ชายหนุ่มผู้นี้...เขาชื่อว่าสีส้ม
กว่าจะมาเป็นหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา มีชาติตระกูลอย่างนี้ เหมือนนิยายน้ำเน่า ของแมวหลงทาง มาเป็นคุณชายแมว😸😸
ในวันที่ฝนตกอย่างหนัก ช่วงเช้าวันทำงาน ในเมืองฟ้าอมรแห่งนี้ แน่นอนที่สุด รถต้องติดเป็นอัมพาต บนทางด่วนฉลองรัช จึงมีรถกระดึ๊บๆ ไปอย่างช้าๆ ประดุจลานจอดรถดีๆนี่เอง ดังนั้นเมื่อรถ ใช้ความเร็วไม่ได้ นานๆเข้า. ทำให้เริ่มเบื่อสุดๆ ไม่รู้จะทำอะไรดี จึงกวาดตา ออกไปนอกรถ และบังเอิญ. พบว่า บริเวณขอบถนน เลนขวาสุด สังเกตุเห็นก้อนสีดำก้อนหนึ่ง สภาพเหมือนคนขยำหนังสือพิมพ์เป็นก้อนแล้วโยนทิ้งไว้ แต่ยิ่งเพ่งดู ก้อนดังกล่าวขยับไปมาได้ ก็เลยเพ่งดูอย่างจริงจัง จึงเห็นว่านั่นมันลูกแมว
แมวตัวน้อยไม่รู้ว่ามันขึ้นมาบนทางด่วนได้ยังงัย นั่งสั่นเทา อยู่ริมถนนเลนขวา ตายแน่ๆถ้าทิ้งไว้...ตัดสินใจเปิดไฟฉุกเฉินแล้วรีบคว้าตัว วิ่งเอาเข้ามาในรถ ลูกแมวสั่นทั้งตัว เราจึงต้องเบาแอร์ลง พร้อมเช็คตัวมันด้วยกระดาษทิชชู แล้วจึงตรวจสอบสภาพมันให้ดีๆอีกครั้ง...ขนสีส้มแซมขาว. เปียกโชก มีสีดำๆด่างๆ เกาะติดที่ขน คงเป็นขี้โคลน ที่คาดว่าน่าจะมีผลจากรถเหยียบน้ำฝน ที่เอ่อขังอยู่กระเด็นใส่ เพราะจับดูแล้ว มีคราบน้ำมัน ติดกรังอยู่ด้วย
ก่อนถึงออฟฟิศ. สิ่งแรกคือไปหาอาหารแมว นม เตรียมมาให้พร้อมก่อน. และ 7-11 ช่วยได้ดี พอถึงโต๊ะทำงาน. จึงตรงไปกดน้ำอุ่น แล้วนำมา ค่อยๆล้างตัว จำได้ว่าใช้ซันไลต์ล้างคราบน้ำมันบนตัวให้นาง เพราะตอนนั้น หาได้เท่านั้นจริงๆ หลังอาบน้ำแล้ว ดูมีสีสะอาดขึ้นมาระดับหนึ่ง แต่เห็นหน้าตานางแล้ว เข้าใจว่าหนาวสุดซึ้ง
นางดื่มนม และกินอาหารเล็กน้อย แล้วก็นอนหลับปุ๋ย ด้วยความอ่อนเพลีย โดยห่มเศษผ้าเท่าที่หาได้ มาเพิ่มความอุ่นให้
แต่...จะทำอย่างไรกับนางต่อไป จะเอากลับบ้าน ก็คงไม่ได้ เพราะที่บ้าน มีคุณนายแบว เป็นแมวป้า. ผู้ขี้อิจฉาระดับ 10 อยู่แล้ว หากมันรู้ว่าเราปันใจ มันคงจะขย้ำคอ เจ้าตัวน้อยนี้ตายแน่. เพราะทุกวันนี้มีเวลาพนักงานบริษัทต่างๆเข้ามาบ้าน นางยังแอบแง็บมือ. แง็บเท้าเอาบ่อยๆ จนไม่แน่ใจว่านางเป็นหมาเฝ้าบ้าน หรือเป็นแมว
คุณนายแบว ผู้ไม่ยอมให้แมวตัวไหนมาเหยียบบ้าน
แว็บนึง คิดได้ว่า มีเพื่อนรุ่นพี่คนสนิท ทำงานที่เดียวกัน เพิ่งเสียแมวไป แต่ก็กังวลว่า นางเพิ่งจะเศร้ามามาดๆ จะเปิดใจรับตัวใหม่ได้ไหมหนอ ก็เลยลองตัดสินใจ โทรไปเล่าเหตุการทั้งหมดให้ฟัง เมื่อฟังจบ มีเสียงตอบกลับมาเหมือนไม่สนใจเท่าไร “เออ ตอนกลางวันฉันจะลงไปดู” และพอเที่ยง นางก็เดินลงมาพร้อมกล่อง 1ใบ ค่อยๆช้อนตัวแมวน้อย ใส่กล่อง แล้วบอกสั้นๆว่า “ฉันจะพามันไปหาหมอ ทำวัคซีน และจะช่วยดูระยะหนึ่ง ถ้ามันอยู่ไม่ได้ จะเอามาคืน”
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา. นังสีส้ม ก็แสดงอิทธิฤทธิ์ ออดอ้อนมากมาย จนทำให้แม่บุญธรรมแมว เป็นทาสหนักมาก จากที่เคยเล่าเรื่องหมาๆ ที่เลี้ยงไว้ให้ฟัง เปลี่ยนมาเล่าเรื่องสีส้ม เสียงสอง เสียงสามทุกกกกวัน😄และลืมคำว่า “เอาไปคืน” ไปเสียสนิท
ตอนนี้ สีส้มนางสุขสบายดี ท่ามกลางหมู่หมาๆ หัวเน่าที่คอยหมั่นไส้ เพราะถูกแย่งความรักไปหมด
ได้เคยมีโอกาส. ไปเยี่ยมสีส้มครั้งหนึ่ง มันจำแม่ผู้ให้กำเนิดชีวิตใหม่มันไม่ได้แล้ว. ตัวมัน แน่น ตัวโตจากเดิมมาก แข็งแรง หางยาว จมูกเป็นสัน ขนสะอาดสะอ้าน หล่อเลยแหละ แต่พอจะเอื้อมมือจับ ไม่ยอมให้จับตัวเลย อย่างไรก็ตามแค่นี้ก็ดีใจ. และโล่งใจที่สุดแล้ว ได้เห็น ว่ามันโชคดีที่รอดตาย และมีชีวิตที่มีความสุข แสนสบาย. กับแม่ใหม่ที่รักและใส่ใจมัน😸😸
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
