EP.1 || ฉัน🙋...เกิดในครอบครัวที่ดี แต่กลับเติบโตแบบครึ่งๆกลาง เหมือนจะเป็นคนคิดดี แต่มีด้านมืดที่ดึงดูดความเลวร้ายเข้ามาในชีวิต ครั้งแล้ว ครั้งเล่า
ที่งานประจำจังหวัด ฉันรู้สึกเหมือนมีคนมองฉันอยู่ หันไปมองก็เจอผู้คนเเยอะแยะ...ช่างเถอะ ฉันอาจคิดไปเองก็ได้
👧🏻👧🏻👧🏻👧🏻👧🏻5 สาวกลับจากโรงเรียน บ้านเช่าชั้นเดียวหลังใหญ่ ก็เล็กลงถนัดตา เพราะมีเพื่อนผู้ชายของสามสาว มานั่งคุยกระหนุงกระหนิง ฉันกับเพื่อนอีกคนก็นั่งคุยเล่นกันเองประสาคนสวยน้อย
มีคนชมฉันว่าสวยก็เยอะนะ แต่คนที่เข้ามามักเป็นรุ่นน้องที่ฉันมองว่า โตอีกหน่อยแล้วค่อยมาจีบ
....เสียงเพลงสดครบวงดังมาจากบ้านถัดไปอีกสามหลัง มีวัยรุ่นเสื้อที่ใส่น่าจะเป็นนักเรียนช่าง มานั่งร้องเพลงเล่นดนตรีกันสนุกสนาน ฉันก็รู้จักพี่เจ้าของบ้านมาสักพักแกเป็นพัสดีที่หน้าตาดุเหมาะกับงาน แต่ใจดี และฉันไม่เคยเห็นวัยรุ่นกลุ่มนี้มาก่อน....ดูรวมๆ ก็เทห์ดีนะ
📢เสียงพี่พัสดีตะโกนเรียก ฉันกับเพื่อนเดินไปตามเสียง ความเป็นคนขี้อายไม่กล้ามองว่ามีใครนั่งอยู่บ้าง เพราะตอนนี้ฉันกับเพื่อนกลายเป็นเป้าสายตา...พี่เจ้าของบ้านพูดเยอะแยะ แต่ฉันจับความได้แค่ว่า พรุ่งนี้วันเกิด ให้ชวนเพื่อนๆมาฉลองกันที่บ้าน ฉันรีบรับปาก แล้วเดินกลับแบบหน้าตรง คอตั้ง ผ่านหนุ่มๆไป เสียงตะโกนตามหลังว่าชื่ออะไร ฉันหูอื้อหมดแล้วคงไม่ได้ถามฉันหรอก ...รีบลากเพื่อนกลับ ยังมีเสียงโห่ฮา ตามมาไกลๆ
ฉันกับเพื่อนๆอีกสี่คน อยู่ที่งานวันเกิดพี่พัสดี วัยรุ่นกลุ่มนั้นเป็นนักดนตรีของทางวิทยาลัยการช่างแห่งหนึ่ง อายุมากกว่าฉัน สองปี เพื่อนฉันถูกเชิญไปร่วมร้องเพลง ฉันเลยต้องนั่งรวมกับพวกเขา ฉันแทบจะไม่คุยกับคนอื่นเลย นอกจากพี่ๆพัสดี และเพื่อนฉันเอง🎂🎂🎂
.....หลังจากงานวันเกิดหนุ่มๆ กลุ่มนั้นยังคงมาทึ่บ้านพี่พัสดีทุกวัน เย็นวันนี้มีการร้องเพลงเสียงดัง เพื่อนฉันเรียกให้ฉันไปฟังเพลง ฟังเพลงจบเพื่อนฉันเศษยื่นกระดาษให้อ่าน เพลงนี้เขาร้องให้ฉัน
เธอเริ่มเข้ามาทำความรู้จักฉัน เธอบอกว่า เคยเจอฉันที่งานประจำจังหวัด เมื่อเดือนที่แล้วเขาชอบ บอกว่าฉันสวย เวลาหัวเราะ ยิ้มกับเพื่อนๆ ฉันดูสวย แต่ฉันหวงรอยยิ้ม คอตั้ง หน้าบึ้ง เลยไม่กล้าเข้าใกล้มากนัก.... (ก็ฉันทำตัวไม่ถูกนี่)
