#จันทร์เจ้าขาบทที่2ตอนที่8,
สวัสดีครับ เพื่อนๆ
ผมขอส่งจันทร์เจ้าขา ในตอนที่8 ให้เพื่อนๆอ่านกันให้เพลิดเพลิน ก่อนจะพบกันอีกครั้ง ในวันพุธนี้นะครับ..สุขสันต์วันจันทร์ครับ 😇
บทที่ 2 รุ้งวาริท,
ตอนที่ 8 เขี้ยวสมิงไพร,
#เบอร์ลิน จักรวรรดิเยอรมัน
ณ. ห้องทำงานส่วนตัว เล็กๆของบิสมาร์ค ในกรุงเบอร์ลิน,
เขากำลังอ่านบันทึกจากเลขานุการ ด้วยสีหน้าราบเรียบ ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้น แล้วพูดด้วยเสียงดังฟังชัด แบบชาวเยอรมัน ว่า
“ผมไม่ใช่คนสำคัญ หรือ จักรพรรดิ หรอกนะครับ ...
คุณแบมมี่..”
“ผมแค่ขอให้คุณแบมมี่ ช่วยจดบันทึกความคิด ของผมในร่างรัฐสวัสดิการ.. แบบตรงไปตรงมา ให้ครบถ้วน..น่ะครับ”
“แต่ผมเกรงว่า..ประโยค พรรณาแบบที่เขียน แล้ว
ทวิสต์ สรุปจบของคุณ ..จะทำให้ ผมอาจจะดูตลกมากกว่าน่าเชื่อถือ นะครับ”
“อย่างเช่น ประโยคตรงนี้ครับ ..ท่านบิสมาร์ค นั่งอย่างสบายๆ บนโซฟาหนังนุ่มสีน้ำตาล ซึ่งได้รับพระราชทานจากองค์ไคเซอร์..
ในมือข้างขวาของท่าน กำเหรียญ (Coin) ไว้แน่น ส่วนมือซ้าย ก็บรรจงหยิบ ..
”บิสคิท (Biscuit)” ขึ้นมาชิ้นหนึ่งเข้าปากเคี้ยว อย่างเอร็ดอร่อย ..ก่อนที่จะกล่าวประโยคความหมาย ของ คำว่า รัฐสวัสดิการ..
และเมื่อกล่าวโยงถึง หัวข้อ การจัดเก็บภาษี ของ ประชากรในจักรวรรดิ ท่านบิสมาร์ค ก็ขยับ คอยน์ (Coin) ในมือเล่น.. คอยน์นั้น เป็นเหรียญของฝรั่งเศส สมัยนโปเลียนที่ 1..จากนั้น ท่านบิสมาร์คจึงนำคอยน์นั้น มา(ขบกัด)เล่น..ครุ่นคิด..ราวกับเสือกำลังกัดกินกระดูกของกวางน้อยดังกรุบกรับ..
ท่านบิสมาร์ค ใช้เวลาครู่หนึ่ง..พยายามบิดคอยน์ นั้นอย่างตั้งใจ .. แล้วจึงโพล่งขึ้น ว่า..
เฮ้ คุณสุภาพสตรี.. ช่วยเอาบันทึกของคุณมาให้ผมตรวจหน่อยสิ..(สิ้นสุดการบันทึกวันนี้-วิเวียน แบมมี่ Vivien Bammy) ”
บิสมาร์ค มองหน้าแบมมี่..
ที่ยืนมองสู้ตาไม่กระพริบ..
แบบแม่บ้านชาวเยอรมัน ..
จนบิสมาร์คต้องหลบตา อยู่วูบนึง.. ก่อนจะถอนหายใจ ส่ายหัว..และพูดเบาๆ ว่า..
“ขอผมใช้สมอง กับ
เอสเปรสโซ่ มัคคิอาโต ฝีมือร้านกาแฟองค์จักรพรรดิ ซักแก้วเถอะครับ คุณแบมมี่..”
