#เจ้านางตัวดี เจ้านางทิพย์ธิดา เวลานั้นเจ้านางคงเป็นสาวมั่นที่สุดในรัฐฉานและพม่า
ใน “หอ” หลังใหญ่ ที่ตั้งอยู่ริมถนน ทางซ้ายมือนั้น เป็นที่พำนักของเจ้านางทิพย์ธิดา บุคคลสำคัญทั้งในสายตาของชาวไท และชาวอังกฤษ ท่านเป็นธิดาเจ้าฟ้าเมืองเชียงตุง สมรสกับเจ้าเมืองเชียงคำ
เมื่อสามีถึงแก่อนิจกรรม เจ้านางจึงดำรงตำแหน่งเป็นผู้สำเร็จราชการ เพราะบุตรชายยังเล็ก ในสมัยต้นอาณานิคม ท่านได้ช่วยเจ้าหน้าที่ชาวอังกฤษหลายคนให้รอดพ้นจากการสังหารของบรรดาเจ้าฟ้า
ฉันเชื่อว่า เจ้านางเป็นหญิงเก่ง มีผลงานมากมาย เทียบเท่ากับราชินีทีเดียว สมัยเมื่อเรายังเป็นเด็ก มีโอกาสไปดื่มน้ำชากับท่าน และได้เห็นอีกมุมมองหนึ่งด้วย
ที่ประตูเข้าหอ ห้อยม่านลูกปัด ท่านไม่ชอบเปิดหน้าต่าง ดังนั้นในห้องรับรองจึงมืดสลัว ลึกๆ ฉันแอบคิดเสมอว่า ท่านเป็นแม่มด รอยยิ้มที่ลึกลับและเยาะหยัน อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้คิดเช่นนั้น
เจ้านางนุ่งซิ่นไหมสีสดใสเสมอ สวมเสื้อพอดีตัว และโพกศีรษะขนาดใหญ่ นิ้วสวมแหวนหลายวง กระทบกับถ้วยชาดังกริ๊ง ยามรินน้ำชาจากกา
ดูเหมือนว่าท่านมีช้อนชาเพียงคันเดียว ฉันจำได้ถนัด เพราะเราทุกคนต้องส่งช้อนคนชาไปรอบวง เจ้านางก็เหมือนกับชาวพม่าทั่วไป ที่ชอบการพนัน
ข่าวล่าสุดได้ยินมาว่า ท่านโรยแรงลงมาก และยากจนเกือบสิ้นเนื้อประดาตัว เพราะการพนันผลาญทรัพย์สิน และ เพชรพลอย ไปจนหมด
ในสมุดสะสมภาพของพ่อ มีจดหมายตอบรับคำเชิญมาดื่มน้ำชาที่บ้านของเรา จากเจ้านางทิพย์ธิดาด้วย ซึ่งแปลได้ดังนี้
“ถึง คุณนายลี ที่รัก
ฉันขอขอบคุณ สำหรับคำเชิญไปดื่มน้ำชาในเวลา ๑๖.๐๐ นาฬิกา ฉันจะไปพบคุณนายเวลา ๑๖.๐๐ นาฬิกาตรง “
ฉันยังจำเหตุการณ์ เมื่อเจ้านางมาดื่มชาที่บ้านได้แม่นยำ ขณะที่ท่านนั่งเกวียนมาตามถนนจนกระทั่งถึงสะพานแดง และผ่านกอไผ่ นั้น เราจะได้ยินเสียงกระดิ่งดังกรุ๋งกริ๋งมาก่อน ไม่นานนักก็เห็นเกวียนมาหยุดที่หน้าบันได ขณะที่วัวใช้หางปัดแมลงวันที่บินมารบกวน
เจ้านางทิพย์ธิดา ผลุบๆ โผล่ๆ คอยระวังไม่ให้ผ้าโพกศีรษะขนาดใหญ่ไปชนกับประทุนเกวียน เเล้วค่อยคลานออกมาจากในประทุนที่ปูพรมสีแดง ลงมายืนอยู่บนพื้นระหว่างล้อเกวียนกับวัว เป็นเรื่องยากที่จะลงเกวียนอย่างนุ่มนวลเเละสง่างาม แต่เจ้านางก็ทำได้ดี
ฉันยังมองร่างสูงระหงของเจ้านาง เดินไปตามระเบียง ที่วางกระถางดอกเยอราเนียมและเฟิร์นก้านดำ มือข้างหนึ่งกรีดกรายจับชายผ้าตวัดคลุมไหล่ อีกข้างคีบบุหรี่พื้นเมือง
“สบายกันดีนะ ทุกคน ”
เจ้านางกล่าวพึมพำทักทายขนะจับมือกับทุกคน กระนั้น นิ้วมือของท่านไม่เคยสัมผัสฝ่ามือของเราจริงๆ สักครั้ง ดูเหมือนรังเกียจการจับมือทักทายแบบตะวันตกเสียเต็มประดา
ในห้องรับแขก เจ้านางจิบชาถูกต้องตามธรรมเนียม ละเลียดขนมเค้กพลางตอบคำถามของแม่อย่างแผ่วเบา
ดวงตาดำขลับกวาดไปทั่วห้อง จะด้วยความสงสัย ประเมิณค่า หรือรังเกียจเหยียดหยาม ก็สุดรู้ได้
และนั่นก็เป็นความลับของเจ้านางเอง ฯลฯ
#สุทธิศักดิ์ ถอดความ
ชิโร่ เเต้มสี
Quiet Skies On Salween
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
