เรื่อง เจ้าหญิงที่ต้องคำสาป
ตอนที่ 2
และแล้วเมื่อชายผู้รูปงามคนนั้นได้ตื่นขึ้นมา เขาก็ต้องตกใจเพราะสิ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า เขาได้เห็นเสื้อผ้าเหล่านั้นถูกวางอยู่
ทำให้เกิดความคิดในทันทีว่า ในปราสาทแห่งนี้เริ่มมีอะไรที่ไม่ชอบมาพากลเข้าแล้ว เขาจึงรีบผละตัวเองขึ้นมาจากเตียงทันทีและปล่อยให้เสื้อผ้าเหล่านั้นวางไว้อยู่ในสภาพเดิม
เมื่อเขาเดินลงบันไดมา เขาก็ได้เห็นอาหารถูกจัดเสริฟไว้เต็มโต๊ะ พร้อมกระดาษแผ่นเล็กที่เขียนไว้ว่า
"กินให้อร่อย"
เขาเริ่มรู้สึกว่าที่นี่เริ่มน่ากลัวขึ้นทุกที แต่ถึงอย่างไร เขาก็พยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด
ทันใดนั้นเองก็มีเสียงตะโกนดังขึ้นอยู่นอกปราสาท
"อาเธอร์!! เจ้าชายอาเธอร์!! ท่านอยู่ที่นี่ใช่หรือไม่"
ทำให้เจ้าหญิงเมอร์นิซ่าและคนรับใช้ชราที่แอบมองอยู่ข้างหน้าต่างโดยมีม่านบังไว้ รู้ในทันทีว่าคนที่เป็นแขกโดยมิได้รับเชิญของพระองค์นั้นก็คือ "เจ้าชาย"
หากแต่เสียงของผู้ที่ตามหาเจ้าชายอาเธอร์นั้นคือสหายรักของพระองค์ ที่มีนามว่า "เจ้าชายวิลเลียม" ที่มาพร้อมองครักษ์เนื่องจากเจ้าชายได้เห็นม้านิลของเจ้าชายอาเธอร์ ทำให้เจ้าชายวิลเลียมผู้เป็นสหายมาตั้งแต่เยาวัยรู้ในทัน
เมื่อเจ้าชายวิลเลียมตรงเข้ามายังปราสาทก็เห็นเจ้าชายอาเธอร์ถือมีดเเละซ่อมอยู่ จึงรีบเอ่ยให้เจ้าชายอาเธอร์วางมันลงในทันที
"ห้ามกินอาหารนั่นเด็ดขาดนะ!! และท่านต้องรีบออกมาจากปราสาทนี่เดี๋ยวนี้! "
"วิลเลี่ยม!! ท่านมาได้อย่างไร? แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?!"
"เดี๋ยวข้าจะเล่าให้ท่านฟัง แต่ก่อนอื่นท่านต้องออกไปจากปราสาทนี่ก่อน" เจ้าชายวิลเลียมเอ่ย
และแล้วทั้งสองพระองค์จึงรีบออกมาจากปราสาทในทันที และปล่อยให้เจ้าหญิงผู้อัปลักษณ์ต้องสิ้นหวังอย่างเช่นเคย
และในระหว่างทางที่เจ้าชายทั้งสองพระองค์ได้ควบม้ามุ่งหน้าออกจากป่าไปด้วยความรีบเร่ง ในขณะที่เจ้าชายอาเธอร์ก็คิดไม่ตกว่าเรื่องในปราสาทนั้นมีอะไรซ่อนเร้นอยู่ และพระองค์ก็ทำได้แต่เพียงรอเวลาที่สหายจะเล่าให้ฟัง
ภาพประกอบสวย ๆ จากเพจพี่เจ : เจหนุ่มสกลคนอิสระ
เมื่อเจ้าชายอาเธอร์รู้สึกกระหายน้ำเป็นอย่างมากจึง บอกเหล่าทหารม้าให้หยุด
"พักที่นี่ก่อนเถอะ ข้าเริ่มกระหายน้ำแล้ว"
และเเล้วทั้งหมดจึงหยุดพักข้างๆลำธารที่มีน้ำใสสะอาด
เจ้าชายอาเธอร์จึงได้ที รีบถามเจ้าชายวิลเลียมอย่างไม่รีรอ
"ท่านรู้อะไรมาเกี่ยวกับปราสาทหลังนั้น"
เจ้าชายจ้องมองเจ้าชายวิลเลียมอย่างใจจดใจจ่อ เพราะรอให้เจ้าชายวิลเลียมตอบคำตอบของพระองค์ที่แสนจะคับข้องใจ
"นั่นคือปราสาทอาถรรพ์!"
"ท่านว่าอย่างไรนะ!!" เจ้าชายอาเธอร์ถามย้ำเพราะยังคงตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน
"ท่านฟังไม่ผิดหรอก นั่นคือปราสาทอาถรรพ์ ท่านไม่ได้เห็นรูปปั้นหินเหล่านั้นดอกหรือ? ซึ่งนานมาแล้วเขาได้เล่าต่อกันมาว่า ปราสาทแห่งนั้นเคยมีราชาและราชินีปกครองเมืองและได้ให้กำเนิดธิดา แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งก็มีแม่มดปรากฏท่ามกลางงานเลี้ยงต้อนรับเจ้าหญิง และได้ร่ายคำสาปให้ผู้คนทั้งอณาจักรกลายเป็นหิน ส่วนเจ้าหญิง...."
"เจ้าหญิง!! กลายเป็นหินด้วยใช่หรือไม่?"
"ไม่มีใครทราบ บ้างก็บอกว่าแม่มดจับตัวไปฆ่า บ้างก็บอกว่าเจ้าหญิงหายสาปสูญไปแล้ว"
"แต่ก็เคยมีนายพรานเข้ามาหาของป่า โดยเล่าว่าในยามราตรีนั้นเขาได้หลุดเข้ามาในป่าแห่งนี้และได้มาหยุดอยู่ที่ปราสาทเดียวกันกับที่ท่านได้พักเมื่อคืน และในตอนกลางคืนนั้นนายพรานได้ยินเสียงผู้หญิงร้องเพลงและยืนอยู่ข้างหน้าต่าง โดยมีหน้าตาที่หน้ากลัวนัก ทำให้นายพรานต้องรีบหนีอย่างไม่คิดชีวิต"
Cr : Pinterest
"แต่ข้าไม่เห็นว่ามีใครเลยนะ!" เจ้าชายอาเธอร์ตอบ
"เป็นเช่นหรือ? แล้วอาหารที่ถูกจัดเสริฟให้ท่านก่อนหน้านี้ล่ะ ท่านจะคิดเช่นไร?"
เมื่อเจ้าชายอาเธอร์ได้ยินเช่นนั้นเเล้วจึงตระหนักคิดได้ในทันที
"อาเธอร์ ท่านอย่าได้ไปปราสาทนั้นอีกเลย ข้าเป็นห่วงชีวิตของท่าน หากข้าตามหาท่านไม่เจอ ท่านอาจจะไม่ได้กลับมาอีกแล้วก็เป็นได้"
เจ้าชายอาเธอร์ไม่ได้ตอบเจ้าชายวิลเลียมแต่อย่างใด และแล้วทั้งสองพระองจึงรีบดื่มน้ำและออกเดินทางในทันที
.
.
.
~~~~~~~~~♡👸🤴🏰♡~~~~~~~~
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