”ได้ทันที..ค่ะท่าน..พระเจ้าสถิตกับเรา ค่ะ" แบมมี่ ยิ้มตอบอย่างไม่กระพริบตา ก่อนจะเดินถอยหลังจากไป
ขณะที่ บิสมาร์ค ก้มลงจดคำนี้ และพึมพำเบาๆ
“ช่างเป็นคำที่ดีจริงๆ
“..ก็อทท์มิทอุนส์..พระเจ้าสถิตย์กับเรา..”
...
...
...
จักรวรรดิเยอรมัน สมัยบิสมาร์ค
#อิตาลี,
ยิ่งใกล้วัน ที่คุณหนูสมายจะเดินทางกลับสยาม..
เจอริโมนี่ ก็ยิ่งแทบจะกินไม่ได้ นอนไม่หลับ ..
เจอริโมนี่ ค่อยๆนับเหรียญในมือ อย่างระมัดระวังจนครบ..แล้วจึงหยิบใส่กลับในถุงหนังเก่าๆ ไม่ย้อมสี..พลางถอนหายใจ เฮือกยาว..
เจอริโมนี่เอนหลังพิงผนัง เงยหน้าขึ้นมองฟ้า..
สายตาเจอริโมนี่ ทอดยาวเหม่อมองดวงจันทร์กลมโต ในคืนนี้ ..
มือขวาของเขาค่อยๆ หยิบแก้วกาแฟ เอสเปรสโซ
มัคคิอาโต ขึ้นเป่าลม เบาๆ
.. แล้วจึงยกขึ้นจิบ ..
ให้ความอบอุ่นของกาแฟฝีมือของแม่อันนิบาเลนั้น
..ได้ไหลอุ่นเข้าไปบรรเทาหัวใจที่เหน็บหนาวของเขา..
“ข้ามีเพียง 2 ทาง ที่จะไปสยามได้ คือ ไปด้วยทุนแห่งสถาบันศิลปะ ซึ่งข้า ไม่มีหัวด้านนี้เลยจริงๆ.. กับอีกทางคือ ไปเป็นพระ.. และครองสมณเพศ..เดินทางไปประกาศข่าวประเสริฐที่สยาม..”
เจอริโมนี่ พูดกับตัวเอง อย่างหมดอาลัยตายอยาก
ทันใดนั้น ก็มีเสียงทุ้ม
พูดลอยมา ตามลม ว่า
“ หรือจะเดินไปสยาม ในฐานะ สายลับแห่งอัศวินวาติกัน..”
เจอริโมนี่ หันไปมองที่ต้นเสียงนั้น และเอ่ยทักว่า “คุณมาริโอ้..”
“che Dio sia con te (พระเจ้าสถิตย์อยู่กับเรา)” คุณมาริโอ้ ตอบรับคำทักทาย ของเจอริโมเน่ ก่อนจะทรุดตัวนั่งลงข้างๆ และยกแก้วกาแฟของเขา ให้เจอริโมเน่ดื่ม..
เพียงอึกเดียว..ของกาแฟนั้น ก็เพียงพอ ที่จะทำให้ สติสัมปชัญญะของเจอริโมนี่ ค่อยๆ เลือนลาง และวูบดับลง..แทบจะในทันที..
...
...
...
#ฝรั่งเศส
ณ.ห้องทำงานของ ฮิปโปไลท์,
ฮิปโปไลท์ ใช้เขี้ยวสมิงจุ่มในแก้วกาแฟร้อน และค่อยๆ คนเบาๆ แทนช้อนกาแฟ ก่อนที่จะยกกลับขึ้นมาเพ่งมองที่เขี้ยวนั้น พลางพูดกับ คาร์โนจูเนียร์ ว่า ..
“..ข้อดี อีกประการหนึ่งของเขี้ยวสมิง คือ มันสามารถใช้ตรวจสอบพิษ ยาสั่ง หรือ อาคมต่างๆ ที่ใส่ลงมาในอาหารได้.. และยังสะท้อนสิ่งนั้น คืนกลับสู่ผู้ทำ ในทันทีอีกด้วย ฮ่ะฮ่ะฮ่า”
เขี้ยวเสือสมิงของจริง
“ถ้าผู้กอง ฆ่าเสือสมิงได้อีกตัว คราวหน้า .. ขอได้โปรดนำเขี้ยวสมิง มาฝากลูกชายของผมด้วยนะครับ”
ฮิปโปไลท์ เอ่ยสั่งหัวหน้าคณะสำรวจ โดยที่ไม่หันหน้ากลับไปมอง..
“ ทางคณะสำรวจ 2 กลุ่ม ได้แจ้ง กลับมาว่า ได้พบแหล่งทองคำ และแหล่งแซฟไฟร์ขนาดใหญ่ บริเวณพรมแดนของเรา กับสยาม ครับท่าน”
ผู้กองรายงานความคืบหน้าการสำรวจทรัพยากรให้กับฮิปโปไลท์ และผู้นำกองกำกับการอาณานิคมของฝรั่งเศส ฟัง..
“ทางคณะสำรวจของเรา ค่อนข้างมีความกังวล อยู่สักหน่อย ถึง การขนตัวอย่างทองคำ เพชรพลอยต่างๆ นั้น ผ่านทางสยาม ครับ ท่าน” ผู้กอง เอ่ยถาม คำแนะนำ จากฮิปโปไลท์ ด้วยความนอบน้อม..
“ ลูกคาร์โน ได้จัดการแก้ไขในกฏหมายสิทธินอกอาณาเขตของฝรั่งเศสให้เทียบเท่ากับอังกฤษ เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย ลูกรัก”
ฮิปโปไลท์ เอ่ยถามลูกชายอย่างให้เกียรติ..
“เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับคุณพ่อ.. เราสามารถขนทรัพยากรมีค่าผ่านเข้า-ออกจากสยาม โดยแทบจะไม่มีใครกล้าตรวจค้น เนื่องจากข้อกฏหมายนี้ เป็นเวลาหลายปี แล้วครับ..
ดังนั้นในเรื่องนี้ขอให้วางใจได้ครับ ผู้กอง.. และใน
ปารีสเอ็กซโป (Paris Expo) ที่จะถึงในครั้งหน้านี้ สมบัติเหล่านั้นจะถูกนำมาแสดง ให้เห็นถึง ความมั่งคั่งและอำนาจของฝรั่งเศส ในภูมิภาคนี้ อย่างแน่นอนครับ.. และถ้าเราได้ครอบครองสยาม เมื่อไหร่.. เราก็จะสามารถต่อสายแร่ทองคำ และ ทรัพยากรต่างๆ ผ่านทางสยาม เพื่อออกมหาสมุทรอินเดีย โดยไม่ต้องอ้อมผ่านแหลมมลายู ของอังกฤษ ให้เสียเวลาครับ..” คาร์โนพูดด้วยเสียงดังกังวาล อย่างภาคภูมิใจ..ก่อนจะยกแก้วกาแฟ เอสเพรสโซ มัคคิอาโต ขึ้นจิบในประโยคสุดท้าย.,
ฮิปโปไลท์ พยักหน้าอย่างพอใจ ก่อนจะแอบรินบรั่นดี ใส่แก้วกาแฟของตน ..
แล้วยกแก้วกาแฟขึ้นพูดว่า
“ท่านสุภาพบุรุษ ขอเชิญดื่ม..แด่หมากเรือ และ เพื่อสุขภาพ ..à votre santé..”
...
...
...
#สยามประเทศ ในป่าเมืองลคร,
คุณหนูกร ผงะถอยหลัง สองสามก้าวด้วยความรู้สึกผสมปนเป..ของ..ความสยดสยองและความกลัวที่ยากจะอธิบายได้..
อืม..ใช่แล้ว..
ความรู้สึกตอนนี้ ของหนูกร..คงจะเหมือนกับกวางน้อย ที่กำลังเผชิญหน้า อยู่กับเสือร้าย.. ที่ค่อยๆย่างเท้า.. ก้าวเข้ามา..ทีละก้าว.. ทีละก้าว
“ถอยหนี พี่หนูแก้ว ทำไมล่ะคะ หนูกร..” พี่หนูแก้ว เอ่ยถาม ด้วยน้ำเสียงราบเรียบแหบพร่ำ.. แต่ดวงตา กลับวามวาว เบิ่งจ้องที่คุณหนูกร ไม่กระพริบ..