เธอมักชวนฉันไปฟังเพลง ที่วงของเธอเล่น และมาส่งหลังเล่นเสร็จ👩❤️👨👩❤️👨
วันนี้วงเธอเล่นอีกแล้ว เธอบอกว่า เล่นเสร็จต้องไปคุยกับเจ้าของงานต่อให้ฉันกลับกับแฟนเพื่อนเธอก่อน
แฟนเพื่อนเธอพาฉันมาที่บ้านหลังหนึ่ง น่าจะเป็นบ้านเช่าของเหล่าเด็กช่างมีสามห้องนอน หนุ่มๆดื่มเหล้ากันสนุกสนาน
แฟนเพื่อนเธอพาฉันเข้าไปในห้องๆ หนึ่ง บอกว่าให้รอในนี้ เดี๋ยวเธอมารับไปส่ง ส่วนแฟนเพื่อนเธอ จะออกไปดื่มด้านนอก
น่ากลัวจัง...ห้องใครกัน ฉันรอจนเผลอหลับ ตกใจตื่นเพราะมีมืออุ่นๆมาคลึงอยู่ที่หน้าอกฉันภายใต้ความมืด กลิ่นเหล้าคลุ้ง เสียงของวงเหล้ายังดังอยู่ด้านนอก ฉันปัดป้อง เธอนะเอง ฉันยิ่งดิ้นเท่าไหร่ เธอยิ่งล็อคฉันแน่น ฉันกลัว....เธอบอกฉันว่า จะเป็นของเขา หรือวงเหล้าข้างนอก....ฉันหมดทาง ต้องเลือกใช่ไหม🥃🥃🥃
เธอรู้ไหม...หลังจากวันนั้นฉันแทบไม่เป็นอันเรียนหนังสือ...ทุกครั้งที่หลับตา ฉันเห็นแต่ไม้เรียวพ่อ หน้าตาดุดัน เสียงดังเกรี้ยวกราด สายตาผิดหวัง ตัดพ้อของแม่...ไม่!...พวกเขารู้ไม่ได้ ฉันทำยังไงดี
เธอมาหาฉันอีกแล้ว...ชวนไปเที่ยว ฉันบอกไม่ไป แต่...เธอบอกฉันว่า ถ้าไม่ไปเธอจะไปบ้านฉัน บอกที่บ้านว่า...เราเป็นอะไรกัน
ได้โปรด....ยามพ่อโกรธน่ากลัวนัก ไม้เรียวไม่เจ็บเท่าคำพูดที่กรีดลงในหัวใจ....
ฉันไม่น่ารับไมตรี ของเจ้าของเสียงเพลงนั้นเลย
สอบเสร็จแล้ว ฉันจบ ม 6 เธอจบ ปวส
เธอมาหา บอกว่าจะไปเรียนต่อกรุงเทพฯ มหาวิทยาลัยเปิด เอาที่อยู่มาให้....ให้ตามไปนะ เลือกที่เรียนใกล้ๆกันนะ ฉันรับมา
เธอไปแล้ว...ฉันดีใจ ฉันเลือกสอบเข้า มหาลัยที่ไม่ใช่กรุงเทพฯ...ได้ซะด้วย แต่......
ประจำเดือนฉันหายไปตอนไหนนะ...ทำไงดี ที่อยู่เธอฉันก็ทิ้งไปแล้ว....
ไม้เรียวพ่อ??
มหาวิทยาลัย??
แต่...เธอไม่เคยอยู่ในสมองฉันเลย
ฉัน"เลือก"แล้ว
มหาวิทยาลัย....
ขอโทษ...ทำให้เจ้าไม่มีโอกาส ได้เรียกแม่🖤🖤🖤
บทนี้ฉันขอตั้งชื่อว่า"ทางเลือก"
ในทุกเรื่องราวที่คนอื่นรับรู้ เรามักจะทำตัวเป็นผู้พิพากษาคนอื่น ...ด้วยคำว่า ถ้าเป็นฉัน ฉันจะทำ หรือไม่ทำอย่างนั้น อย่างนี้....
เราหลงลืมไปว่า...แต่ละคนมีราก ที่แข็งแรงไม่เท่ากัน....สิ่งที่แต่ละคนลือก อยู่ภายใต้ความกลัวที่ต่างกัน😖😖😖
แล้วฉันจะมาเล่าใหม่นะ🕯🕯
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
