EP. 1 Memories
ติ้ง! (ข้อความเข้า)
แบงค์:หัวข้อการประชุมอาทิตย์หน้า
เฮ้อ... วนลูปมาอีกครั้งแล้วสิกับการประชุมโปรเจ็คใหม่ที่ทุกคนไม่ได้ตั้งตารอคอยเลย
คิดว่าเขาเพียงแค่ใช้ชีวิตแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงเวลาที่ตัวเองต้องไป
ติ้ง!
เสียงระบบโปรแกรมหนึ่งเด้งขึ้นมาในหน้าจอแมคบุ๊คทำให้ทอฝันที่กำลังเหม่อลอยอยู่สะดุ้ง
| ทดลองใช้โปรแกรม |
| Beautifulmemories |
| (ww.chatmemories.com) 3วัน |
| “คุณสามารถคุยกับคนที่คุณกำลังคิดถึงอยู่ได้” |
“เพ้อเจ้อน่า มันจะมีโปรแกรมแบบนี้ได้ยังไงกัน..”
ถ้างั้นก็ลองกดเข้าไปดูเสียหน่อย ว่าโปรแกรมนี้จะเป็นอย่างที่ว่าไว้หรือป่าวเมื่อกดเข้ามาในหน้าโปรแกรมเป็นที่เรียบร้อยหน้าต่างวินโดวส์ก็เด้งขึ้นมา
“คุณต้องการเข้าใช้งานโปรแกรม Chat Memories
ในรูปแบบของการทดลองใช้งาน 3 วัน ใช่หรือไม่?”
ทอฝันอ่านทุกตัวอักษรก่อนจะกดคลิกไปยังปุ่มตกลง และก็กรอกไอดีและข้อมูล
คนที่ต้องการติดต่ออย่างงั้นเหรอ…
ทอฝันพิมพ์ชื่อคนๆหนึ่งลงไปในช่องว่างและเธอก็กดยืนยันอนุญาตให้โปรแกรมเข้าถึงข้อมูลประวัติส่วนตัวและการติดต่อ หลังจากนั้นหน้าจอสีเทาหม่นๆทำให้ทอฝันรู้สึกหน่วงๆขึ้นมาในใจ ครุ่นคิดมาว่าจะเป็นไปได้จริงๆหรอ
โปรแกรมนี้จะทำให้เธอสามารถพูดคุยกับคนที่เธออยากจะคุยด้วยได้จริงๆหรอ…..
(การสื่อสารต่อจากนี้จะเป็นการสื่อสารกับตัวตน
เสมือน โดยอ้างอิงจากข้อมูลในอดีต)
พายุ: สวัสดี😊
ทอฝันนิ่งอึ้งรู้สึกหน่วงๆอย่างบอกไม่ถูก
นั่นคือคำทักทายสินะ ถึงแม้ยังคงแปลกใจอยู่
แต่ก็ไม่รอช้าที่จะพิมพ์ตอบกลับไป
ทอฝัน: สวัสดี...
พายุ: เป็นไงบ้าง?
ทอฝัน : ก็ดี แต่ก็ไม่ดีมาก
พายุ: อย่าเพิ่งท้อนะคนเก่งของพายุ
ความรู้สึกแบบนี้มันอะไรกัน ความรู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาในหัวใจ พายุเคยพูดอย่างนี้กับทอฝันตอนที่เธอรู้สึกท้อแท้และรู้สึกเหนื่อยที่สุดในชีวิต.พายุจะชอบพูดกับเธอเสมอว่า อย่าเพิ่งท้อนะคนเก่งของพายุ
ทอฝันพยายามควบคุมสติและความรู้สึกไว้เท่าที่จะทำได้ แต่พอรู้สึกตัวอีกทีน้ำตาก็ไหลออกมาซะแล้วสิ
ทอฝัน : นั้นนายจริงๆหรอพายุ?
ปลายทางขึ้นโหลดอยู่สักพักก่อนคำตอบที่รอคอยจะเด้งขึ้นมา
พายุ: แค่ส่วนหนึ่ง
ความรู้สึกที่อธิบายยากอัดแน่นอยู่ในอกไปหมด เธอไม่รู้ว่าจะต้องรู้สึกยังไง ตื่นเต้น ดีใจ หรือว่าจะเสียใจดี...
“พายุ..”