ส่วนมือที่หงายของพี่หนูแก้วนั้น เมื่อคว่ำลง ก็สังเกตเห็นได้ถึงสีดำ ที่ขึ้นพาด บริเวณมือและแขน..
พี่หนูแก้ว เริ่มส่งเสียงร้องครางเบาๆ และเริ่มย่อตัว ลงกับพื้น ..
เวลานั้นคุณหนูกร ..ตั้งสติ และ เริ่มถอยหลังอีก สองสามก้าว อย่างเงียบๆ แต่ก็ยังจ้องมองที่พี่หนูแก้ว อย่างระแวดระวัง..
เมื่อพี่หนูแก้ว เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง.. หัวใจของหนูกร แทบจะหยุดเต้นด้วยความกลัว..
...
...
...
#สยามประเทศ ในป่าใกล้เมืองลคร,
คุณหลวงหนุ่มค่อยๆ ลืมตาขึ้น และตะโกนบอก พรานเฒ่า ว่า..
“หนานพัน.. เจ้ารีบลงจากช้าง เดินล่วงหน้าไปกับข้า..ก่อนจะสายเกินแก้ไข..”
หนานพันป่ายปีนลงจากหลังช้างอย่างคล่องแคล่ว ลงมายืน..
ทันใดนั้นคุณหลวงก็คว้าข้อมือพรานเฒ่า ให้ออกเดิน อย่างรวดเร็ว..โดยผู้กองหนุ่มวิ่งตามมาแตะจับแขนของคุณหลวงแล้ว กล่าวว่า
“ขอกระผม ไปช่วยอีกแรงนะขอรับ...”
ทันใดนั้น...ความรู้สึกของพรานเฒ่า ทราบได้ในทันที ว่า นี่ไม่ใช่การเดินปกติ แต่เป็นการเดินโดยใช้วิชาย่นระยะทาง ทุกๆอย่างรอบๆ นั้น..ผ่านสายตาของพรานเฒ่า และผู้กอง อย่างรวดเร็วจนเกินจะรับไหวด้วยประสาทสัมผัสปกติ..
คุณหลวงจึงพูดด้วยจิตกับพรานเฒ่าว่า “จงหลับตาเถิด ผู้กอง และหนานพัน ขอจงพักสงบในร่มพระพุทธคุณ.. เราจะพาเจ้าไปถึง ที่หมายในอีกอึดใจนี้แล้ว..”
...
...
...
#สยามประเทศ ณ.พระนคร
ภาพคุณหลวง ที่ถูกมัดด้วยนาคบาศ และล้อมรอบด้วยฝูงเสือ ช่างน่ากลัว และดูชัดเจนยิ่ง .. อีกทั้งภาพนายพรานอีกคนหนึ่งที่ นอนจมกองเลือดกับ ภาพทหารที่กำลังต่อสู้ กับฝูงเสือ..ในภาพฝันของหนูพา ทำให้หนูพาสะดุ้งตื่น และร้องเสียงสั่น ว่า..
“คุณหลวงเจ้าขา.. “
“หนูพาจะไปช่วยบัดเดี๋ยวนี้แล้ว..เจ้าค่ะ..”
...
...
...
จบบทที่ 2 ตอนที่ 8
..
..
#เกร็ดเพิ่มเติม,
#พระเจ้าสถิตกับเรา
-ก็อทมิทอุนส์ (เยอรมัน: Gott mit uns) เป็นวลีภาษาเยอรมันที่แปลว่า พระเจ้าสถิตกับเรา ถือเป็นคำขวัญประจำอาณาจักรปรัสเซีย และต่อมากลายเป็นคำขวัญประจำกองทัพในสมัยจักรวรรดิเยอรมัน
สวัสดี และขอจบเพียงเท่านี้
ขอบคุณครับ
ร้อยเรียงเรื่องราว
(T.Mon+Prame)
5/7/2020
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
