📚เรื่องสั้น📚 หัวใจปรารถนา
ตอนที่2 | สร้อยนําพา📿
👩ญาติคนไข้: คุณหมอคะ ลูกของดิฉัน เป็นยังไงบ้างคะตอนนี้
👨⚕️หมอ: ดีใจด้วยนะครับ ตอนนี้ลูกของคุณหายเป็นปกติแล้วนะครับ คุณแม่สบายใจได้เลยนะครับตอนนี้พยาบาลกําลังช่วยกันดูแลอย่างดีนะครับ คุณแม่หายกังวลได้เลยนะครับ
👩ญาติคนไข้: ขอบคุณ คุณหมอและเจ้าหน้าทุกท่านมากนะคะที่ช่วยลูกดิฉัน ดิฉันก็ไม่มีอะไรที่จะตอบแทน นอกจากคําขอบคุณจริงๆค่ะคุณหมอ
👨⚕️หมอ: ไม่เป็นไรครับ มันเป็นหน้าที่และจรรยาบรรณของหมอและเจ้าหน้าที่ทุกคนที่ดูแลรักษาคนใข้ให้หายครับ
👩ญาติคนไข้: โถ่หมอ หมอคงเหนื่อยมากนะคะตอนนี้ ยังไงดิฉันก็ขอให้คุณพระคุ้มครองหมอและเจ้าหน้าที่ทุกท่านนะคะ บุญที่หมอได้ช่วยเหลือคนไข้ให้หาย ก็ขอให้บุญนี้ย้อนกลับมาคุ้มครองให้หมอทําอะไรก็เจริญนะคะ
👨⚕️หมอ: ขอบคุณมากครับ เป็นครั้งแรกที่ผมได้รับพรจากคุณแม่เป็นครั้งแรกดีใจมากเลยครับ
แต่ทําไมรู้สึกถูกชะตากับครอบครัวนี้อย่างบอกไม่ถูกนะ(คิดในใจ)💭 งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วผมก็ขอตัวก่อนนะครับ
ขอบคุณรูปภาพ: https://www.besthdwallpaper.com
~~ควับบบ ชิ้งงงง📿📿
👩ญาติคนไข้: อุ้ย หมอคะ หมอ สร้อยหมอหลุด หะ หะ นี่มันอะไรกันเนี่ย นะ นะ นี่มันสร้อยรูปหัวใจคู่ที่ฉันได้ใส่ให้ลูกคนแรกของฉันเมื่อประมาณ 27 ปีที่แล้วนี่ (อึ้งไปสักพัก)
👨⚕️หมอ: เอ้ ทําไมรู้สึกว่าอะไรบางอย่างเราหายไปนะ (นิ่งไปสักพัก) อะอ้าว สร้อยเราหายไปนี่ เอ้ะ หายไปไหนนะ (เดินไปตรงจุดที่ญาติคนไข้) เอ่อขอโทษนะครับ เมื่อกี้ผมน่าจะทําสร้อยหล่นแถวๆนี้น่ะครับ คุณแม่พอจะเห็นไหมครับ
👩ญาติคนไข้: น้ำตาไหล อึ้งไปสักพัก~~ เป็นไปไม่ได้ นี่เราฝันไปใช่ไหม ผ่านมาตั้ง 27 ปีแล้วนะ
👨⚕️หมอ: หะ คุณแม่ร้องไห้ทำไม เป็นอะไรหรือป่าวครับ
👩ญาติคนไข้: ละ ละ ละ ลูกกก นี่ใช่ลูกจริงๆใช่ไหม ~~~ ฮือออ
👨⚕️หมอ: ลูกกก เอ่อ คุณ หมายถึง ใครหรอครับ
👩ญาติคนไข้: พลางพูดพร้อมน้ำตา~~ สร้อยรูปหัวใจคู่นี่เป็นของฉันที่ให้ลูกชายคนแรก ตั้งแต่ 27 ปีที่แล้ว ไม่คิดว่าจะเป็น...หมอ
👨⚕️หมอ: นะ นะ นี่มันอะไรกัน ผมรู้สึกสับสนไปหมดแล้ว เป็นไปได้ยังไง
📚หลังจากผู้เขียนติดงานห่างหายไป1-2 วัน
เอาเป็นว่าวันนี้มาต่อกันเลยนะคะ😍😍
📚และอย่าลืมติดตามตอนจบตอนต่อไปนะคะ
ถ้าหากชอบอย่าลืมกดติดตาม กดไลค์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ😍
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
