31 ต.ค. 2020 เวลา 12:31 • ครอบครัว & เด็ก
* การฝากพวงมาลัยดอกมะลิให้ถึงมือผู้รับ
จักต้องใช้ความอุตสาหะพอประมาณ
- - - - - - - - - -
"มะลิเจ้าเอย"
ฉันมีความหลังกับดอกมะลิ โดยเฉพาะดอกตูมที่ใช้ร้อยมาลัย
"มาลัยขาวพวง" คือคำที่เข้ากับลักษณะของเจ้า
..พวงมาลัยดอกมะลิตูมที่ร้อยเป็นวงกลมเรียบ ๆ
ไร้เชิงไร้ชายพู่ห้อยใด ๆ ที่มักเป็นดอกกุหลาบมอญสีแดง
หรือดอกรักตามแบบฉบับพวงมาลัยทั่วไป
ฉันได้พบ"มาลัยขาวพวง" เพราะได้รับมาลัยดอกมะลินี้ทุกวัน
เมื่อกลับจากโรงพยาบาลหรือตึกเรียนของคณะฯ มาลัยขาวพวงหอมน้อย ๆ
มีมารออยู่แล้วบนโต๊ะหนังสือ ในห้องของหอพักนักศึกษา
เจ้าอาจมาทางเพื่อนสนิท รูมเมท แม่บ้าน...
เธอเหล่านั้นบอกฉันสั้น ๆ ว่า "มีคนฝากมาให้"
แปลกที่ว่าผู้ถูกเอ่ยอ้างว่าเป็น "ผู้ฝากมาให้" นั้นเล่าเรียนอยู่ในคณะที่มีผู้ชาย
เป็นส่วนใหญ่(เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์)
ไม่น่าจะมีความคิดไปไกลถึงดอกมะลิตูมสีขาวได้
ดอกไม้สีขาว สีจืด รูปลักษณ์ของดอกดูพื้น ๆ
ดอกตูมเล็ก ก้านสีเขียวอ่อนสั้น แลดูไม่แข็งแรง กลีบชอกช้ำได้ง่ายเมื่อบาน
นั้น..สวยตรงไหนนะ..
หรือเขาชอบที่กลิ่นของมัน กลิ่นหอมบางเบา อันหมายถึงว่าเมื่อปล่อยให้ลมพัดโชยกลิ่นขึ้นมาต้องต่อมรับกลิ่นของจมูกเอาเอง ไม่ใช่การเอาจมูกลงไปตั้งใจดม
การฝากพวงมาลัยดอกมะลินี้ให้ถึงมือผู้รับ จักต้องใช้ความอุตสาหะพอประมาณ
เพราะสาวน้อยเมื่อกาลก่อน จำต้องต้องตื่นแต่เช้ามืดทุกวันเพื่อฝึกหัดการขึ้นวอร์ด
และต้องอยู่โยงบนตึกผู้ป่วยนั้น ๆ จนมืดค่ำ กินข้าวเช้า เที่ยง ค่ำเสร็จสรรพ ณ ที่นั่น
 
เหตุที่จะบังเอิญได้พบกันตามถนนหนทางในสถาบัน..
..ไม่ถึงกับไม่มี แต่มีไม่มากนัก
เวลาที่จะนัดพบกัน..จึงไม่ต้องไปเอ่ยถึง
**คัดลอกมาจากที่ใดที่หนึ่ง
ขอขอบคุณ
อ่านตอนแรกของนิยายชุดนี้ได้ที่นี่
..แสงจันทร์ เพลงรักที่คิดถึง
โฆษณา