะ App ยังคงเติบโตในแนวทางที่ผู้พัฒนาเขาต้องการให้มันเป็น
เมื่อก่อนเคยเข้ามาแล้วเห็นในหน้าแนะนำ แต่ละเพจนั้นมีผู้ติดตามหลักหมื่น ดาวเป็นร้อยดวง ก็อยากไปให้ถึงจุดนั้นบ้าง
แต่จากบันทึกการเดินทางครั้งล่าสุดที่ผมได้เขียนเมื่อต้นเดือนมีนาที่ผ่านมานั้นทำให้ผมได้รู้สึกว่าการเดินทางใน BD ของผมนั้นมัน "จะถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง"
เพราะอะไร??
เพราะคอมเม้นหนึ่งในโพสนั้น
ห๊ะ?? มีเด็ก 11 ขวบเป็น FC เพจ ด้วย!? น้ำตาจะไหล
หลายบทความเนื้อหาสุดจะงงเขียนเองงงเองก็มีเนี่ยนะ จะมีเด็ก ๆ ชอบด้วย
ก็เลยไปดูในข้อมูลผู้ติดตามก็พบว่าจริงด้วย มีอายุต่ำกว่า 13 อยู่ 2 หน่อ
เหตุการณ์นั้นมันทำให้ผมรู้สึกว่า เป้าหมายที่อยากทำเพจนี้ได้สำเร็จลุล่วงสมบูรณ์แล้ว หลังจากนี้มันจะเป็นยังไงต่อไปกับการเดินทางใน BD นี้ผมไม่ซีเรียสแล้ว
ดังนั้นเพจผมคงจะไม่มีโพสขอบคุณยอดผู้ติดตามอีกแล้ว ไม่ใช่ว่าใหญ่แล้วหยิ่งนะครับแต่สาเหตุก็ด้วยที่กล่าวมาข้างต้น แต่จะยังคงมีบันทึกการเดินทางโดยครั้งต่อไปคงเป็นตอนครบรอบ 1 ปีการทำเพจ Antfield
และไม่ว่ายังไงก็ขอขอบคุณ มิตรรักแฟนเพจที่ติดตามกันมาจนทุกวันนี้
ขอบคุณจริง ๆ ครับ _/|\_
เมื่อช่วงต้นเดือนเมษา ช่วงโควิดระบาดสูงสุด BD หงอยเหงาอย่างมาก หน้าแนะนำมีแต่ข่าวโควิด ดราม่าจีน-เมกา นักเขียนเก่า ๆ เริ่มทยอยหายหน้า บ้างคงท้อแท้ ทั้งปัญหาภายนอกรุมเร้า
ผมเองก็มีช่วงเวลาไร้ดาวติดต่อกันเป็นสิบวันซึ่งไม่เคยเจอตั้งแต่เปิดเพจ ก็เลยมีหงอยไปบ้าง
แต่ด้วยบทความของฉุดคิดกับเฮียข้าวได้กระตุกให้ได้คิดว่า เราทำเพจไปทำไม? ยังจะเดินทางต่อไปมั้ย?
ก็เลยคิดได้ว่า เออ เราเลยเจอจุดหมายที่ไม่คาดฝันแต่น่าประทับใจมาแล้วนี่ก็ไปต่อซิ ทางข้างหน้าอาจมีจุดพักรถวิวแจ่มสุดเว่อร์วังที่ไม่ได้คาดคิดให้ได้พบเจออีกก็เป็นได้
ตอนนี้คิดอยู่ว่าจะลองเส้นใหม่ ๆ ดูบ้าง เช่น Podcast หรือร้องเพลง (แต่อันนี้อย่าดีกว่าเดี๋ยวจะเป็นการสร้างมลพิษให้กับ BD)
แต่ที่แน่ ๆ ยังคงไม่หยุดเดินทาง. . .
ซึ่งตอนนี้ผมได้เพิ่มช่องทางการติดตามเป็นเพจใน Facebook โดยจะมีเนื้อหาเพิ่มในส่วน Update ข่าวเทคโนโลยีแบบสั้น ๆ ผมจะลงไว้ในนั้น ส่วนเนื้อหาที่เป็นบทความ รูปเยอะต้องมีการอธิบายผมก็จะยังเน้นลงที่ BD เป็นหลัก
มาวันนี้มองย้อนกลับไปวันแรก 1 ปีผ่านไป เออ เราทำได้เนอะ เพจร้อยดาว หมื่น Follower เหมือนอย่างที่เราเคยเฝ้ามองดูเพจใหญ่เหล่านั้นและอยากเป็นแบบเขาบ้าง
ลองดูครับ ลองมาออกเดินทางใน BD ซักปี แล้วเมื่อครบปีลองมองย้อนดูว่าเวลา 1 ปีที่ผ่านไป เส้นทางที่ผ่านมาเราเจออะไรมาบ้าง คุณเท่านั้นที่จะได้พบกับคำตอบนั้น
เพจร้อยดาว ตามหมื่นคน เราก็ทำได้นะ
ครั้งนี้คงไม่มีคำแนะนำดี ๆ อะไรมาฝาก แต่สิ่งหนึ่งที่อยากบอก
เขียนเพราะอยากเขียน เขียนเรื่องที่ชอบเขียนในสิ่งที่อยากเล่า เขียนให้เหมือนที่อยากเล่าเรื่องให้เพื่อนฟัง เขียนด้วยความตื่นเต้นว่าเพื่อนมันจะอินกับเรามั้ย
โชคดีที่ได้เขียนครับ 😉

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา