[Spirits of Siam] #จันทร์เจ้าขาบทที่3ตอนที่12, (7/9/2020) สวัสดีครับ เพื่อนๆ ขออนุญาตส่งจันทร์เจ้าขา ให้เพื่อนๆได้อ่านเพลิดเพลิน ในคืนวันจันทร์นี้นะครับ 😇💙💚❤️

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

Spirits of Siam

•

7 ก.ย. 2020 เวลา 13:47

#จันทร์เจ้าขาบทที่3ตอนที่12,

(7/9/2020)

สวัสดีครับ เพื่อนๆ

ขออนุญาตส่งจันทร์เจ้าขา ให้เพื่อนๆได้อ่านเพลิดเพลิน ในคืนวันจันทร์นี้นะครับ 😇💙💚❤️

สุขสันต์วันจันทร์นะครับ

บทที่ 3 จิตประภัสสร

ตอนที่ 12 ดวงตาโศก(5)

#ณ.เรือนพักมหาดเล็ก ในห้องคุณไกรสร

“..ห้องนอนคุณไกรสร..ช่างเป็นห้องที่มีแต่ของแปลกๆ ทั้งนั้นเลยนะเจ้าคะ..”

คุณหนูพา รำพึงเบาๆกับตัวเอง..พลางกวาดสายตามองสิ่งของแปลกตารายรอบตัว อย่างตื่นตาตื่นใจ..

ในห้องนอนนั้น มีความกว้างพอที่จะกางมุ้งได้ถึง 4-6 หลัง ผนังด้านหนึ่งมีตู้หนังสือเรียงยาว..

ในแต่ละชั้นมีหนังสือถูกจัดหมวดหมู่ อย่างเป็นระบบระเบียบสวยงาม.. อันแสดงให้เห็นถึงลักษณะบางอย่างของผู้เป็นเจ้าของห้องนี้..

และด้านนึงของห้อง ฝั่งที่ติดหน้าต่าง.. มีโต๊ะทำงานขนาดใหญ่วางตั้งอยู่..

บนโต๊ะทำงานนี้ มีของหลายสิ่ง วางระเกะระกะ ทั้งแผนที่โบราณ และแผนที่สำรวจสมัยใหม่ ที่คัดลอกมาจากอาจารย์ปาวี..

นอกจากนี้ยังมี กล้องดูดาว แว่นขยาย วงเวียน.. ตำราภาษามคธ พระคาถาโบราณ.. ตำราภูติผีในภาษาละติน..ลายแทงพระคลังมหาสมบัติที่ดูเหมือนจะเป็นรอยสักบนหนังสัตว์อะไรบางอย่าง ตั้งอยู่กลางโต๊ะ..เหมือนเป็นงานที่กำลังศึกษาค้างไว้..

และที่ข้างๆ แผนที่นั้น ยังมีของประหลาดอีกหลายสิ่งตั้งอยู่ ..เช่น ปากกาที่ทำจากกระดูกนิ้วของอะไรบางอย่าง..ลูกแก้วหัวกะโหลก..หรือซากหัวของมนุษย์จิ๋วที่ถูกกลืนติดอยู่บนไม้เท้าคล้ายถูกสาปไว้..

“..นี่มันราวกับห้องของนักวิทยาศาสตร์ และนักผจญภัย เลยนะเจ้าคะ..

แต่เอ๊ะ!!..นี่มันคือ อะไรกันนะเจ้าคะ..”

หนูพาหยิบลูกแก้วกลมเกลี้ยงคล้ายอำพันสีเหลือง.. ที่ข้างในดูเหมือนจะเป็นซากช้างจิ๋วแห้ง ซึ่งมีรูปร่างเช่นเดียวกับช้างบก คือมีสี่ขา มีงวง มีงายาวแต่มีขนาดเพียง ประมาณ 3 นิ้ว และหางมีรูปร่างอย่างหางปลา

“วารีกุญชร น่ะขอรับ..” เสียงลึกลับ แหลมเล็กนั้น ส่งเสียงดังตอบกลับหนูพา..

คุณหนูพาหันหลังขวับ กลับไปมองที่ต้นเสียงนั้น และถามกลับไปทันทีว่า..

“นี่ใครตอบ นะเจ้าคะ..

