EP.2 มาเเล้วจ้า!!!
....................................................................
ทอฝันกำลังคิดจะกลับบ้านไปเยี่ยมเยียน
พ่อและแม่ที่เชียงใหม่ เพราะยังไงวันนี้ก็เพิ่งจะวันเสาร์เอง ตั้งใจจะไปนอนค้างสักคืนหนึ่ง จะได้มีเวลาอยู่กับครอบครัวด้วย ทอฝันที่กำลังนอนคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้นอยู่ๆข้อความจากแมคบุ๊คก็เด้งขึ้นมา
พายุ: วีวี่เป็นยังไงบ้าง?
ทอผัน : มันสบายดี ช่วงแรกๆที่มันไม่เจอยุอ่ะมันก็ซึมๆอยู่นานเลยแหละ
พายุ: จริงเหรอๆ...นี่พูดถึงวีวี่หรือฝันอ่ะ?
เธอเบะปากทันทีที่เห็นข้อความของอีก
คน จะหาว่าเขาซึมที่ไม่ได้เจองั้นหรอ อะไรจะหลงตัวเองขนาดนั้น ถึงมันจะเป็นความจริงก็เถอะ แต่ทอฝันเลือกที่จะพิมพ์กลับไปว่า เชอะ หลังจากนั้นก็ปิดเครื่องแมคบุ๊คก่อนจะวิ่งออกไปหยิบกระเป๋าเป้และเดินกลับเข้ามายัดมันใส่ในกระเป๋าเธอเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบมันออกมาสองชุดเตรียมตัวจะกลับบ้านต่างจังหวัด
เตรียมเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อย ทอฝันไม่ลืมที่จะล็อคประตูกระจกและปิดผ้าม่านในห้องนอนให้เรียบร้อย
เพราะพายุมักจะย้ำเธออยู่เสมอว่าถ้าเมื่อไรที่เขาไม่อยู่หรือไม่มีใครอยู่บ้าน ต้องล็อคประตูทุกบานในบ้านให้ดี ก็บ้านหลังนี้เธอกับพายุเป็นคนช่วยกันสร้างมันขึ้นมานี่นาคงไม่แปลกหรอกที่พายุจะรักบ้านหลังนี้เอามากๆพอๆกับทีเธอรักบ้านหลังนี้เหมือนกัน
ทอฝันก้มลงหยิบกุญแจรถของตัวเองขึ้นมาเตรียมตัวจะไปหาพ่อแม่ที่เชียงใหม่ ก่อนจะเดินออกจากบ้านไปพร้อมกับล็อคประตูบ้านเรียบร้อย
เวลาผ่านไปเพียงแค่ชั่วโมงกว่าๆ รถยนต์ของทอฝันก็เข้ามาจอดหน้าบ้านอย่างปลอดภัย
ผู้เป็นแม่ได้ออกมาเปิดประตูบ้านให้ลูกสาวอันเป็นที่รักที่นานๆจะกลับมาครั้ง
“สวัสดีค่ะแม่” ทอฝันกอดผู้เป็นแม่ด้วยความคิดถึง คิดถึงอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นนี้จังทอฝันถอนตัวออกจากกอดของแม่ก่อนจะเอ่ยถาม “สบายดีหรือป่าวคะแม่? ฝันคิดถึงแม่จัง”
“สบายดีลูก แม่สบายดี แล้วลูกล่ะเป็นยังไงบ้างลูก”
“ฝันสบายดีค่ะแม่ ไม่ต้องเป็นห่วง”
“จ้ะ งั้นแม่ก็สบายใจ งั้นเข้าบ้านของเรากันเถอะลูก”
สองแม่ลูกก็พากันเดินเข้ามาในบ้าน พอเข้ามาในบ้านก็ต้องตกใจกับเจ้าตัวแสบที่วิ่งเข้ามาหาตั้งแต่ไกล
“วีวี่!” ทอฝันอุ้มมันขึ้นมากอด อย่างคิดถึง“ร่าเริงจังเลยน้าแกเนี่ย” มันแลบลิ้นเลียตรงริมฝีปากจนทอฝันต้องเม้มปากแน่นเพราะจั๊กจี้
ทอฝัน รู้สึกว่ามีเงาคนจางๆยืนอยู่ข้างหลังเธอหันกลับไปดูก็พบกับพ่อที่เพิ่งเลิกงานกลับมาพอดี เธอรีบยืนขึ้นก่อนเอ่ยทักทายพ่อ
“สวัสดีค่ะพ่อ”
พ่อพยักหน้าพร้อมกับยิ้มให้ แล้วขยี้ผมเธอเบาๆก่อนจะถาม “มานานหรือยังลูก?”
“สักพักแล้วล่ะค่ะ”
“งั้นลูกก็ขึ้นไปพักที่ห้องก่อนก็ได้นะลูก เดินทางมาเหนื่อยๆ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน”
“โอเครค่ะพ่อ
ทอฝันเดินสะพายเป้เข้ามาในห้องนอน เมื่อเปิดประตูเข้ามาภาพแรกที่เธอนึกถึงคือทุกๆครั้งที่กลับมาที่บ้านจะมีพายุอยู่ด้วยเสมอเธอเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอนที่แม่เปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้เป็นสีชมพูอ่อน
เห็นแล้วก็นึกถึงคนรักของเธอที่เกลียดสีชมพูซะเข้าไส้ พอนึกถึงพายุ ทอฝันก็รีบเปิดกระเป๋าเป้และยกแมคบุ๊คออกมาใช้งานอีกครั้ง และเริ่มใช้งานโปรแกรมอีกครั้งหลังจากเริ่มใช้งานเป็นวันที่สอง
ทอฝัน : วันนี้ฝันกลับมาที่บ้านด้วยแหละ
พายุ: ที่เชียงใหม่หรอ?
ทอฝัน : อื้อ ใช่ๆ
พายุ: คุณพ่อคอแข็งมากๆ :P
ทอฝันรู้สึกขำกับคำพูดของพายุ
ครั้งหนึ่งพายุขอกลับมาเยี่ยมครอบครัวของทอฝันด้วยตามเคย สมาชิกในครอบครัวของทอฝันต่างคุ้นเคยกับพายุเป็นอย่างดีเพราะเมื่อไรที่ทอฝันกลับบ้าน ก็มักจะมีพ่อหนุ่มตัวสูงติดตามมาด้วยตลอด
ครั้งนี้ก็เหมือนกัน พายุอาสาเป็นคนขับรถพาทอฝันมาและซื้อของติดไม้ติดมือมาฝากทั้งพ่อและแม่ของเธอเต็มไปหมด
ทอฝันคิดในใจว่าเมื่อไรที่พายุมาด้วย เธอจะตกเป็นหมาหัวเน่าในทันที เพราะพายุทำได้ทุกอย่าง เวลาที่แม่ของทอฝันทำอาหารพายุก็เป็นลูกมือคอยช่วยอยู่ข้างๆ
แม้กระทั่งในยามที่พ่อของทอฝันจัดสวนในตอนเช้าของวันหยุดสุดสัปดาห์ พายุก็ยังตื่นแต่เช้าเพื่อลงมาช่วยพ่อของเธอทำอีก เลยกลายเป็นว่าพายุที่เป็นลูกรักของพ่อและแม่ไปเสียอย่างนั้น
แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นทอฝันก็ไม่เคย
รู้สึกอิจฉาหรือน้อยใจอะไรพายุเลยสักครั้ง ดีใจซะด้วยซ้ำที่พ่อและแม่ไม่ได้รังเกียจคนรักของเธอ แถมยังคอยดูแลอย่างดี ช่วงเวลานั้นคือช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด
ทอฝันรู้สึกขอบคุณพายุที่เอาใจใส่พ่อและแม่ของเธอเป็นอย่างดี และยังคอยย้ำอยู่เสมอว่าจะไม่มีวันทิ้งกันไปง่ายๆ
คืนวันนั้นทอฝันกำลังนั่งคุยกับแม่อยู่ที่ชั้นล่าง ได้ยินเสียงแว่วๆมาจากสวนหลังบ้านเลยเอ่ยถามแม่ว่าใครมาพูดคุยกันเสียงดังในเวลานี้
แม่ตอบเธอว่า ก็พ่อกับตาพายุน่ะสิ เขา
นั่งดื่มกันตั้งแต่หัวค่ำแล้ว ทอฝันหันกลับไป
มองทางหลังบ้าน ก็เห็นพายุกำลังนั่งดื่มกับพ่อของเธออยู่
ทอฝันบอกให้แม่ขึ้นไปนอนพักผ่อน
บนห้องก่อน และเธอจะรับหน้าที่ไปส่งพ่อเข้านอนเอง แม่รับคำก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนห้อง
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่าาา😁
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
