“หน้าชัดหลังเบลอ”
หน้า ชัด หลัง เบลอ
ฟังดูเหมือนผมกำลังจะสอนเทคนิคการถ่ายภาพเลยว่ามั้ย
แต่ไม่หรอก เพราะผมเองก็ไม่ใช่ช่างภาพมืออาชีพ
เป็นแค่เด็กนิเทศที่พอจะสามารถสร้างสรรค์งานศิลป์ด้วยการถ่ายภาพได้บ้างเท่านั้นเอง
เอาเป็นว่าผมจะแค่เกริ่นนำถึงมันซักนิดก็แล้วกัน
แต่หากผิดพลาดประการใด
ก็ขออภัย
“มา ณ ที่นี่ด้วยแล้วกันครับ”
🙏
การถ่ายภาพ แบบหน้าชัดหลังเบลอนั้นทำให้ภาพดูมีมิติ เห็นระยะห่างของแบบกับพื้นหลังอย่างชัดเจน ซึ่งPortrait หรือการถ่ายภาพบุคคลนั่นเอง
โดยองค์ประกอบของมันก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไร
แค่1.รูรับแสง 2.ระยะห่างของตัวแบบ 3.ระยะห่างระหว่างฉากหลัง และ 4.ช่วงเลนส์
เพราะการถ่ายแบบนี้ จึงเป็นหนึ่งในเทคนิคที่จะทำให้ตัวแบบนั้นเด่นขึ้นมา
โอเคพอแค่นี้สำหรับการเกริ่น
เพราะ “หน้า ชัด หลัง เบลอ” ที่ผมต้องการพูดนั้น
ผมแค่อยากอยากพูดถึงมนุษย์ด้วยกัน
เวลาที่เรานั้น
“จะรู้จักใครซักคน”
“เราก็จำเป็น”
ที่จะต้องเน้นตัวตนในแบบของเขา
ใช่หรือป่าว?
นั่นมันไม่ได้ต่างอะไรกับเทคนิคการถ่ายรูป แบบหน้าชัดหลังเบลอเลยใช่หรือไม่
ก็ถามใจคุณผู้อ่านที่รักดู
เพราะแบบจะต้องเด่นที่สุดใช่หรือไม่
ตัวตนของใครซักคนที่คุณจะรู้จัก ก็ต้องเป็นสิ่งสำคัญ ที่คุณนั้นต้องโฟกัส
เพราะมิติในความสัมพันธ์ มักขึ้นอยู่กับตัวบุคคล
คนเราไม่ได้เกิดมาจากแม่คนเดียวกัน แม้แต่ประสบการณ์ที่เราเติบโตมานั้น มันก็มีต้องมีข้อแตกต่างกันอยู่แล้วเป็นทุนเดิม
“นั้นแหละฮะท่านผู้ชมฮะ”
ความสัมพันธ์มันก็เช่นกัน
คนเราเวลาจะรู้จักกันมันก็ควรจะอ้างอิง จากตัวตนที่แท้จริง ไม่ใช่ลมปาก หรือคำกล่าวอ้างจากบุคคลที่สาม
ซึ่งองค์ประกอบของการรู้จักซึ่งกันและกัน มันก็ไม่ได้ต่างอะไรกับ “หน้าชัดหลังเบลอ” หรอกครับ
องค์ประกอบของการรู้จักกันนั้น มันก็ง่ายๆแค่ว่า
รูรับแสง ที่เปรียบเสมือนสายตาของเรา ที่มองต่อตัวบุคคลนั้น ว่ามันรับรู้และเข้าใจกัน ได้มากน้อยแค่ไหน
ระยะห่างของตัวแบบ ที่แม้เราจะเพิ่งรู้จักกัน แต่ตัวเรานั้น แสดงมันออกมายังไง เพื่อให้ใครคนนั้น เปิดเผย และเปิดรับตัวตนของเขาออกมา สุดแล้วแต่แนวคิดและทัศนคติที่มีร่วมกัน
ระยะห่างระหว่างฉากหลัง ที่ตัวคุณนั้นมีต่อเขา และบุคคลที่สาม ว่าลมปากของพวกเขานั้น จะไป
สร้างสรรค์ หรือทำร้ายมุมมองของคุณที่มีต่อเขาคนนั้น “มากน้อยแค่ไหน”
มันเลยมีผลมาถึง
ช่วงเลนส์ ของคุณ ที่อาจหมายถึง วิจารณญาณและทัศนคติ ที่มีต่อใครคนนั้น ว่าคุณจะสามารถรับรู้และเข้าใจมันได้มากน้อยแค่ไหน
“ฉากหลังยิ่งไกล ยิ่งได้ภาพหน้าชัดหลังเบลอ”
เพราะการที่เราพยายามรับรู้ตัวตนของใครคนหนึ่งอย่างแท้จริง มันก็ไม่เป็นต้องอิง
จากบุคคลที่สาม
“ยิ่งใกล้ ยิ่งถ่ายได้ภาพหลังเบลอ”
นั่นแหละฮะภาพชัดหลังเบลอ ที่ตัวคุณจำเป็นที่จะต้องเน้นย้ำไปที่ตัวแบบซึ่งก็คือใครบางคน ที่คุณกำลังจะได้รู้จักเขามากยิ่งขึ้น
“เพราะในท้ายที่สุดนั้น”
ความสัมพันธ์
มันก็ขึ้นอยู่กับตัวช่างภาพ และตัวแบบ
“มันก็แค่นั้นเอง”
ด้วยรักและปรารถนาดี
จาก เพื่อน มนุษย์ท่านหนึ่ง
ถึง เพื่อนร่วมโลกท่านอื่น
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