คนหรือผี..เจ้าคะ”

ทันใดนั้น..คุณหนูพาก็นึกถึงคำสอนของคุณครูแม่ช้อยได้ว่า..

ห้ามเอ่ยทักเสียงแปลกๆในยามวิกาล ..

หนูพาจึงรีบเอามืออุดปากตัวเอง และกวาดสายตามองเข้าไปในความมืดบริเวณมุมห้องนั้นอีกครั้ง

เสียงแหลมเล็กเดิมนั้น ค่อยๆตอบกลับมาช้าๆ ด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกว่า..

“..ผี ขอรับ..”

หนูพาสะดุ้งโหยง แต่ด้วยความอยากรู้ที่มีมากกว่าความกลัว หนูพาจึงถามกลับไปอีกที ให้แน่ใจว่า..

“..ผีอะไร.. ถึงช่างเจรจาช่างตอบแบบนี้ นะเจ้าคะ..

เสียงจากความมืดเงียบนิ่งอยู่อึดใจหนึ่ง คล้ายใช้ความคิด..แล้วคุณหนูพาจึงค่อยๆสังเกตเห็นเท้าเล็กขาวซีด ค่อยๆก้าวออกมาจากความมืด พร้อมกับเสียงตอบกลับมาว่า..

“โหงพราย กระซิบ น่ะขอรับ..”

หนูพาพึมพำชื่อนี้ซ้ำไปมา แล้วใช้ความคิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะถามต่อว่า..

“..หงส์พราย จ๋า.. ช่วยเดินออกมาให้หนูพา ได้เห็นชัดๆหน่อยได้มั้ยเจ้าคะ..”

“..ได้ขอรับ..” เสียงโหงพรายตอบกลับอย่างสุภาพ ก่อนที่จะก้าวออกจากความมืด มายืนให้หนูพาเห็นเต็มตัว..

รูปร่างของโหงพรายกระซิบเหมือนคนจีนที่ผอมซูบแห้ง อันเนื่องมาจากการสูบฝิ่น..

ผิวหนังซีดนั้น ดูคล้ายมี

เมือกลื่นๆ หรือ น้ำมันสีดำเคลือบอยู่..โหงพราย มีความสูงราวหนึ่งฝ่ามือ..

ที่มือและเท้า มีลักษณะของรากไม้ที่มีเศษดินติดอยู่ ..

และที่ศีรษะนั้น ก็มีใบไม้สีเขียว โผล่ขึ้นหรอมแหรม..

โดยรวมๆ จึงดูน่าสงสารมากกว่าน่ากลัว..

หนูพาวาง วารีกุญชรลงบนโต๊ะช้าๆ .. แล้วค่อยๆเดินมานั่งยองๆ ตรงหน้าโหงพราย ..

พร้อมกับหยิบเอาปากกาขนนกของหม่อมท่านออกมา..เพื่อจะนำมาจิ้มๆสำรวจร่างของโหงพรายน้อย..

“ช้าก่อนนะขอรับ คุณหนู” โหงพรายมองปากกาขนนกในมือคุณหนูพา แล้วจึงรีบร้องห้ามคุณหนูพาเสียงหลง..

“นั่นมันปากกาลงอาคมของราชสำนัก..นะขอรับ.. โหงพรายกลัวขอรับ..”

หนูพาก้มลงมองปากกาขนนกของหม่อมท่าน อย่างใช้ความคิด.. แล้วจึงอมยิ้ม..

ก่อนจะทำเสียงขึงขัง พูดกับโหงพรายว่า..

“อ่ะแฮ่มๆ ..ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ หงส์พรายน้อย..

นี่คือ ปากกาขนนกลงอาคมของหม่อมทินกร ..ซึ่งหนูพา ผู้เป็นศิษย์เอกของหม่อมท่าน..ผู้ซึ่งหม่อมท่านวางใจได้ให้เก็บรักษาไว้.. เจ้าค่ะ

และในคืนนี้ หนูพาต้องเข้ามาตรวจค้นห้องของคุณไกรสร เพื่อจะดูว่าคุณไกรสร ได้สะสมสิ่งผิดปกติและมีแผนร้ายต่อราชสำนักสยาม หรือไม่อย่างไรบ้างเจ้าค่ะ..ขอให้หงส์พรายจงพูดตามความสัตย์จริงๆ กับหนูพา เถิดเจ้าค่ะ..”

