9 ต.ค. 2020 เวลา 05:45 • ความคิดเห็น
โดยส่วนตัวผมคิดว่า..
ถ้ารู้สึกว่าชีวิตมันวุ่นวายนัก
พักแล้วสละเวลาลองคิดเล่นๆ
ว่าเราอยากได้ อยากมี อยากเป็น
อยากเอาชนะใครที่ไม่ใช่ญาติ
จนเกินพอดี เกินธรรมชาติรึเปล่า
ความสงบ
จะไม่เกิดจากสิ่งเหล่านั้น
ลองเสียสละ ละเว้น ยอมรับ
ถ้าเราอยากได้อะไรที่ไม่เคยได้
ลองทำอะไรที่ไม่เคยทำ
คิดอะไรที่ไม่เคยคิด
อ่านอะไรที่ไม่เคยอ่าน
และแน่นอนมันต้องไม่เดือดร้อนใคร
ลองยอมแพ้กับสิ่งไร้สาระบ้าง
แรกๆ เราจะไม่เข้าใจหรอก
แต่ฝืนยิ้มไว้ อดทนไป
ถึงวันแล้วจะเข้าใจเอง
หยุดมองหากลับพบเจอ
จงล้อมรอบตัวคุณด้วย
คนที่ทำให้คุณมีความสุข
คนที่ทำให้คุณหัวเราะ
คนที่เป็นผู้ช่วยคุณเมื่อคุณต้องการ
คนที่ใส่ใจคุณอย่างจริงจัง
พวกเขาเป็นคนที่คุ้มค่าในชีวิต
ในขณะที่คนอื่นๆ
เป็นแค่คนผ่านไปผ่านมา
จงให้ค่ากับสิ่งที่มีค่า
คน สัตว์ เวลา สิ่งแวดล้อม
ไม่ใช่เงินตรา ศักดิ์ศรี อีโก้
แม่...งเป็นสิ่งไร้ค่าบ้าบอ
ที่มนุษย์อุปโลกน์หลอกกัน
เพื่อกดให้คนอีกคนรู้สึกต่ำกว่า
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะเสียเวลา
ให้ค่าปัญญาอ่อนไปทำไมนะ
ดวงดาวไม่ได้มีดวงเดียวบนท้องฟ้า
ความสุขก็ไม่ได้มีครั้งเดียวในชีวิต
ดวงดาวไม่ใช่ทั้งหมดของท้องฟ้า
ความทุกข์ก็ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต
เพียงเข้าใจอะไรจะดีขึ้นเอง
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
สัตว์ เกิดมา บนโลก มีเป้าหมาย
คืบคลานตั้งอยู่ ก็กลับกลาย
บทสุดท้าย ก็ดับ พับชีวิน
อนิจจัง ไม่เที่ยง เอียงซ้ายขวา
จากหลับตา ลืมตา หูได้ยิน
จากหนาวร้อน เย็นทั่ว ทั้งกสิณ
ยังไม่สิ้น อนิจจัง ทุกขังเอย
รักเอย..
ปัจฉิมลิขิต
ส่วนหนึ่งจากท่านปัญญานันทภิกขุ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา