3 ก.ย. 2020 เวลา 00:24 • ท่องเที่ยว
Around Inle
ล่องเรือกินลม ชมวิถีอินเล
chapter 10
“เห่ะ! คนหาปลาไปไหนหมด” เสียงบ่นอุบอิบจากคนชอบถ่ายรูป
เราเดากันว่า พวกเขาคงไปงานบุญกันหมด วันนี้เลยงดหาปลาหรือเปล่า
ภาพเครื่องมือหาปลาในหนังสือที่ติดตัวมา บอกถึงรูปทรงกรวย เป็นสุ่มสูง มีแหอยู่ในนั้น เจอปลาที่ไหน ก็เอาสุ่มนี้ครอบลงไปให้ถึงก้นทะเลสาบ
วิถีชีวิตบนผืนน้ำของชาวอินตา
เจ้าอุปกรณ์ที่ทำด้วยซี่ไม้ถี่ๆ เหมือนสุ่มขนาดใหญ่นี่ต้องสูงเอาการ ด้วยว่าทะเลสาบมีขนาดลึก 3 เมตรหรือมากกว่านั้น ถ้าจับพลัดจับผลูตกลงไป คงไม่สนุกนักหรอก
ทอผ้าจากใยบัว..ภูมิปัญญาคนโบราณ
เส้นสายใยบัวถูกนำมาป็นวัตถุดิบในการทอผ้า
คนขับเรือพาเราไปร้านผ้าทำมือที่ทอผ้าจากใยบัว จนเป็นผืนผ้าสำเร็จรูป ขายในราคานักท่องเที่ยว ที่ต่อราคาแล้วยังตัดใจซื้อไม่ลง แต่ต้องยอมใจในฝีมือจริงๆ
ผ้าบางผืนทอถึงสามสี่เดือนถึงจะได้
เขาทำให้เราทึ่งในวิธีที่เขาดึงใยบัวออกมา แล้วเกลียวให้เป็นเส้นด้าย ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนได้ด้ายใยบัวมากพอจะนำไปย้อมสี
ความอุตสาหะของคนทอผ้า
ซี่ล้อที่ผ่านการใช้งานเต็มไปด้วยคราบใยบัว
และเข้าหูก ทอออกมาเป็นผืน เป็นภูมิปัญญาของคนโบราณจริงๆ
ผู้หญิงในอินเลจะทอจีวรที่ทำจากใยบัว เพื่อนำไปถวายพระเถระผู้ใหญ่ในงานบุญแห่พระตามหมู่บ้านอีกด้วย
เส้นใยบัวที่ถูกย้อมเป็นสีต่างๆ
ต่อจากนี้ คนขับเรือก็พาเราไปตามแหล่งผลิตเครื่องเงิน งานแกะสลักไม้ บ้านทำกระดาษสา ทำกระบุงตะกร้าสาน อุตสาหกรรมทำมือเหล่านี้ชวนให้นึกถึงงานหัตถกรรมทางเหนือบ้านเรา
บ้านทำกระดาษสา
บ้านแกะสลัก งานส่วนใหญ่จะออกมาในแนวพุทธศาสนา
บ้านทำร่มกระดาษสา
เวียนดูแต่ละที่จนหนำใจ บอกคนขับเรือว่ายังมีเวลา ช่วยพาไปที่นี่หน่อย ฉันชี้ให้คนขับเรือดูแผนที่ ที่เขียนว่ามี pagoda เยอะๆ น่ะ เขาบอกว่าโอเค เดี๋ยวได้ไปแน่
สะพานลอยข้ามถนนน้ำ
เรือค่อยๆ ผ่านลำน้ำใสๆ ออกไปสู่สายน้ำที่ไหลกราก สีแดงขุ่นขึ้นเรื่อยๆ สองข้างทางเป็นป่าไผ่สูง บางตอนเป็นผืนดินกว้าง ไม่ได้เป็นแปลงดินลอยน้ำอย่างเคย
สะพานไม้ทางเข้าทางเดียวที่เราจะเข้าไปชมเจดีย์เก่าพันปี
ราวๆ กว่าครึ่งชั่วโมง เรือมาจอดก่อนถึงโค้งน้ำข้างหน้า ให้เราเดินขึ้นผ่านทางเดินที่มีของขายประเภทเครื่องเงินเก่า ผ้าไหมสำเร็จรูป ย่ามปะโอสีสดที่ขึ้นชื่อ ซุ้มภาพเขียน กางเกงเล ถ้วยชามรามไหเก่าแก่
ตลอดจนพระไตรปิฎกบนแผ่นใบลานเก่าคร่ำ ที่ไม่รู้ว่าทำให้เก่า หรือเก่าจริงๆ ที่ว่ามานี้ไม่ใช่ไม่ซื้อนะ ซื้อจ้ะ
แผงขายของเก่ามีให้เห็นตลอดเส้นทางเดินยาว
หญิงชรากับท่วงท่าการสูบใบยา ชวนดึงดูดให้ต้องถ่ายภาพทุกคราวไป
คุณยายก็สวยกระบุงก็งาม
ของที่วางขายตลอดทาง ในความรู้สึกว่ายาวเป็นกิโลได้ละมัง กว่าจะถึงกลุ่มเจดีย์เก่า ด้านขวามือ
