พ่ายกลซาตาน [Artificial Devil Love]
ตอนที่ 3
“คุณกอหญ้าจะเข้าสำนักพิมพ์เหรอครับ?” ลุงหวังเอ่ยถาม เมื่อเห็นการแปลงโฉมของเธอ ที่เขาจะเห็นไม่ค่อยบ่อย และแน่นอนเรื่องนี้ลุงหวังก็ต้องปิดเป็นความลับเช่นกัน
“เปล่าค่ะ...หญ้ามีประชุมที่ช่องสถานี...แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับงานเขียนค่ะ” กอหญ้าตอบออกไปอย่างใจดี และขอตัวไปยังรถคันเล็กซูซูกิ Swift สีเหลืองที่เธอจะนานๆใช้ที เพราะนี้คือรถของนักเขียนนามปากกา ‘กอหญ้า’
ลุงหวังยืนมองพร้อมรอยยิ้ม และกำลังจะกลับไปทำหน้าที่ต่อ...
“สวัสดีครับคุณคริสต์...” ลุงหวังทักทายผู้อาศัยชั้นบนสุดของอาคาร
“สวัสดีครับลุง...สามสี่วันมานี้ผมไม่เห็นลุงเลยนะครับ...” คริสต์ทักทายและพูดคุยกับลุงหวังอย่างเป็นกันเอง
“ลุงลากลับบ้านที่หัวหิน...พึ่งกลับมาทำงานวันนี้ครับ” คริสต์พยักหน้ารับรู้และขอตัวเดินไปยังรถ Land Rover Discovery Sport สีดำ และเคลื่อนออกจากที่จอดไปยังอาคารของช่องสถานีที่คุณหญิงศศิธรเป็นประธานบริหาร และอีกตำแหน่งคือแม่ผู้กำเนิดเขานั้นเอง
‘ณ อาคารสถานีโทรทัศน์’
“สวัสดีครับ...ติดต่อชั้นไหนครับ” เจ้าหน้าที่ทางเข้าอาคารจอดรถของอาคารสถานีสอบถามกอหญ้า ที่เปิดกระจกรับใบจอดรถ
“เอ่อ...ไม่ทราบชั้นค่ะ...แต่ดิฉันมีประชุมกับคุณเขมิกาค่ะ...”
“คุณนักเขียน!...เชิญชั้นสองเลยครับ” กอหญ้ายิ้มและกล่าวขอบคุณ เคลื่อนรถมายังชั้นสองตามที่ได้รับแจ้ง แต่เอ้!...แล้วเธอต้องจอดตรงไหนกันละ ถึงที่นี่จะเป็นลานจอดรถสำหรับผู้บริหารแต่เธอก็ไม่รู้ว่าที่ตรงไหนเป็นที่ถูกเตรียมไว้ให้เธอ....
“…ตรงนี้แล้วกัน ใกล้ทางเข้า” กอหญ้าเข้าจอดช่องที่ว่างที่ไม่มีกรวยกั้น และเธอก็มองไม่เห็น รปภ. ที่ชั้นนี้ด้วย เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ก่อนลงจากรถเธอไม่ลืมที่จะต้องสวมแว่นตาหนาเตอะ เพื่อช่วยในการปิดบังใบหน้าและลงจากรถไป
“สวัสดีค่ะ...ติดต่อชั้นไหนคะ” เสียงเจ้าหน้าที่ประจำเค้าเตอร์ชั้นสอง สอบถามกอหญ้า เมื่อเธอเดินเข้ามา
“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ...แต่ดิฉันมีนัดประชุมกับคุณเขมิกา เวลาสิบโมงค่ะ”
“คุณคือเจ้าของผลงาน ‘พ่ายกลซาตาน’...ขออนุญาตเรียกคุณกอหญ้านะคะ...” กอหญ้ายิ้มและพยักหน้าให้กับเจ้าหน้าที่ ที่ดูตื่นเต้นมากขึ้น “...ขออนุญาตนะคะ...ขอลายเซ็นหน่อยได้มั้ยคะ?...ชอบมากเลยค่ะ...คือดิฉันเป็นแฟนผลงานของคุณกอหญ้าค่ะ...ไม่คิดว่าคุณกอหญ้าดูอายุยังน้อยอยู่เลย...ขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ยคะ?” กอหญ้าได้แต่ยิ้มตลอดการตื่นเต้นของเจ้าหน้าที่ตรงหน้า
“เอ่อ...หญ้าขออนุญาตเป็นการให้เพียงลายเซ็นอย่างเดียวนะคะ...เรื่องถ่ายภาพต้องขอโทษด้วยนะคะ...ไม่สะดวกจริงๆค่ะ” กอหญ้าตอบออกไปอย่างสุภาพ เมื่อเธอหาช่องในการพูดกับเจ้าหน้าที่ตรงหน้าได้ “...ขอบคุณนะคะ...” กอหญ้ากล่าวขอบคุณพร้อมกับส่งคืนเล่ม ‘พ่ายกลซาตาน’ ที่เจ้าหน้าที่ตรงหน้ายื่นมาให้
“ขอบคุณค่ะ...ไม่เป็นไรค่ะ...ลายเซ็นก็ดีใจแล้วค่ะ...เดี๋ยวรบกวนคุณกอหญ้ารอสักหน่อยนะคะ คุณเขมิกายังไม่เข้ามาค่ะ...”
“อ๋อ!...ได้ค่ะ...ไม่เป็นไรเพราะนี้ก็ยังไม่ถึงเวลานัดเลย...งั้นเดี๋ยวขอไปรอที่ร้านคอฟฟี่ช็อปตรงนั้นแล้วกันนะคะ...” กอหญ้าบอกอย่างสุภาพและขอตัว
“สวัสดีครับ...รับอะไรดีครับ” พนักงานร้านคอฟฟี่ช็อป กล่าวทักทายลูกค้าที่เดินมาถึงตรงหน้าเค้าเตอร์
“ขอเป็นลาเต้เย็น หวานน้อยค่ะ”
“เจ็ดสิบบาทครับ...เดี๋ยวคุณลูกค้านั่งรอที่โต๊ะได้เลยครับ...เดี๋ยวพนักงานนำไปเสิร์ฟครับ...” กอหญ้าชำระเงินเรียบร้อย ก็เดินไปยังโต๊ะตัวเล็กที่สำหรับนั่งได้เพียงสองคน ตอนนี้เก้าโมงครึ่ง เธอมาถึงก่อนเวลา นั้นก็เพราะเธอเผื่อเวลาเดินทางและออกมาเช้ากว่าปกติเพื่อเลี่ยงชั่วโมงเร่งด่วนของคนทำงาน
“ขอบคุณค่ะ...” กอหญ้ากล่าวกับพนักเสิร์ฟ ที่นำลาเต้เย็นมาให้เธอ พร้อมหนังสือพิมพ์ฉบับประจำวันนี้ กอหญ้าจึงอ่านเพื่อฆ่าเวลา
“ทายาทช่องดัง...กับสาวคนใหม่อีกแล้ว...” กอหญ้าเปิดมาถึงหน้าบันเทิง ก็ต้องพบการพาดหัวข่าวถึง คริสต์ ทายาทของคุณหญิงศศิธร เจ้าของสถานีที่เธอกำลังจะเซ็นสัญญามอบบทประพันธ์ ‘พ่ายกลซาตาน’ ให้กับทางช่องไปสร้างเป็นละคร ซึ่งกอหญ้าแค่มองผ่านๆ เธอไม่ได้ให้ความสนใจเท่าไหร่
#รุ่งอรุโณทัย
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