คิดถึงคนที่เป็นเจ้าของชื่อนั้น ที่ชอบโอบกอดเธอไว้เสมอไม่ว่าเมื่อไร เป็นคนที่ยอดเยี่ยมไปหมดทุกด้าน เป็นคนที่ทอฝันคิดจะฝากช่วงชีวิตที่เหลือเอาไว้ด้วย เขาคนนั้นชื่อว่า พายุ…
_________คนที่ทอฝันคิดถึงอยู่ตลอดเวลา_________
พายุคนที่เคยยืนอยู่เคียงข้างทอฝัน คือคนที่ทำให้ทอฝันรู้สึกโชคดีที่สุดในโลก ในทุกๆวันที่ใช้เวลาร่วมกันมันคือวันที่ทำให้เธอเผลอนึกว่าหากหลับตาและตื่นขึ้นมาอีกครั้งเรื่องที่เกิดทั้งหมดนั้นมันคือความฝัน แต่กลับกัน ทุกๆครั้งที่ลืมตาตื่นขึ้นมา ทอฝันจะเห็นพายุคนเดิม คนที่โอบกอดเธอไว้ในทุกๆเช้า
ทอฝัน : นานแล้วเนอะ คิดถึงจัง
พายุ : ใช่ตั้ง 97 วันเเล้ว คิดถึงเหมือนกัน...
วันที่หนึ่งของการทดลองใช้โปรแกรมแชท
แมมมอรี่ผ่านไป ทอฝันยังคงนอนอยู่บนฟูกนอน
สีขาวสะอาดในเช้าวันใหม่ เธอหวนนึกนึกพายุที่คอยปลุกเธอในทุกๆเช้าให้ลุกขึ้นไปกินข้าวเช้าที่เขาทำ พายุทำให้ทอฝันรู้ว่าการที่มีพายุอยู่ข้างกายมันดีขนาดไหน ทอฝันทำได้แค่ยิ้มออกมา ปล่อยรอยยิ้มที่มีแต่ความรัก ความคิดถึง และความเศร้าออกมา..
ถึงแม้เธออยากจะร้องไห้ออกมา แต่ร้องไปแล้วมันก็แก้ไขอะไรไม่ได้
เธอลุกขึ้นจากที่นอนและหยิบแมคบุ๊คขึ้นมาเปิดใช้งาน เพื่อเช็คงาน และ...
เข้าใช้งานโปรแกรมแชทแมมมอรี่อีกครั้ง...
ทอฝันเลื่อนๆเช็คกล่องเข้าอีเมลล์ ตาราง
งานอาทิตย์หน้าทั้งอาทิตย์
ทอฝันจำได้ทุกๆอย่างแม้กระทั่งตารางงานอาทิตย์หน้าของตัวเอง เธอจำได้ตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่ผ่านมาว่ามีงานอะไรบ้างที่ต้องทำ
ทอฝันเป็นคนหักโหมทำงานหนักมาได้สามเดือนแล้ว และเธอยังคงทำเช่นนั้นเสมอๆ หักโหมทำงานให้ตัวเองดูเหมือนคนบ้างานในสายตาของคนอื่นแต่กลับกันภายในใจเพียงแค่ต้องการลืมบางสิ่งบางอย่าง…
ทุกครั้งที่ว่างความคิดหนึ่งมักจะแล่นเข้ามาในหัวทันที
โปรแกรมแชทถูกเปิดใช้งานเป็นวันที่สอง
ทอฝัน : อรุณสวัสดิ์
พายุ: อรุณสวัสดิ์ครับ
ทอฝัน : วันนี้ฝันตื่นแต่เช้าเลยนะ
พายุ : หืม!! เก่งมาก คนเก่งของฉัน
ทอฝันยิ้มให้กับประโยคนั้น พายุมักจะชมเธอด้วยประโยคนี้เสมอและทอฝันก็ดันเป็นมนุษย์ขี้อวดเสียด้วยสิ เวลาที่ทำอะไรได้ดีเธอก็มักจะเอาไปคุยโอ้อวดให้พายุฟังเป็นคนแรกเสมอ
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ทอฝันสอบวิชาสเก็ตภาพได้ท็อปในคลาส เธอดีใจจนต้องรีบวิ่งไปอวดพายุถึงสนามบาส ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าพายุมีแข่ง แต่ทอฝันก็อยากจะให้อีกคนรู้และอยากได้คำชมจากพายุ พอวิ่งไปถึงสนามบาส ก็รีบตะโกนเรียกชื่อพายุจนทุกสายตาในสนามเพ่งมองกันเป็นตาเดียว
พายุที่เจอเรียกอย่างนั้นตอนกำลังจะก้าวลงสนามก็ถึงกับตกใจ ทอฝันจำได้ว่าพายุลงทุนขอโค้ชลงแข่งทีหลังและให้ตัวสำรองลงไปก่อนเพราะต้องมานั่งฟังเธอคุยโวโอ้อวดถึงผลงานและการสอบผ่านของตัวเอง พายุเพียงแค่นั่งฟังเงียบๆเท่านั้น และเมื่อทอฝันเล่าจบ
"พายุก็พูดขึ้นมาว่า “หืม เก่งมากคนเก่งของฉัน”
ทอฝัน : เช้านี้ฝันอยากกินข้าวผัดปูมาก
เลย เสียดายพายุไม่ได้อยู่ด้วย
พายุ: ทำไมล่ะ
ทอฝัน : ก็ข้าวผัดปูฝีมือพายุน่ะ อร่อยที่สุด