เจดีย์ชเวอินเด็น (Shwe Indein Pagoda) อายุเก่าแก่เป็นพันปี
ภาพสลักนูนต่ำลวดลายแปลกตา
ซากปรักหักพังที่ยังไม่ได้ถูกบูรณะ ดูเรียลเอามากๆ
ถามคนแถวนั้นว่าเจดีย์เหล่านี้ชื่ออะไร สร้างขึ้นเมื่อไหร่ ไม่มีใครตอบได้ บอกเพียงว่า ตรงนี้เป็นของเก่าจริง
ส่วนข้างบนนั้นเป็นเจดีย์สร้างในยุคปัจจุบัน เราได้แต่ถ่ายรูปไว้เพื่อค้นหาข้อมูลภายหลัง
เราเดินกลับออกมาเพื่อบอกคนขับเรือว่า แบบว่า รู้มั้ย เจดีย์ลอยน้ำน่ะอยู่ไหน อันนี้มันไม่น่าจะใช่นะ คนขับเรือทำท่าเอียงคอไปมาพยายามนึกว่าอยู่ที่ไหน
คนขับเรือพาเราซอกซอนไปตามที่ต่างๆ แต่ไม่ใช่เป้าหมายที่เราต้องการ จนต้องยอมแพ้ด้วยว่าเวลาที่หมดไปอย่างรวดเร็ว ก่อนกลับเราขอให้พาไปดูวัดแมวกระโดด
ผู้คนเนืองแน่นหน้าวัดแมวกระโดด
Jumping Cat Monastery หรือ Nga Phe Chaung เป็นวัดเก่าที่สร้างมากว่า 150 ปี มีเสาไม้สักทั้งต้นเต็มไปหมด
มีพระพุทธรูปที่สานด้วยเรียวไม้ไผ่ เวลาแสงลอดผ่านรูเล็กๆ ทำให้พระพุทธรูปดูระยิบระยับ การใช้ไผ่สานทำให้พระพุทธรูปนี้มีน้ำหนักเบาและมีรูปร่างสมส่วนสวยงาม
ที่นี่เป็นที่เก็บพระพุทธรูปแบบรัฐฉานอยู่มากมาย แต่ที่เรียกว่าแมวกระโดด เพราะว่าพระสงฆ์ที่นี่ฝึกแมวเป็นสิบๆ ตัวให้กระโดดลอดห่วงได้
เราจำต้องร่ำลาด้วยการเดินทางออกจากทะเลสาบอินเลก่อนแสงตะวันจะหมดลง
ไปก็เช้ากลับก็มืดยังดีที่ฝนไม่ตก
กว่าจะกลับขึ้นฝั่งได้ก็โพล้เพล้
แต่ก่อนที่ค่ำคืนสุดท้ายในยองชเว และกลิ่นอายจากอินเลจะหมดไป ฉันนึกอย่างปลาบปลื้มใจกับวันที่แสนคุ้มค่า แม้ไม่ได้รู้ ไม่ได้เห็น ทุกซอกทุกมุมของชาวอินตา
ทว่าการใช้เวลาเกือบทั้งวันกับผู้คนที่นี่ ทำให้ฉันเชื่อว่า แก่นแท้ในวิถีของพวกเขาถูกร้อยรัดกันไว้อย่างเหนียวแน่น นำพาโยงใยสู่ภูมิปัญญา ออกมาเป็นทำนองที่เรียบง่าย ดึงดูดให้ใครต่อใครจากที่ห่างไกล เข้ามาเยี่ยมเยือนดูชีวิตและวัฒนธรรมที่สร้างสรรค์ของพวกเขาอย่างไม่ขาดสาย
เรายังต้องเดินทางต่อ หมุดที่ปักไว้ป้ายหน้า คือ เจดีย์ชเวดากอง
เรื่องราวที่เกิดขึ้นและภาพถ่ายทุกภาพถูกบันทึกเมื่อเดือนตุลาคม 2549 ด้วยกล้องnikon D200 เป็นการเดินทางเที่ยวพม่าในขณะที่ประเทศนี้ยังไม่เปิดรับการท่องเที่ยวเต็มรูปแบบเหมือนในปัจจุบัน
เล่าเรื่องโดย สีละมัน
ถ่ายภาพโดย อนุพันธ์ สุภานุสร
#ถ่ายรูปเล่าเรื่อง #fototeller #keepshooting #เที่ยวพม่า #เที่ยวมัณฑเลย์ #เที่ยวเมียนมาร์ #เที่ยวอังวะ #เที่ยวพุกาม #เที่ยวภูเขาโปปา #เที่ยวตลาดยองน์อู #เที่ยวสะกาย #เที่ยวมินกุน #เที่ยวอินเล #ปินตะยา #วัดถ้ำชเวอูมิน #พระพุทธรูปบัวเข็มที่อินเล #เรือนกการเวกที่อินเล #ทอผ้าจากใยบัว #วัดแมวกระโดด

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา