Blockdit Logo (Mobile)
zaba x2
•
12 ก.ย. 2020 เวลา 05:40
once upen a time
กาลครั้งหนึ่งไม่นานเท่าไหร่
ได้มีโอกาสเข้าไปใช้ชีวิตในโลกใบนึง
ในโลกของโรงพยาบาล.. กะระยะเวลา 15 วัน
อาการนอนนิ่งบนเตียง..เป็นอะไรพี่หดหู่ อ้างว้าง
ช่วงเวลาที่กระชุ่มกระชวยที่สุด คือ..
นางพยาบาลมาวัดไข้.. และสะเทิ้มเขินหายทุกครั้ง
ที่น้องๆมาป้อนข้าวเเละเชิดตัวให้ น้องๆไม่เขินอาย
ส่วนเราหน้าแดง..
พี่คะหนูเห็นมาเยอะ น้องตอบแบบ หยอกเย้า เเต่ในการารหยอกนั้น เอาจริงเเละเด็ดขาด สวยดุ
ผมไม่รู้ว่าปากน้องสีอะไรและรูปปากเป็นลักษณะไหน
สิ่งที่ได้เห็นและเท่าที่เห็นคือแววตาที่ขี้เล่น ถูกส่งผ่านมาสคาร่าที่จับก้อนแข็งตามความยาวของเส้นขนตาเพื่อทำให้ขนตางอนยาวสวย
ข้าวต้มของโรงพยาบาล
เป็นอะไรที่เกิดและชืดมาก.. แต่ก็อร่อยที่สุด
เมื่อน้องมาป้อนข้าว เหมือนตัวเองกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง อ้ำๆ อีกคำนะคะ รู้ไหมว่ากินข้าวไม่หมดเขาจะทำอะไรกับกับข้าวพวกนี้ ทางโรงพยาบาลต้องทิ้งนะคะ และนี่ก็เป็นภาระของโรงพยาบาล
ขอความกรุณาคนไข้ทานให้หมดค่ะ ..
อีกครั้งนะคะ เก่งมากคะ..น่าแปลกใจที่เห็นดวงตาคู่นั้นยิ้มให้กับผม.. เป็นยิ้มที่มีเสน่ห์ ยิ้มชนิดนั้นถูกส่งผ่านคอนแทคเลนส์สีน้ำตาลอ่อน เป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ พริ้งพราวประกาย สอดรับกับรูปคิ้วที่โค้งมน
ที่ถูกเขียนมายังตั้งใจ..
ผมไม่รู้ว่าพวกเธอถูกสอนมายังไง
ผมไม่รู้ว่าเธอจะรู้ตัวไหมว่าพวกเธอมีเสน่ห์ขนาดไหนในชุดขาวที่พวกเธอสวมใส่
คนไข้รู้ไหมคะ ว่าชุดขาวที่พวกหนูใส่
มันสกปรกที่สุด ถ้าเทียบกับชุดของชาวนา
ใครสักได้กล่าวไว้..
zabax2
ปัจฉิมลิขิต
ไม่รู้อารมณ์ไหน
แต่อารมณ์ตอนนี้เป็นเเบบนี้
และคลิปนี้ก็ถูกทำขึ้น ในระหว่างที่นอนอยู่โรงพยาบาล

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา