☄️ขุนช้างขุนแผน ฉบับอ่านเอง☄️ ตอนที่ 6
💕”กว่าจะได้ร่วมหอ -แก้วกับพิม💕”
หลังจากเณรแก้วถูกไล่ออกจากวัดป่าเลไลยก์ ก็ไปอยู่กับขรัวคง ที่วัดแค คร่ำเคร่งกับการศึกษาวิชา “ฤกษ์พานาที”ทั้ง “เสกใบมะขามเป็นต่อแตน” ไม่มีเวลาปลีกออกมาหานางพิมเลย
ในระหว่างนี้ ขุนช้างก็มาคุยกับนางศรีประจัน แม่นางพิมว่าอยากจะมาสู่ขอ แต่งงาน มีเงินทองมากมายจะเอามาเป็นสินสอด
พิมแอบฟังที่ข้างฝา ได้ยินดังว่าก็ฝากวาจา ด่ากระทบขุนช้างออกมาเป็นชุดทีเดียวค่ะ
“🌿แล้วแกล้งเรียกข้าด่าประจาน
แน่อ้ายผลหัวล้านไปไหนเหวย
ยกยศยิ่งใหญ่กะไรเลย
ดอกเตยฤๅจะปลอมพะยอมไพ”🌿
“🌿หน้าตาเช่นนี้จะมีเมีย
อ้ายมะม่วงหมาเลียไม่เจียมใจ
เหมือนแมงปออวดอิทธิ์ว่าฤทธิ์สุด
จะแข่งครุฑข้ามอ่าวทะเลใหญ่
ก้อนเส้าฤๅจะเท่าเมรุไกร
หิ่งห้อยไพรจะแข่งแสงสุริยง
ชาติชั่วตัวดังนกตะกรุม
จะเอื้อมอุ้มอิงอกวิหคหงส์”🌿
ความปากจัดของพิมก็น่าจะได้มาจากแม่ศรีประจันนั่นล่ะค่ะ เพราะสมัยนั้นยังไม่มีทีวีให้ดูละครหลังข่าว 😀คำพูดผรุสวาจาทั้งหลายก็น่าจะซึมซับมาจากปากของท่านแม่ที่ได้ยินได้ฟังมาตั้งแต่ตัวเล็กๆนั่นเอง!
แต่นางศรีประจันหารู้ไม่ว่าตนคือต้นแบบ กลับโมโหโกรธา ที่ลูกสาวอวดดีด่าแขกที่เข้ามาเยือนถึงบ้าน ที่สำคัญแขกคนนี้มีเงินทองมากมายและกำลังจะมาขอนางพิมด้วย
ขุนช้างถูกพิมด่าก็รีบลงเรือนไป นางศรีประจันโมโห จับนางพิมล่ามโซ่แล้วโบยตี😭...นี่คือ child abuse ทารุณเด็กแท้ๆ...
“🌿ครานั้นท่านยายศรีประจัน
แค้นครันขัดใจเป็นหนักหนา
ลุกขึ้นฉวยไม้ไล่ตีมา
มึงหยาบช้าชาติชั่วนี่เหลือใจ
น้อยฤๅคารมอยู่เปรี้ยงเปรี้ยง
เช่นนี้ไหนจะเลี้ยงมึงไปได้
หวดตียี่ยับระยำไป
เลือดไหลโซมหลังหลั่งน้ำตา
นางพิมต้องตีตัวเป็นแนว
ฉันกลัวแล้วคราวนี้ฉันไม่ว่า
เจ็บปวดยวดยิ่งทั้งกายา
ก็หนีหน้าวิ่งเข้าในครัวไฟ
ปิดประตูใส่กลอนด้วยความกลัว
ทอดตัวลงแล้วสะอื้นไห้
ครั้งนี้เจ็บอายนี่เหลือใจ
เลือดไหลโซมหลังตลอดลาย”🌿
🔺ไม่น่าเชื่อว่าแม่ทำกับลูกสาวอย่างโหดร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร?🔺
การเลี้ยงดูเด็กเล็ก กับวัยรุ่นต่างกันค่ะ แต่ไม่ว่าวัยไหน ก็ไม่ใช้การลงไม้ลงมือตีแบบนี้ !
พิมเพิ่งจะอายุ 16 ปี นับว่าเพิ่งพ้นวัยเด็กกำลังเป็นสาววัยรุ่น แม่ใช้วิธีลงโทษตามอารมณ์แบบนี้ ลูกก็เตลิดหมดล่ะค่ะ ไม่มีทางที่จะมาเปิดเผยคุยเรื่องที่กลุ้มใจอยู่ให้แม่ฟัง นางพิมจึงมีแต่สายทองเท่านั้นที่คอยมาปลอบโยน สายทองแนะนำดีก็ดีไป แต่ที่ผ่านมาก็เล่นบทแม่สื่อมาตลอด
🔺พิมจะทำอย่างไรดี? 🔺ต้องไปหาเณรแก้วให้เจอและเล่าเรื่องให้รู้
ทั้งพิมและสายทองก็ตามไปหาถึงกุฏิ ที่วัดแคบอกว่า “จะมาสู่ขอให้รีบมา ขุนช้างตัดหน้ามาสู่ขอกับแม่แล้ว”
เณรแก้วก็บอกว่าไม่มีเงิน ยังสึกออกไปไม่ได้ แล้วหยอดคำหวานสัญญาไว้
“🌿ด้วยไร้ทรัพย์อับจนเป็นพ้นใจ
จะได้เงินที่ไหนทำทุนรอน
จึงไม่กล้าลาสึกออกไปได้
แต่เศร้าใจอกสะทึกสะท้อนถอน
หวังสวาดิมิได้ขาดที่อาวรณ์
จะกินนอนก็ไม่ลืมเจ้าปลื้มใจ
เงยหน้าขึ้นเถิดเจ้าพิมเพื่อน
แก้มเปื้อนมาจะเช็ดน้ำตาให้
อย่าโศกนักเลยเจ้าจะเศร้าไป
ดวงใจพี่ไม่ลืมคำสัญญา”🌿
พิมยื่นคำขาด “ไม่กลับไปบ้านอีกแล้ว เดี๋ยวแม่ก็จะตีอีก จะอยู่กับเณรที่วัดนี่แหละ!”
🎈ใครว่าพิมไม่กล้าตัดสินใจอะไร 😀 นางค่อนข้างเด็ดเดี่ยวเสียด้วยซ้ำไป ยื่นคำขาด...ถ้าไม่สึกมาแต่ง ฉันก็จะนอนที่วัดนี่ล่ะ...ฟังนางพูดสิ😀
“คํ่าวันนี้ไปบ้านเถิดพ่อเณร
จะหาเงินประเคนเจ้าคุณให้
คิดมาก็ไม่น่าจะกลับไป
พรั่นใจกลัวแม่แกจะตี
เป็นไรก็เป็นไปเถิดนะ
ไม่ไปละฉันจะอยู่ที่วัดนี่
เจ็บจิตรคิดแค้นแสนทวี
อยู่กับพี่เณรแก้วจะเป็นไร ฯ🌿
๏ “อนิจจาแก้วตาของพี่เอ๋ย
อย่าอยู่เลยบิณฑบาตเลี้ยงไม่ได้ “
เณรคงตกใจ จะมาอยู่ที่วัด...จะให้บิณฑบาตมาเลี้ยงได้อย่างไร😀
สุดท้ายเณรแก้ว ก็ต้องลาสึกล่ะค่ะ
สมภารคง ว่าสึกไปแล้วจะไปทำอะไร ถ้ามีศักดินาต่ำกว่า 400 ไร่ เรียกว่าไพร่ ต้องถูกสักข้อมือ ให้รู้ว่าสังกัดกรมกองไหน สมัยอยุธยาตอนปลายนั้น ไพร่จะถูกเรียกตัวมารับราชการ 1 เดือน เว้น 1 เดือน คือไม่ได้อยู่บ้านติดต่อกัน ถ้าเจ้านายดีก็ดีไป แต่ถ้าไม่ดีก็ต้องไป”เลื่อยไม้ลากซุง” เหนื่อย
สุดท้ายสมภารก็ยอมสึกให้
☄️ถือว่าเรียนจบ “เณรน้อย อคาเดมี่ “ครบทั้ง ชั้นประถมที่วัดส้มใหญ่ ชั้นมัธยม ที่วัดป่าเลไลยก์ ถูกสมภารไล่ มาเรียนชั้นมหาวิทยาลัย ที่วัดแค☄️😮
ขอสึกออกมาเพื่อแต่งงานกับพิมพิลาไลย!
หลังจากสึกคืนนั้นพลายแก้วก็เข้าไปปลุกผีทั้งป่าช้า แล้วก็ปราบผีเขียนยันต์ปิดกระหม่อมให้ไปไหนไม่ได้ ต้องอยู่รับใช้ขี่ไปไหนไกลๆได้ในพริบตาเดียว
งานแรกของผีพราย คือ พาพลายแก้วตรงดิ่งไปที่บ้านของนางพิมทันที!
ขอยกบทกลอนที่บรรยายการอาบน้ำฝักบัวท่ามกลางแสงจันทร์ในคืนนั้น มาให้อ่านค่ะ
“💕ครั้นถึงอ่างวางอยู่ที่นอกชาน
สองสำราญขึ้นนั่งบนเตียงต่ำ
จึงไขน้ำจากบัวตะกั่วทำ
นํ้าก็พรํ่าพรายพรูดูกระเด็น”💕
ฝักบัวสมัยก่อนก็มีแล้วทำจากตะกั่ว ไขแล้วน้ำไหลพรมเย็นฉ่ำ
“💕อนิจจาอยู่แต่เจ้ากับตัวพี่
ไม่มีใครเห็นดอกเจ้าพิมเอ๋ย
อาบทั้งผ้าไม่น่าจะเย็นเลย
พลางก็เผยผ้าน้องออกจากทรวง
พระจันทร์ลอยลีลาเวหาห้อง
สอดส่องต้องเต้าดูขาวช่วง
น้ำกระทั่งหลั่งไหลกระทบทรวง
ดังเพชรร่วงหรุบต้องกระจายพราย💕”
ภาพโดย สุขี สมเงิน จัดแสดงที่ MOCA กรุงเทพ
งานแต่งงานตามประเพณีของพิมกับพลายแก้วก็ผ่านไปด้วยดี มีบรรยายละเอียดอ่านจบแล้วจัดงานตามได้เลยค่ะ ตามไปอ่านที่ ขุนช้างขุนแผนฉบับหอพระสมุดวชิรญาณได้เลยที่ https://vajirayana.org
🌸พระเอกได้แต่งงานกับนางเอก นิทานน่าจะจบอย่างงดงาม...อยู่กันอย่างมีความสุขตลอดไป...🌸
เรื่องมันไม่เป็นอย่างนั้นสิคะ หลังจากแต่งงานได้ 2วัน พลายแก้วก็ถูกเรียกให้ไปเป็นทหาร นำทัพขึ้นไปเชียงใหม่ ขึ้นไปทางเหนือ
🚩เรื่องวุ่นวายทั้งหลายจะเริ่มต้นหลังจากนี้ไปค่ะ🚩
มีใครอยากอ่านต่อไหมคะ? 😀😀😀
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