ในโลกเลยไง! ^o^
วันที่หนึ่งของการทดลองใช้โปรแกรมแชทแมมมอรี่
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ทอฝันสอบวิชาสเก็ตภาพได้ท็อปในคลาส เธอดีใจจนต้องรีบวิ่งไปอวดพายุถึงสนามบาส ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าพายุมีแข่ง แต่ทอฝันก็อยากจะให้อีกคนรู้และอยากได้คำชมจากพายุ พอวิ่งไปถึงสนามบาส ก็รีบตะโกนเรียกชื่อพายุจนทุกสายตาในสนามเพ่งมองกันเป็นตาเดียว
หลังจากพิมพ์ข้อความเสร็จท้องของเธอก็ท้องขึ้นมาดื้อๆ แต่ก็ยังไม่อยากลุกไปจากที่นอนเลย รอยยิ้มผุดขึ้นมาอีกครั้งเมื่อข้อความที่ถูกส่งกลับมาเป็นไปอย่างที่คิดไว้
ในวันที่ฝนตกหนักวันหนึ่ง ทอฝันนอนอุดอู้อยู่ที่หอพักเพียงคนเดียว วันนั้นเป็นวันที่ฝนตกถล่มรุนแรงมากจนเธอไม่กล้ากางร่มเดินออกไปซื้ออะไรกินข้างนอก ถึงแม้จะหิวมากๆก็ตาม
ติ้ง! (ข้อความเข้า)
“กินข้าวหรือยังครับ”
พายุเป็นห่วงว่าแฟนของตัวเองจะทำงานจนลืมกินข้าวเลยทักมาเตื่อนทอฝันว่าอย่าลืมกินข้าวเย็นด้วย
“ยังเลย หิวมากๆ”
“อยากกินอะไรล่ะ?”
“ข้าวผัดปูฝีมือพายุ!”
“งั้นเดี๋ยวขับรถไปหาที่หอ มีของในตู้เย็นไหม?”
ทอฝันทำหน้าแปลกใจที่ได้ยินอย่างนั้น เธอไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลย พายุกำลังบอกว่าจะมาทำข้าวผัดปูให้เธอกินในวันที่ฝนตกหนักอย่างนี้เหรอ
“จะมาจริงอะ? แต่ตอนนี้ฝนตกหนักมากๆเลยนะพายุ...”
“ขับรถยนต์ไป ไม่เป็นไรหรอก อยากกินไม่ใช่
หรอ?”
“แต่” ยังพูดไม่ทันจะจบพายุก็พูดกลับมาในทันที
“มีของในตู้เย็นใช่ไหม?”
“อื้อ...”
“งั้นรอแปบนึงนะ เดี๋ยวไปหาที่หอนะครับ”
แอบดีใจที่พายุจะมาหา จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันบ้าง ช่วงนี้ต่างคนต่างไม่ว่างทั้งคู่ พายุต้องซ้อมบาสกับเรียน ส่วนเธอก็ยุ่งอยู่กับโปรเจ็คที่อาจารย์สั่งในทุกๆเดือน แต่อดจะเป็นห่วงไม่ได้เพราะฝนฟ้ามันไม่เป็นใจเลยเนี่ยสิ แต่ถึงจะห้ามยังไงเขาก็ไม่ยอมฟังหรอก หัวรั้นจะตาย
พายุส่งข้อความมาอีกครั้งว่า
“อย่าทำหน้าบูดเดี๋ยวก็เหมือนหมาหน้าย่นหรอก”
ทอฝันเห็นข้อความนั้นก็หลุดยิ้มออกมาในความกวน
ประสาทของอีกคน เธอเลยพิมพ์ตอบกลับไปว่า หมาหน้าย่นแล้วไง ถึงยังไงพายุก็ไม่ทิ้งฝัน
ไปหรอก และไม่ลืมที่จะบอกขอบคุณด้วยการส่งข้อความไปอีกครั้งว่า
“ขอบคุณนะพายุ ที่จะมาทำข้าวผัดปูให้ฝันกิน”
2 นาทีผ่านไป........
ข้อความจากอีกฝ่ายก็เด้งขึ้นมา และมันก็ทำให้เธอรู้สึกรักพายุมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมล้านเท่า
“ถ้าฝันอยากกิน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนพายุก็จะไปทำให้กิน”
เมื่อนึกถึงความทรงจำในวันนั้นทอฝันก็เผลอหลุดยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
ทอฝันเข้าไปในครัวเพื่อที่จะทำข้าวผัดปูกินเอง ถึงจะทำไม่อร่อยเท่าพายุทำก็เหอะ แต่อย่างน้อยก็อาจจะช่วยบรรเทาความคิดถึงลงได้บ้าง
ฝากกดไลค์กดติดตาม
ถ้าชอบก็ฝากเเชร์ให้ด้วยนะค่าาา
รูปเราเป็นคนวาดเอง
ตัวเรื่องเหมยเป็นคนเเต่งน๊าา
รอติดตามตอนต่อไปได้เลยจ้าา
- 8
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
