ไม่มีอะไรในโลกนี้ไม่มีความเสี่ยง มีแต่เสี่ยงมากหรือเสี่ยงน้อย ถ้าเราเข้าใจนิยามนี้ดี ก็เพิ่มการระมัดระวังในเรื่องที่ทำ หรือหวังผลลัพธ์ใดๆอย่างมีสติ เพื่อไม่ให้รู้สึกเศร้า เสียใจ หรือหมดหวัง ทำให้เกิด อาการขาดแรงบันดาลใจ จนถึงเสียกำลังใจ
สิ่งที่ไม่รู้จริงๆในชีวิตของคุณคืออะไร คำตอบคงมีมากมาย แต่สิ่งนั้นไม่สำคัญเลยในความเข้าใจของฉัน ทุกความคิดของหลายๆคน คงมีสิ่งที่ตัวเอง ไม่รู้มากมาย คงน้อยที่ระดับปัญญาชนผู้ถ่อมตนจะบอกว่าฉันรู้ทุกอย่างหมดแล้ว ไม่มีอะไรในโลกที่ฉันไม่รู้ ลองถามมาสิ ( หรือว่ามี😉)
คงมีหลายคนที่เหมือนฉัน ซึ่งไม่รู้อะไรหลายอย่างบนใบโลกนี้ และบางครั้งไม่สนใจจะรู้ และไม่เคยจะพยายามค้นหาคำตอบ
ฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องรวย มีเงินเยอะๆ มีชื่อเสียง มีคนรักชื่นชมฉัน
แต่ฉันก็ต้องเดือดร้อนกับการใช้ชีวิต จากสิ่งที่ไม่ได้คิดถึงมันเลย
เพราะตลอดการใช้ชีวิต ฉันใช้ชีวิตแบบไม่ได้วางแผนใดๆ ทำตามหน้าที่และคำสั่งที่ได้รับ
ถูกต้องเก่งมาก หลายคนเข้าใจทันทีด้วยประสบการณ์ของชีวิต
ใช่ใช่ใช่ 😳😳😳
ฉันไม่เคยมีเป้าหมายในชีวิต
ฉันใช้ชีวิตประดุจการล่องเรือที่มุ่งออกไปหาปลาในทะเล และไม่ได้กำหนดทิศทางและไม่เคยคิดจะกลับเข้าฝัง
ฉันใช้ชีวิตหาปลาเพื่อกินประทังชีวิต บางวันก็ได้ปลาเต็มลำเรือจนเรือลำเล็กๆหนักแทบจะล่ม แต่บางครั้งก็เบาโหว่งจนกินแทบไม่อิ่ม
ฉันไม่คิดอะไรมากโต้คลื่นลมในแต่ละวัน บางครั้งฉุดคิดขึ้นมาได้พร้อมคำถาม ว่าเรากำลังจะไปไหน แล้วก็เครียด กลัว ถ้าฉันจับปลาไม่ได้ฉันจะตายมัย จะมีใครรู้มัยว่าฉันกำลังจะตาย ฉันกลัวว่าจะต้องทุกข์ทรมานก่อนจะตาย
ฉันไม่กลัวคลื่นลม เรือฉันพลิกล่มหลายครั้ง แต่ฉันก็ตะเกียกตะกายกลับขึ้นบนเรือน้อยลำนี้ได้เสมอ แต่สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไปคือถ้าฉันป่วย แก่หมดแรงจะพลิกเรือกลับขึ้นได้ยังไง หรือฉันก็อาจตาย หาปลาไม่ได้ก็ตายเพราะไม่มีกิน หรือจมน้ำตาย
พออายุมากขึ้นเรื่อยๆ ฉันเริ่มเข้าใจและมองออกได้ว่า
สิ่งที่ฉันเคยคิดว่าไม่รู้จริงๆก็คืออนาคตของตัวเอง แค่พยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุด และทุกอย่างจะดีเอง
เมื่อล่วงเลยถึงตอนนี้แล้ว ฉันเริ่มรู้ความจริงที่คนรอบข้างพยายาม
กรอกหูฉัน ไม่ว่าจะเป็นคำสรรเสริญเยินยอ คำตำหนิ คำชื่นชม คำ
นินทาต่างๆ ที่ฉันมองว่ามันคือพายุที่พัดมากระหน่ำชีวิตบนเรือ
ลำน้อย ฉันเต้นเร้ากับสิ่งเหล่านั้น จนบางครั้งลืมหาปลา ปล่อยให้
ตัวเองวิ่งเข้าหาพายุตลอดเวลา
ตอนนี้ฉันเริ่มนับปลาที่มีเหลืออยู่ เพราะตอนนี้ฉันหมดแรงที่จะจับมันเองได้แล้ว ฉันแค่หวังว่าคงมีปลาหน้าโง่กระโดดขึ้นมาบนเรือของฉันบ้าง
ฉันเริ่มรู้และเข้าใจว่า การที่ฉันเคยรู้สึกว่าสิ่งที่ฉันไม่รู้จริงคืออนาคต
ที่จริงแล้วนั้นน่าจะเป็นสิ่งที่ตัวฉันเองน่าจะรู้ดีกว่าใครๆ ว่าจะเลือกอนาคตของตัวเองให้เป็นอย่างไร แต่ไม่เคยคิดทำมันอย่างจริงจัง
ในวันที่ไม่มีปลาเหลืออยู่บนเรือ แต่มีมากมายเหลืออยู่ในน้ำแต่ฉันหมดกำลังที่จะหยิบจับมันขึ้นมาได้อีก
เพราะข้อสรุปของฉันที่ได้รับมาตลอดการมีชีวิตอยู่ คือ
ฉันเป็นคนที่ไม่มีเป้าหมายอะไรเลย ฉันทำแต่ละวันให้ผ่านไปอย่างดีที่สุดและเรียกสิ่งที่เกิดขึ้นว่าคือการใช้ชีวิตที่อยู่กับความเป็นปัจจุบันที่ขาดความตระหนัก ไม่เข้าใจกับคำว่าวางแผนชีวิตเมื่อเข้าสู่ภาวะสูญญากาศ
คงไม่สามารถไปแก้ไขตั้งต้นใหม่ เตรียมพร้อมชีวิตให้มีจุดมุ่งหมาย ตั้งแต่ก่อนวันที่จะเริ่มลงนาวาชีวิต
555 ป่านนี้คงได้หยุดลงจากเรือถึงฝั่งสักแห่ง
แต่ไม่เป็นไร กาากลับสู่ธรรมชาติเป็นอาหารปลาก็ดี
แล้ว กับการได้ตอบแทนที่ได้กินมันมาตลอดชีวิต
ชีวิตก็หมดความเสี่ยงลงได้อย่างสนิท
เพราะต่อไปความเสี่ยงน้อยนิดนั่นได้เกิดขึ้น และจบลงในที่สุด
ขอบคุณภาพจาก
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
