14 มิ.ย. 2020 เวลา 22:55 • ไลฟ์สไตล์
เพราะผิดพลาด เดอะซีรีย์
EP:08 เรียนรู้จากความสำเร็จ
ก่อนหน้านี้ผมเชื่อว่าผมเป็นคนที่พัฒนาได้ เพราะผมทำมันได้จริง
กรอบคิดการดำเนินชีวิตของผมคือความผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่าจะทำให้ผมดีขึ้น แกร่งขึ้น มีประสบการณ์มากขึ้น
แต่ผมไม่เคยคิดเรียนรู้จากการทำงานทางลัดเลย ผมยอมรับว่าสมัยอดีตเวลาผมมีปัญหา
ผมไม่คิดเดินไปสอบถามผู้ที่เคยทำงานดังกล่าวสำเร็จเลย (มีน้อยมาก จะเริ่มถามเมื่อใกล้ถึงทางตัน)
ผมเลี่ยงวิธีสั้นที่สุดมายาวนาน วันนี้ผมพบแล้วว่า การเรียนรู้จากบุคคลผู้ประสบความสำเร็จมอบทิศทางและแนวทางการทำงานอย่างเป็นภาพรวม เพราะผู้ที่ประสบความสำเร็จได้ทำทุกขั้นตอนของทั้งกระบวนการดังกล่าวแล้ว
พวกเขารู้ว่า ความผิดพลาดที่เรากำลังพยายามแก้ไขอยู่ในส่วนใดของกระบวนการทำงานทั้งหมด และควรใช้วิธีการใดในการแก้ไขปัญหานั้น
เป็นการลดระยะเวลาการเรียนรู้ ลดพลังงานในการแก้ไขปัญหาเป็นอย่าง
มาก
รวมถึงยังมีแนวคิดมากมายที่อธิบายว่า การอยู่กับคนแบบไหนก็จะได้มุมมองและพฤติกรรมแบบนั้น ซึ่งมันก็เป็นความจริงตามนั้น
ดังนั้นมันต้องมีบางเวลาที่เราจิตตกจากการทำงาน การที่มีเพื่อนฝูงหรือรู้จักคนที่มีมุมมองทางบวกจะช่วยทำให้เรากลับสู่สภาวะจิตปกติได้ดียิ่งขึ้น
เกร็ดในการเรียนรู้
มีผู้ประสบความสำเร็จมากมาย สิ่งที่ดีที่สุดคืออย่าเพียงเรียนรู้จากการอ่านหนังสือ แต่ควรเลือกเดินเข้าไปขอคำแนะนำจากผู้สำเร็จโดยตรง
เพราะในหนังสือทั่วไปเป็นการอธิบายภาพกว้างต่อการแก้ไขปัญหาต่างๆ แนวทางตามหนังสืออาจไม่ใช่แนวทางที่สามารถปฏิบัติได้จริงในบริบทที่แตกต่าง
การเข้าไปขอคำแนะนำ การได้รับคำติเตียนเชิงพัฒนาโดยตรงจากผู้ที่เคยประสบความสำเร็จ จะเป็นทางลัดในการทำงานในปัจจุบัน
และเมื่อเรายอมรับว่ามีคนมากมายที่มีความสามารถที่เก่งและดีกว่าเรา การเลือก "กล้า" ลุกเดินออกจากโต๊ะ และขอเข้าไปปรึกษา เป็นอีก 1 วิธีที่อาจลองเลือกใช้ดูครับ
เมื่อทบทวนจากปัจจุบัน (ส่วนนี้เพิ่มเติมเข้าไปจากฉบับเดิม)
ผมไม่แน่ใจว่าคุณมีประสบการณ์ร่วมแบบนี้กับผมไหม
เมื่อตอนได้รับโปรเจค งานใหม่ หรือทำงานชิ้นใดๆ ในช่วงแรกจะเป็นช่วงที่องค์ความรู้ ความสามารถ ประสบการณ์ของเราสามารถควบคุมงานให้ได้เป็นไปตามแผน
เราจะมีแนวโน้มที่จะได้รับแรงจูงใจจากการเห็นความคืบหน้าในการทำงานเมื่อเทียบกับตอนที่เริ่มทำและเห็นปลายทางว่างานมีโอกาสใกล้เสร็จ และคาดหวังผลลัพธ์สุดท้ายจะเป็นอย่างไร
แต่.....
ในขณะที่ทำไปได้ครึ่งทางแรงจูงใจดังกล่าวกลับค่อยๆ หมดไป เพราะส่วนนึงสมาธิไป Focus กับจุดสิ้นสุด โดยไม่ได้เอามา Focus กับเป้าหมายสั้นๆ หรือปัญหาที่พบต่างๆ ระหว่างทาง ทำให้ "ความกลัว" "ความไม่รู้กลับคืนมา"
วิธีแก้ผม ณ ปัจจุบัน ผมจะคิดว่า
1. ปัญหางานที่ผมทำอยู่ ผมไม่ใช่คนแรกของโลกที่เจอปัญหานี้ น่าจะมีใครซักคนเคยเจอปัญหานี้แล้วผ่านมาได้ และใจดีแบ่งปันประสบการณ์ หรือแนวทางแก้ไข ดังนั้น ผมจะค้นถาม google ครับ พิมพ์ค้นคำถามไปตรงๆ เลย อยากรู้อะไร เดี้ยวคำตอบที่น่าจะเป็นไปได้จะออกมา
2. คิดว่าเรื่องดังกล่าวในองค์กรที่ผมทำงานใครเก่งในด้านนี้ และยกโทรศัพท์สอบถาม หรือขอติดต่อเข้าพบครับ
3. บางเรื่องถ้าตันจริงๆ องค์กรมีนโยบาย Open Door Policy ปรึกษา ขอคำแนะนำจากผู้บริหารระดับสูงโดยตรง (ผู้บริหารมีเวลาน้อยดังนั้น ต้องเตรียมปรึกษาและได้คำตอบภายใน 3-5 นาที) เพื่อไปดำเนินการต่อ
อ้างอิง EP:07 เรียนรู้จากการตั้งเป้าหมาย
โฆษณา