ฝ่าความมืดครึ้มของเมฆฝนยามเช้ามืด

ตอนแรกเราคิดเอาเองว่าเป็นศาลเจ้าที่กลางน้ำ เมื่อดูใกล้ๆ รูปหล่อภายในดูเหมือนพระอุปคุต

กิจวัตรหาปลายังมีให้เห็นในเช้าวันนี้

เรือพาเราฝ่าดงมะเขือเทศที่ถูกเก็บเกี่ยวไปหมดแล้ว

เอ๊า ยก พวกเราร้องเอาใจช่วยหวังจะได้ภาพดีๆ กัน

บรรยากาศหมู่บ้านอินเลในทะเลสาบ ที่ถูกโอบล้อมด้วยภูเขา

หัวเรือแหวกสายน้ำ มุ่งหน้าไปยังชุมชนข้างหน้า

แม้แต่ชาวพม่าเองก็เดินทางมาร่วมชมพิธีนี้เหมือนกัน

คนขับเรือจ้วงพายซอกซอนไปตามเส้นทางที่เขารู้ดี

มาถึงแนวที่เรือทุกลำมาจอดรอดูขบวนเรือใหญ่

หญิงชาวอินเลพนมมือเคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เค้านับถือ

เด็กน้อยที่ผู้ใหญ่พามาซึมซับบรรยากาศงานบุญอันยิ่งใหญ่ อย่างไร้เดียงสา

คุณลุงแต่งตัวพิถีพิถันหันมาพร้อมรอยยิ้ม

คุณยายใจดีเจ้าของบ้านแต่งตัวประณีต พร้อมพานใส่เครื่องบูชา

ขนมหน้าตาคุ้นเคยกับบ้านเรา

เรือพายลำแรกที่นำขบวนผ่านเข้ามา

ชายหนุ่มร่วมร้อยคนอยู่ในเรือลำเดียวกันอย่างน่าฉงน

สังเกตสีทีร่มน่าจะบ่งบอกของแต่ละหมู่บ้าน

ทักษะการใช้เท้างัดพายแล้วจ้ำของแต่ละคน

ความพร้อมเพรียงของชายชาวอินเล

เห็นเรือนกการเวกแล่นผ่านท้องน้ำไกลๆ

ภาพขบวนเรือนกการเวก ผ่านช่องหน้าต่างของบ้านหลังหนึ่ง

ผู้คนเริ่มทะยอยกันมาที่วัดผ่องต่ออู

วันนี้หน้าวัดแน่นขนัดด้วยเรือนักท่องเที่ยว

พวงมาลัยสายบัวฝีมือสหายมาดเข้ม กับมิตรภาพที่ทำเอาเราประทับใจ

โรงทานในวัดมีทั้งคนพม่า คนไทย และชาวต่างชาติต่างภาษา

อิ้วจาก้วยวางกองรอให้กับผู้มาร่วมงานได้หยิบกิน

มีแต่พวกผู้ชายเท่านั้นที่มีโอกาสเข้าไปปิดทองพระพุทธรูปบัวเข็ม

หลังเสร็จพิธี เหล่าผู้คนต่างเริ่มทะยอยลงเรือกลับ บ้างก็เพิ่งมาถึง