เช้าวันนี้สัญญาทุลักทุเลกับการตากผ้าพอสมควร เพราะมือและแขนยังคงร้าวระบมจากการหิ้วน้ำ ขณะที่กำลังยกผ้าขึ้นสะบัดให้หมาด บังเอิญสุราชเดินมาทางระเบียงพอดี น้ำจากผ้าจึงกระเซ็นโดนเขาเข้าเต็มๆ
สัญญาเผลออมยิ้มนิดๆ ที่เห็นชายหนุ่มตกอยู่ในสภาพเปียกปอน แม้รอยยิ้มนั้นจะปรากฏแค่เสี้ยววินาที แต่สุราชก็ดีใจ เพราะมันเหมือนดอกไม้ที่ผุดขึ้นมากลางทะเลทรายอันแห้งแล้ง
“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ทันเห็นคุณเดินมา”
“ไม่เป็นไร ไม่ต้องขอโทษ ผมจะมาบอกว่า ผมไปที่ร้านก่อนนะ”
เขาเดินจากไปแล้ว หญิงสาวรีบลงมือตากผ้าต่อให้เสร็จ แต่แล้วเธอก็รู้สึกเหมือนถูกสายตาคู่หนึ่งจับจ้องอยู่…
สุราชนั่นเอง เขายืนอยู่ตรงระเบียงอีกฝั่ง และทอดมองเธอด้วยนัยน์ตาของคนที่หลงใหลอะไรสักอย่าง สัญญาทำตัวไม่ถูก ค่อยๆ ดึงผ้าส่าหรีผืนบางที่ตากอยู่บนราวมาคลี่ปิดให้พ้นจากสายตาของเขา
แม้จะรู้ว่าผ้านี้มิอาจบดบังอะไรได้ แต่อย่างน้อยมันก็ซ่อนแววตาของเธอที่มองทะลุผ่านผ้าไปยังชายหนุ่ม คนที่เธอควรจะมองเขาใหม่ให้ทะลุปรุโปร่งมากกว่านี้
ไดซ่าแวะมาเยือนบ้านรติแต่เช้า เมื่อวานเธอมีธุระ ไม่อยู่บ้าน เลยพลาดโอกาสได้เห็นลูกสะใภ้คนโตของบ้านนี้หิ้วถังน้ำหนักๆ คนเดียวไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ วันนี้เลยต้องมาสืบข่าวสักหน่อยว่าเธอถูกแม่สามีลงโทษหรือว่าอย่างไรกันแน่
“เปล่าเลยไดซ่า ลูกสะใภ้ฉันหิ้วน้ำอย่างมีความสุข และเต็มใจทำเพื่อให้ครอบครัวได้มีน้ำใช้กัน งั้นฉันถือโอกาสเชิญเธอและเพื่อนๆ มาทานอาหารกลางวันฝีมือของสัญญาพรุ่งนี้เลยละกัน จะได้รู้ว่าสัญญาไม่ใช่แค่อึด แต่ยังทำอาหารเก่งด้วย”
สิ้นคำของซานโต๊ส ภาระการรักษาศักดิ์ศรีและชื่อเสียงของแม่สามีก็ตกลงบนบ่าของสัญญา เมื่อว่างจากงานบ้านแล้ว เธอก็รีบไปพลิกสมุดจดสูตรอาหารที่อันกีตะเขียนไว้ให้ทันที ยังไม่รู้ว่าแม่สามีจะให้ทำเมนูอะไร แต่ศึกษาไว้ก่อนจะดีกว่า
สุราชและโชตูขึ้นมาที่ห้องพอดี เธอจึงรีบซ่อนสมุดที่อ่านค้างไว้ใต้ผ้าห่ม เด็กน้อยร้องขอทานขนมข้าวเกรียบฝีมือนายหญิงบ้านรติที่ขึ้นชื่อว่าอร่อยนัก สัญญาเลยขันอาสาไปเอาขนมมาให้ด้วยความเต็มใจ
ระหว่างที่สุราชเก็บรวบรวมหนังสือที่วางอยู่บนชั้น พลันสายตาเด็กน้อยเหลือบไปเห็นสมุดอีกเล่มวางอยู่ใต้ผ้าห่มพอดี เลยหยิบมันส่งให้ชายหนุ่มที่บอกว่าจะขนหนังสือทั้งหมดล่วงหน้าไปรอที่ร้าน
“สมุดจดสูตรอาหารหายไปไหนนะ ก็ฉันวางไว้ตรงนี้นี่น่า”
หลังจากส่งขนมให้โชตูแล้ว สัญญาก็ควานหาสมุดทั่วทั้งห้องด้วยอาการขวัญกระเจิง สมุดหายก็ราวกับขวัญหายตามไปด้วย ส่วนโชตูมาถึงร้านแล้ว ก็กินขนมพลางฉีกหนังสือออกเป็นแผ่นๆ ซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นสมุดจดสูตรอาหารของสัญญา เขาพับและติดกาวมันอย่างบรรจง จนมันกลายเป็นถุงใส่ขนมที่แข็งแรง
ลูกค้าเข้าร้านมาพอดี แต่ถุงผลิตไม่ทันใช้ สุราชร้องเรียกให้เด็กชายเอาถุงใบที่พับเสร็จแล้วมาให้ใช้ก่อน พอได้มาก็จัดการใส่ขนมเจลาบิส่งให้ลูกค้า บังเอิญสายตาเหลือบไปเห็นข้อความที่ขีดเขียนด้วยลายมือ บรรยายถึงวิธีการทำอาหารเป็นขั้นเป็นตอน แถมมีชื่อ “สัญญา” อยู่ในนั้น เขาสงสัยจึงเปลี่ยนถุงใบอื่นใส่ขนมไปให้แทน
เขารีบตามมาอ่านข้อความบนถุงต้องสงสัยใบอื่นๆ ก่อนจะปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดเข้าด้วยกัน ไหนจะรสชาติของขนมแป้งกวนและชารสขมปี๋ฝีมือของสัญญาอีก
…หรือว่าเธอจะทำอาหารไม่เป็น?
สุราชตื่นจากภวังค์ความคิด เมื่อโชตูเรียกชื่อของเขา เพราะมีปัญหาเรื่องการปั้นขนมลาดูให้ออกมาเป็นลูกกลมสวย เขาจึงสอนเทคนิคและทำให้ดูเป็นตัวอย่าง โชตูชมสุราชที่สอนเข้าใจง่าย แถมแนะให้เขาเปิดโรงเรียนสอนทำอาหาร ความคิดบางอย่างแล่นเข้ามาในหัวของสุราช
ด้านสัญญาเหมือนคนหมดสิ้นทุกสิ่งอย่าง พรุ่งนี้เธอจะทำอาหารได้อย่างไร ความภูมิใจของแม่สามีต้องด่างพร้อยด้วยมือของเธออย่างนั้นหรือ
ทางที่ดีบอกความจริงกับแม่ทั้งหมดดีกว่าว่าเธอทำอาหารไม่เป็น งานบ้านก็ไม่เก่ง และที่สำคัญเธอไม่ได้จบเกรด 7 เธอยังร่ำร้องขอโทษอันกีตะในใจ ที่ไม่สามารถปกป้องชื่อเสียงของพี่สะใภ้ผู้แสนดีได้อีกต่อไป
ตัดสินใจได้ดังนั้น สัญญาจึงมาหยุดยืนอยู่ที่หน้าห้องของซานโต๊ส แต่เหมือนแม่สามียังไม่พร้อมจะรับฟัง เพราะกำลังมีสมาธิกับการสวดมนต์อยู่ หญิงสาวจึงล่าถอยกลับออกมาก่อน
ซานโต๊สสวดมนต์เสร็จก็พอดีกับที่สุราชมาหาเธอถึงห้อง เธอสงสัยว่าสัญญาจะมาสอบถามเรื่องเมนูของวันพรุ่งนี้ ทั้งแม่และลูกชายเห็นพ้องต้องกันว่าทำ Dal baati churma ละกัน และฝากลูกชายไปบอกสัญญาด้วย
คืนนี้ดูเหมือนสามีภรรยาอยากจะหันหน้าคุยกัน แต่ยังคงลังเลสองจิตสองใจ แม้จะนอนไกลกันคนละฟากฝั่ง แต่สุราชก็รับรู้ได้ว่าภรรยาของเขาดูเครียดและวิตกกังวลอย่างเห็นได้ชัด เขาอยากจะช่วยเธอ แต่คำของสัญญาที่เคยบอกว่าเธอจะเผชิญบททดสอบทุกอย่างด้วยตัวเองอย่างซื่อสัตย์ ก็ทำให้เขาต้องหยุดตัวเองเอาไว้
“เธอต้องการความช่วยเหลือจากเรา แต่เธอไม่พูดสักคำ เราคงต้องหาวิธีช่วยเธอด้วยตัวเองแล้ว”
“ฉันอยากจะบอกสุราชว่าทำอาหารไม่เป็น แล้วให้เขาช่วย แต่ฉันก็ไม่ต้องการให้เขากับแม่เข้าใจผิดกันอีก ฉันไม่อยากเป็นต้นเหตุให้เขาถูกดุ และทำให้แม่คิดไปว่าฉันขอให้เขาซ่อนเรื่องโกหก งั้นพรุ่งนี้ฉันจะบอกความจริงกับแม่ด้วยตัวเอง”
คิดได้ดังนั้นเธอก็ผล็อยหลับไป เก็บแรงไว้เริ่มต้นใหม่ในวันพรุ่งนี้ ในขณะที่สุราชยังคงตื่นลืมตาโพลง หรือเขาจะใช้วิธีนี้ช่วยเธอดี ว่าแต่วิธีที่ว่าคืออะไร โปรดติดตามในตอนต่อไป
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
