๑๔.ความสำเร็จก็คือหายนะ
โปรดอย่าถามผมนะว่า “เราจะทำอย่างไรกับระบบอันชั่วร้ายนี้”
เพราะผมจะตอบว่า “ใช่ครับ มันชั่วร้าย”
อย่าถามผมนะว่า
“ภายใต้ระบบอันชั่วร้าย ชีวิตถูกบดขยี้เป็นฝุ่นผง
พวกหนึ่งกระทืบเท้า และพวกหนึ่งนอนจุกดิ้น ทุรนทุราย
พวกหนึ่งแสวงหาทะนานมาโกยข้าวสาร
และพวกหนึ่งโซเสาะหาเม็ดข้าวสารใส่ทะนาน
พวกหนึ่งเคี้ยวกินและพวกหนึ่งถูกกิน
พวกหนึ่งร้องเพลงและพวกหนึ่งร้องไห้
สิ่งเหล่านี้ เรามีคำตอบหรือไม่”
เพราะผมจะตอบว่า
“ครับ พวกหนึ่งร้องเพลงและพวกหนึ่งร้องไห้
พวกหนึ่งมัวร้องไห้ เพื่อพวกหนึ่งจะได้ร้องเพลง”
โปรดอย่าถามผมเลยว่า
“เราจะไม่ทำอะไรสักอย่างบ้างหรือเพื่อการขจัดความชั่วร้าย ภายใต้ระบบใหม่
ตบปากเจ้าพวกหัวเราะอยู่บนหลังคาให้มันร้องลั่น
และเอาเสียงหัวเราะยัดเข้าในใบหน้าที่ร้องไห้อยู่ที่ใต้ถุน”
เพราะผมจะตอบว่า “ครับ หัวเราะและร้องไห้”
โปรดอย่าด่าผมเลยว่า
“ท่านเป็นคนไม่รู้จักคิดเห็น
ท่านตกเป็นเหยื่อของระบบและยอมจำนน
ท่านเป็นใบหน้าที่ไร้ความรู้สึก และเป็นเพียงเสียงพึมพำอยู่ใต้ถุน
หมดหวังที่จะได้นั่งบนหลังคา”
เพราะผมจะตอบว่า
“ครับ ผมเป็นเพียงเสียงพึมพำที่ใต้ถุน
และไม่ใช่เป็นใบหน้าที่ร้องเพลงบนหลังคา
ผมระอาต่อความคิดเห็น-ขื่อคาของลัทธิ”
โปรดอย่าประมาทผมเลยว่า
“ท่านเป็นคนไร้ราคาและไม่อาจประสบความสำเร็จใด ๆ ได้ ภายใต้เรือนหลังนี้”
เพราะผมจะตอบว่า
“ผมต้องการรู้จักใบหน้าของตัวเอง ณ ที่โล่งแจ้ง
สำหรับผม ความสำเร็จก็คือหายนะ
และในหายนะนั่นเอง ใบหน้าที่แท้จะเผยตัวออก”
“แสงดาวและคนเดินทาง”
เขมานันทะ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