“คุณไกรสรคิดร้ายต่อราชสำนัก ใช่หรือไม่นะเจ้าคะ”

คุณหนูพายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์น่ารักให้โหงพรายน้อย พร้อมกับใช้ปากกาขนนก วาดฉวัดเฉวียนวนฉิวเฉียดอยู่รอบๆโหงพรายที่กำลังกลัวตัวสั่น ทำอะไรไม่ถูก..

โหงพราย พูดตะกุกตะกักตอบเสียงสั่นกับ คุณหนูพาว่า..

“คุณไกรสร เป็นเจ้านายที่ดีของโหงพราย ขอรับ.. ดีกว่าเจ้านายทุกคนที่ผ่านมาของโหงพรายในตลอดหลายร้อยปีนี้เลยขอรับ..

โหงพรายไม่สามารถทรยศกับคุณไกรสรได้ขอรับ มันเป็นกฏในโลกฝ่ายวิญญาณน่ะขอรับ..

ขอคุณหนูจงสืบค้นหาความจริงในข้อนี้ ด้วยตนเองจากโลกฝ่ายวิญญาณเถิดนะขอรับ..

ประตูเข้าออกโลกฝ่ายวิญญาณ ในราชสำนักมีอยู่สองที่ คือ ที่สระน้ำด้านหลังของงานเลี้ยงหน้าตำหนักในคืนนี้ กับ ข้างในตู้เก็บโกศ ตู้นี้.. “

โหงพรายชี้ตู้ใหญ่ที่มีโกศตั้งอยู่ด้านบน และฝาตู้นั้นปิดสนิท..แล้วจึงกล่าวต่อว่า..

“คุณหนูต้องถือตะเกียงไฟสีเขียวที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานนั้น..แล้วเดินเข้าไปในตู้นั้น

ให้คุณหนูเดินตรงไปตามแสงสีเขียวนั้น โดยห้ามทักกับผู้ใด ห้ามเลี้ยวไปทางใด..เพียงแต่เดินตรงไป ก็จะพบผู้ที่จะตอบความจริงในเรื่องนี้ กับคุณหนู ..นะขอรับ.. ชายผู้ที่มีร่างสว่างด้วยสีเขียวประหลาดนั้น.. และเมื่อคุณหนูได้ทราบความจริงในเรื่องนี้แล้วให้รีบกลับมาตามแสงสีทองของพระนครให้ทันก่อนอรุณรุ่งนะขอรับ.. และคุณหนูต้องคอยระมัดระวังอย่าให้ไฟสีเขียวนั้นดับ..

มิฉะนั้น คุณหนูจะติดอยู่ในโลกวิญญาณ และออกมาไม่ได้อีกตลอดกาล..”

โหงพรายกล่าวจบ แล้วจึงค่อยๆเดินถอยหลังกลับเข้าสู่ความมืด..พร้อมกับกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็นจากในความมืดอีกครั้งว่า..

“คุณหนูช่างเป็นผู้มีจิตใจใสสว่างเจิดจ้าด้วยธรรมะ..ดังที่โหงพรายเคยได้ยินมาจริงๆ เลยนะขอรับ..ขอคุณหนูโปรดระวังอย่าหลงติดกับอดีตชาติในโลกวิญญาณจนมิได้กลับมายังสยามในปัจจุบันนะขอรับ.. ขอบุญรักษา พระคุ้มครองคุณหนูนะขอรับ..”

ภายหลังเมื่อโหงพรายกล่าวจบ เสียงหัวเราะแหลมเล็กหลายเสียง ก็ปรากฏขึ้นเบาๆ จากนั้นจึงค่อยๆดังขึ้นๆ..วนเวียนอยู่รอบเรือน พร้อมกับเสียงกระพือปีกดังพึ่บพั่บ บินวนเวียนฉวัดเฉวียน อยู่รอบๆ..ในเงามืด..

คุณหนูพา จึงตัดสินใจรีบคว้าตะเกียงไฟ แล้วก้าวพุ่งตัวเข้าไปในตู้แห่งประตูโลกวิญญาณ..

จบบทที่ 3 ตอนที่ 12

ร้อยเรียงเรื่องราว

(T.Mon)

7/9/2020

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

นิยายจันทร์เจ้าขา

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน