16 ก.ค. 2020 เวลา 09:35 • กีฬา
Energy Systems and Physiology
" Individuality of Training "
ผู้เขียนบทความ : J.M. Stager, PhD, Jonathon Stickford, PhD, and Kirk Grand
ผู้แปล : SW8
ในบทความที่แล้ว ได้กล่าวถึงหัวข้อ “นักว่ายน้ำเปรียบเหมือนรถแข่งที่ได้รับการปรับจูนเอาไว้อย่างดี” อ่านย้อนหลังได้ คลิกที่นี่
https://www.blockdit.com/articles/5f0ff9f2443e060d6e0e7629/# บทความนี้จะมากล่าวถึงหัวข้อถัดไปของ Energy System and Physiology กันต่อ
2 . การฝึกที่เหมาะสมของแต่ละบุคคล
ก่อนที่จะไปต่อ เราควรระบุให้ได้ว่านักว่ายน้ำคนไหนจัดอยู่ในประเภทว่ายน้ำระยะไกล และคนไหนจัดอยู่ประเภทสปริ๊นเตอร์ ในความเป็นจริงแล้วมีความหลากหลายอย่างมาก ที่ปรากฏขึ้นเป็นปัจจัยภายใน เช่นทางพันธุกรรมที่สืบทอดมา ซึ่งเป็นตัวกำหนดประสิทธิภาพการฝึกซ้อมและแข่งขันของนักกีฬาด้วยอีกนัยยะหนึ่ง นักว่ายน้ำส่วนใหญ่จะอยู่ระหว่างของสองฝั่งนี้ ( ระยะไกล 100% กับ สปริ๊นเตอร์ 100% ) เป็นการรวมกันของสองลักษณะ ดังเช่นรถแข่งทางตรงและอินดี้คาร์ ปัจจัยพื้นฐานในเรื่องสรีระวิทยาเราทุกคนต่างอยู่ตรงไหนสักที่หนึ่งของการประเมินนี้ อาจจะเอนเอียงไปฝั่งใดฝั่งหนึ่งมากกว่า หรืออาจอยู่ตรงกลาง การฝึกซ้อมมีแนวโน้มที่จะผลักดันให้นักกีฬามีลักษณะไปสู่ปลายด้านหนึ่งของระบบพลังงาน (ระยะไกล หรือ สปริ๊นเตอร์) และมันจะช่วยดึงพรสวรรค์ที่อยู่ในตัวนักกีฬาออกมา
ด้วยสิ่งที่กล่าวมาข้างต้น เราจำเป็นต้องตระหนักเอาไว้ว่า ไม่มีลักษณะเฉพาะเพียงอย่างเดียวที่จะรับประกันความสำเร็จของนักกีฬา, ความสามารถด้านกีฬามาจากการผสมผสานลักษณะทางพันธุกรรมที่เหมาะสมซึ่งจำเป็นต่อการประสบความสำเร็จในการเล่นกีฬา, กระบวนการความคิดในการฝึกซ้อม และโอกาสในการฝึกซ้อม
ปัจจัยหนึ่งที่สามารถยกระดับของสรีรวิทยาในการว่ายน้ำคือสโตรคเทคนิค อัตราการเต้นของหัวใจหรือประเภทเส้นใยกล้ามเนื้อก็ยังไม่สำคัญไปกว่า การใช้ทักษะที่เหมาะสมผนวกกับแรงของกล้ามเนื้อที่ใช้ดึงน้ำ
สำหรับผู้ฝึกสอน กุญแจสำคัญในการเพิ่มประสิทธิภาพของนักว่ายน้ำก็คือการรักษาสมาธิไม่ให้นักกีฬาตื่นตัวจนเกินไป และรู้จักปรับตัวให้เข้ากับการฝึกซ้อม เช่นการฝึกซ้อมที่มีตัวแปรอื่นๆเข้ามาปัจจัยร่วมด้วย และประเมินว่าพวกเขาบรรลุผลตามที่คาดหวังไว้หรือไม่
นักกีฬาที่ถูกเซทร่างกายให้ว่ายระยะสั้นนั้น สามารถถูกฝึกซ้อมในโปรแกรมความอดทนได้ ร่างกายจะปรับเมตาบอลิซึมเพื่อปรับสมดุล แต่ถึงแม้ว่านักกีฬาทุกคนจะสามารถพัฒนาความสามารถการฝึกความอดทน แต่มีแนวโน้มว่านักว่ายน้ำระยะสั้น จะไม่บรรลุศักยภาพด้านกีฬาที่แท้จริง เพราะการฝึกความอดทนนี้ไม่ตรงกับความต้องการของการแข่งขัน และไม่สอดคล้องกับสรีรวิทยาของนักว่ายน้ำระยะสั้น
ความสามารถในการว่ายน้ำอาจลดลงในช่วงเวลาสั้น ๆ และอาจเกิดขึ้นในระยะยาวเช่นกัน กุญแจสำคัญคือการฝึกซ้อมเป็นวิธีการผลักดันและพัฒนาความสามารถของนักว่ายน้ำแต่ละคน เคล็ดลับคือโค้ชต้องหาวิธีการที่จะทำเช่นนั้น
สำหรับบทความถัดไป จะกล่าวถึงหัวข้อย่อยที่ 3 ในเรื่อง Understanding the Energy Systems Used in Swimming
ท่านใดที่ต้องการแสดงความคิดเห็น ขอเป็นในเชิงบวก และ/หรือ ถ่ายทอดความรู้เพื่อเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่านท่านอื่นได้อ่านด้วย

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา