22 ต.ค. 2020 เวลา 10:13 • ปรัชญา
วันนี้มีความรู้สึกว่าตั้งใจจะทำความดี มีเหตุจากว่า 2-3 วันก่อนซื้อถั่วต้มมาจากตลาดต่างจังหวัดที่เดินทางไปทำธุระ แม่ค้าต้มได้ดีมากเป็น ถั่วเมล็ดโตแก่ต้มนิ่มพอดี
เรื่องมีอยู่ว่าฉันไปต่อราคาด้วยการขอลดเหลือ 3 ถุง 50 บาท(ถุงละ20) ก็คงไม่แปลกเพราะว่าเราก็สามารถต่อรองได้ แต่เมื่อฉันกลับถึงที่พัก แฟนเขากินไปแล้วก็ถามว่าไปซื้อมาจากไหน ต้มได้ดีมากถั่วแก่นิ่ม ฉันก็เล่าให้เขาฟัง คำแรกที่เขาพูดขึ้นว่า
เธอไปต่อราคาเขาทำไม กว่าจะขายได้แต่ละถุง เขาต้องลงทุนเท่าไร เขาต้มได้ดีมาก ถั่วแก่เมล็ดใหญ่ กว่าจะสุกจะนิ่มมันต้องเปลืองไฟไปเท่าไรกำไรนิดเดียวแล้วเธอซื้อมา3ถุง อีกถุงก็ไม่ได้กินไปแจกคนอื่นเพราะตัวเองกินไม่หมด อย่าไปต่อเขาเลย จะคิดแจกก็ซื้อ 3 ถุงตามราคาอย่าไปต่อเขา แล้วจะเอาไปแจกใครยังดีกว่า
ก็คงจริง!! แต่ยอมรับว่ามันติดนิสัย แม่สอนตั้งแต่เล็กซื้อของต้องต่อ
อย่าให้ใครเอาเปรียบ มาโก่งราคา มันโง่รู้มัย กลายเป็นนิสัยซื้อของ
ต้องต่อมาตลอด และอาจจะเพราะคำพูดฝังใจทำให้ฉันไม่ยอมเสียเปรียบใคร แม้ไม่คิดจะไปเอาเปรียบใครเหมือนกัน
(แต่ใช้การต่อรองที่คิดว่าคุ้มค่าทั้งสองฝ่าย)
ในความจริงของชีวิต ช่วงที่ได้เรียนรู้ผ่านกาลเวลาถึงได้รู้ว่ามีช่องว่างเล็กๆในกระบวนการคิด ที่สอนให้เป็นคนเห็นแก่ตัว หรือจะเรียกว่าการเอาตัวรอดเพื่อให้ดูดี กับวิธีที่เราเลือกใช้ในชีวิตที่ผ่านมา
แม้งานที่ทำหาเลี้ยงชีพที่สามารถสร้างประโยชน์มีคุณธรรม แต่ด้วยนิสัยลึกๆและวิธีที่ใช้ชีวิตทำให้ได้รู้ว่า คงยากจะประสบความสำเร็จในชีวิต เพราะสิ่งที่เราเป็น ไม่เคยคิดจะปล่อยวางในการใช้ชีวิต ต้องกำไร
ต้องคุ้มค่า ทัดเทียมไม่เสียเปรียบ
และวันหนึ่งมันก็เกิดขึ้น ทำให้การต่อรองเรียกร้องในชีวิตถึงทางตัน ชีวิตที่เป็นเดิมพันก็ถึงบทอวสาน และคนรอบข้างไม่เคยรับรู้ เพราะในภาพของฉันนั้นคือคนเก่ง มีความสามารถ ฉลาด ดี
เมื่อแพ้ฉันก็ไม่แตกต่างกับคนอื่น เจ็บปวด และทุกข์ทรมาน สิ้นหวังไม่มีใครช่วยได้เพราะฉันไม่คิดจะขอใครให้ช่วย แต่สิ่งที่ช่วยฉันได้คือการเรียนรู้ที่จะสงบ คิดค้นหาความจริง ทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นมาในชีวิตด้วยสติ
ความเจ็บปวดตกผลึกในสิ่งที่ได้เรียนรู้ ฉันเริ่มค้นหาสาเหตุของความผิดพลาดและการกระทำที่ผ่านมาของตน บางอย่างถูกต้องและบางอย่างไม่ใช่ และสิ่งหนึ่งที่ตระหนักรู้และเข้าใจ คือรู้จักการให้และการรับที่ขึ้นกับเวลาและโอกาส
จึงได้รู้ว่าสิ่งที่สำคัญในชีวิตคือ " การรู้จักให้ มีราคามากกว่า การรับ
และการเสียเปรียบ คือการฝึกความอดทนในการเป็นมนุษย์ที่จะอยู่
รอดได้ในปัจจุบัน "
วันนี้ฉันตื่นขึ้นมาและต้องการแก้ไขความผิดที่สามีตำหนิ เรื่องต่อราคาถั่วต้ม ฉันออกเดินทางอย่างมีความสุขเพื่อเดินออกไปทำความดี ไปยังตลาดเป้าหมาย อากาศเย็นสบายฝนไม่ตกแต่ฟ้ามีเมฆมาก มืดๆคงจะตกแน่ ลมเย็นพัดไม่แรง รู้สึกมีความสุขเพราะสิ่งที่คาดหวังว่าจะไปทำความดี
ใช่ค่ะ ฉันต้องการกลับไปแก้ไขความผิดจากการต่อราคาซื้อถั่วต้มวันนี้ฉันตั้งใจจะไม่ต่อราคา ฉันตั้งใจซื้อแค่ 2 ถุงพอ(กลับไปอุดหนุน) แต่
แม่ค้าถามฉันว่าไม่เอา 3 ถุง หรือคะ หูฉันผึ่งทันที
ถามไปว่า 3ถุง50บาท นะเหรอ แม่ค้าพยักหน้า ฉันตอบตกลงทันที
ตอนขากลับฉันไม่ได้รู้สึกเหมือนขามา จิตใจไม่ได้ฟูฟ่องฟุ้งฟิงอีกแล้ว
ฉันไม่ต่อราคาก็เหมือนต่อ ทั้งที่ตั้งใจจะเป็นคนดีเพราะคิดว่าจะเคารพ
กติกาถุงละ20 บาท แต่เขาให้ฉันเอง แล้วฉันไปบอกแฟนว่าฉันไม่ได้ต่อเขาจะเชื่อฉันไม่นะ
เฮ้อ จะทำดีทำไมทำยากจัง
โฆษณา