👻ผมทำวัตรเย็นเสร็จ และนั่งสมาธิที่กุฎิ ระหว่างอยู่ในสมาธิ มีเสียงเท้าเดินมาที่กุฎิ (เนื่องจากนั่งสมาธิอยู่ จึงไม่สามารถออกจากสมาธิได้ในตอนนั้น) แต่ผมคิดในใจว่าเป็นพ่อแน่ๆ เพราะมีเสียงถุงก๊อปแก๊ป น่าจะเป็นถุงที่ซื้อของจากโลตัสมา
..หยุดนั่งลงที่แคร่ไม้ไผ่ วางถุงที่ถือมาลงบนแคร่ แต่ไม่ได้พูดอะไร ..สักครู่เดียว ผมได้กลิ่นธูปหอม เนื่องจากแคร่อยู่ใต้กุฎิ เป็นจุดเดียวกับที่ผมนั่งสมาธิภายในกุฎิ และด้านหน้าผม คือหน้าต่างมุ้งลวดบานใหญ่ ทำให้กลิ่นชัดมากๆ
..ผมได้แต่สงสัย ว่าพ่อจุดธูปทำไม
..เวลาผ่านไปประมาน 10 นาที ผมก็ออกจากสมาธิ เพราะไม่อยากพ่อรอนาน จึงเดินออกจากกุฎิ และก้มลงมองใต้กุฎิหวังจะทักพ่อ แต่!!!ไม่มีใคร!!! ผมตกใจ! แต่คิดว่าพ่อคงกลับไปแล้ว แต่ยังสงสัยในกลิ่นธูป จึงเดินหาว่าพ่อจุดธูปไว้ที่ไหน เดินหาอยู่สักพัก ไม่เจอธูปบริเวณกุฎิผมเลยสักก้าน!!
ผมจึงโทรหาพ่อในตอนนั้นเลย พ่อบอกว่าไม่ได้เข้ามาหา เพราะมืดมากแล้ว เพราะกลัวขับรถไม่ได้ ..ผมเริ่มกลัว.. 😖
ใกล้ๆ ห่างไปประมาน 300 เมตร มีกุฎิ ซึ่งคนงานทำถนนในวัดใช้อาศัยอยู่ ผมจึงเดินไปถาม ว่าได้จุดธูปหรือสิ่งของคล้ายกลิ่นธูปหอมไหม คนงานบอกว่าไม่ได้จุดอะไรเลย..
ผมเดินกลับมาที่กุฎิ และเล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อฟัง เพื่อต้องการกำลังใจ หลังจากวางสาย ผมก็ได้พูดไปในอากาศว่า "ผมขออนุญาตใช้สถานที่ และฝากเนื้อฝากตัว ถ้าต้องการอะไรก็ให้บอกผมได้ครับ และผมจะอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้" บรรยากาศที่เงียบสงบ อยู่ๆลมกลับมาจากไหนไม่รู้ เหมือนเป็นการตอบรับ..