10 ส.ค. 2020 เวลา 09:51 • นิยาย เรื่องสั้น
ชิ เชอะ
อากาศช่วงสายของวันนี้ยังคงสบายๆอยู่ถึงแดดจะแรงขึ้นเรื่อยๆก็ตาม ต้นไม้ร่มรื่นครึ้มเขียวดูแล้วสบายตาเป็นที่สุด ศาลาริมน้ำลมพัดดูน่านั่งแต่ยังเห็นร่องรอยของน้องน้ำที่มาเยือนเมื่อไม่นานมานี้ สูดลมหายใจลึกๆให้เต็มปอด สบายใจจริงๆ เวลาคล้ายจะหยุดอยู่กับที่ ทุกอย่างที่เห็นเต็มไปด้วยความรื่นรมย์
"นี่ นายน่ะ"
บรรยากาศสบายจนชักไม่อยากขยับไปไหน อยากชื่นชม อยากซึมซับบรรยากาศแบบนี้ให้นานๆ ไม่ค่อยได้มาบ่อยๆแม้ว่าจะเป็นคนแถวนี้ก็ตามที เพราะงานที่มันรัดตัวจนไม่อาจปลีกตัวมาได้ น่าเสียดายจริงๆ สงสัยว่าจะต้องปลีกตัวหาเวลามาบ่อยๆซะแล้ว
"นายนั่นแหละ ทำไมเพิ่งมาเอาตอนนี้!"
แหม เสียงเข้มมาเชียวนะ หน้าก็งอเป็นม้าหมากรุก ตาเขียวคมกริบแทบจะตวัดฉับตัดเป็นชิ้นๆได้เลยนะเนี่ย แถมด้วยค้อนวงเบ้อเริ่ม ประมาณว่าทุบปังก็บี้แบน
"เถอะน่า เราขอโทษนะ พอดีงานเข้าเลยตื่นสายไปหน่อย แหะๆ.
"ชิ ยังดีที่มาได้ไม่หลงทางซะก่อน"
"อะจ้า ก็แผนที่ที่เธอให้มานั่นแหละ"
"ไม่ต้องพูดมาก รีบมาช่วยขนของด่วน!"
"จ้า แม่คู้ณ ดุจริงๆ"
หลังจากที่เข้าไปทำความเคารพพ่อแม่ของคุณเธอแล้วก็ได้เวลาออกแรงทำงานขนของ
"อึ๊บ ฮึบ ฮึ๊บ....."
"นั่นล่ะ ตรงนั้นแหละ เบาๆหน่อยนะ ไม่ใช่ตรงนั้น เลื่อนไปทางขวา เอ๊ะ ขวาก็ขวาสิ" ฯลฯ.....
แม่เจ้าประคุณชี้นิ้วสั่งตามใจ ทางโน้นที ทางนั้นที เดี๋ยวขวา เดี๋ยวซ้าย ฯลฯ ^^"
กว่าจะเรียบร้อยเล่นเอาหอบแฮ่ก เลยเวลาเที่ยงไปโข
"ม้าเรียกไปกินข้าวด้วย ตามมาเร็ว ไม่งั้นอด"
โถ ขู่สำทับซะ
หลังข้าวเที่ยงก็จัดของต่อ ราวบ่ายสามก็เรียบร้อย เสร็จซะที
มานั่งเล่นที่ท่าน้ำ อากาศเย็นสบาย ไม่ร้อนเท่าที่คิดแฮะ สงสัยว่าใกล้ท่าน้ำคงช่วยได้เยอะ ลมพัดเย็นสบายบรยากาศก็ดี แล้วก็.....
"อ้าว มาหลับตรงนี้เองเหรอ สงสัยเมื่อคืนเผางานจนดึกสิเนี่ย บอกแล้วให้เพลาๆเรื่องงานก็ไม่เชื่อ เชอะ"
ค้อนขวับแบบไม่รู้ตัวให้กับคนที่นอนหลับแบบไม่รู้เรื่องตรงหน้า
นี่ล่ะน้า งกไม่เข้าท่า แล้วยังจะทำเก่งว่าจะมาแต่เช้า ปกติก็นกฮูก แล้วจะตื่นไหวเหรอ หลับอุตุขนาดนี้ แต่ก็ขอบใจนะ อุตส่าห์มาถึงนี่
ยุงๆๆ ปัดๆๆ
นี่เราต้องมานังปัดยุงให้ตานี่เหรอเนี่ย เวรของฉันซะจริง แต่ เอ... ตอนหลับก็ดู เอ่อ โอเคนะ ดูไม่ค่อยกวนซะเท่าไหร่
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ.....
ตายละวา เสียงมือถือของตานี่นี่นา เอาไงดีล่ะ อ้าว วางไปแล้ว
"ฮ้าวววววววว....."
"ตื่นแล้วเหรอ?"
"หูฝาดเปล่าเนี่ย เสียงอ่อนเชียว"
"ตาบ้า พูดดีๆแล้วจะเอาไงยะ"
"เปล่าจ้า แค่สงสัยน่ะ เอ่อ ไม่สงสัยก็ได้"
"มีใครไม่รู้โทรเข้ามือถือนายน่ะ"
"เหรอ ขอบคุณนะ"
เชอะ รีบเปิดดูเชียวนะว่าใครโทรมา แหม อะไรจะรีบขนาดนั้น ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว น่าหมั่นไส้!
"ลูกค้าโทรมาน่ะ เขาบอกว่างานที่ส่งไปน่ะดีมาก เขาจะสั่งเพิ่มอีก แล้วก็จะมัดจำล่วงหน้าเพิ่มให้อีก อิอิ"
"ใครถาม"
"ไม่มี แต่อยากบอกให้รู้ เดี๋ยวเราไปล้างหน้าก่อนแล้วเดี๋ยวขอตัวกลับก่อนแล้วกัน ต้องรีบกลับไปทำงานต่อ"
"อ้าว"
หลังจากที่บอกลาพ่อแม่ของคุณเธอเรียบร้อยแล้ว
"ขอบใจนะ อุตส่าห์มาทั้งที่งานนายยุ่งมาก ถ้านายไม่มาสงสัยว่าอีกนานกว่าจะเรียบร้อย แหม ยิ้มแก้มแทบปริเชียวนะ"
"ก็คนมันดีใจน่ะ นานๆจะชมเราซะที อ้อ เรามีเรื่องจะบอกเธอหน่อย"
"ว่าไงเหรอ?"
"ที่คนอื่นๆไม่มาเพราะเราเป็นคนบอกเองว่าเธอจัดบ้านเสร็จแล้ว ไม่ต้องมาแล้ว"
"???"
"ก็เราอยากมาเจอเธอคนเดียว คนอื่นไม่เกี่ยวไง"
"!!!"
"ไปก่อนนะ แล้วเจอกัน"
รถแล่นออกไปแล้ว แต่ยังยืนงงอยู่ เล่นง่ายๆแบบนี้เลยเหรอเนี่ย
"นี่ อาหมวย"
"ขา....."
"คนนี้เหรอ?"
"อ่า....."
"ใช้ได้นะอาหมวย ถึงจะดูแปร่งๆไปหน่อยก็เถอะ อ้อ แล้วคราวหลังไม่ต้องมาที่บ้านสวนก็ได้ ให้อีไปบ้านเราที่โน่นก็ได้ ม้ากับป๊าไม่ว่าหรอก อ้อ ฝากขอบใจเพื่อนๆลื้อด้วยนะที่เมื่อวานมาก็ช่วยกันขนของ เลยจัดเสร็จเร็วขึ้นตั้งเยอะ"
ฉันหัวเราะแก้เก้อ เรานัดตานี่วันนี้ แต่ว่านัดคนอื่นๆให้มาช่วยกันตั้งแต่เมื่อวานแล้วก็กำชับว่าห้ามบอกตานี่ ให้เค้ามาวันนี้คนเดียว
เชอะ อย่าคิดว่านายทำได้คนเดียว ฉันก็ทำเป็นนะเออ
อิอิ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา