14 พ.ย. 2020 เวลา 14:00 • นิยาย เรื่องสั้น
ใครในห้องของอีแป้ง
:เราต้องขอแนะนำตัวก่อน เราชื่ออั้ม เป็นคนกรุงเทพ แต่ด้วยความเปป็นเด็กมหาลัยและเป็นคนชอบเที่ยวมาก จึงไปเที่ยวต่างจังหวัดบ่อยๆคนเดียว
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องของตอนเมื่อปลายปีที่แล้ว ซึ่งเราได้ไปเที่ยวที่เชียงใหม่ ตอนแรกเราวางแผนจะไปเที่ยวที่นั้นสองคืน สามวัน จึงติดต่อกับเพื่อนไว้ชื่อแป้ง ซึ่งเรากับแป้งสนิทกันมาก เลยขอไปอยู่ด้วยกันซะเลยฮ่าๆๆ
ภาพประกอบไม่ใช่ภาพจริง
:เรามาถึงเชียงใหม่ตอนบ่ายๆ ซึ่งก็ให้แป้งมารับที่สถานีรถไฟ​ จากนั้นแป้งก็ชวนเราไปนั่งจิบกาแฟชิลๆ แถวหน้ามอ คุยเรื่อยเปื่อยถามเกี่ยวกับสารทุกข์สุกดิบ​ ตามประสาคนไม่ได้เจอกันมาหลายปี
:แป้งเล่าว่า "ตอนนี้พักอยู่กับรูมเมทชื่อมด มดเป็นครเชียงใหม่เรียนคณะเดียวกัน แต่ช่วงนี้นางมีปัญหากับแฟน ทะเลาะกันเป็นประจำ" ซึ่งหลังจากนั้นเราก็โอเครไม่ได้มีปัญหาหรอกทมาอยู่แค่ 2 เดือน เอง
:ตกเย็นหลังจากที่เราทานหมูกระทะกับแป้งเสร็จ ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนจึงโทรตามมด ว่าตอนนี้อยู่ที่ไหนทำอะไรอยู่ คำตอบที่ได้คือ "อยู่ที่ห้องเหมือนเดิม ฝากซื้อข้าวกับยาพารามาให้ด้วยละกัน"
เรากับแป้งก็เลยไปซื้อข้าวซื้อยาพารา ระหว่างทางแป้งบอกกับเราว่า "เวลานางทะเลาะกับแฟนนางจะเป็นแบบนี้ นางจะชอบซมอยู่ในห้อง แต่ก็อย่าเป็นกังวล​เลย ซักพักมันก็ดีขึ้นเอง กูชินละ"
:เมื่อเรากับแป้งมาถึงที่ห้องก็พบว่ามด นางนอนอยู่ที่เตียงเขี่ยโทรศัพท์​ไปมาอยู่บนที่นอน จากนั้นแป้งก็แนะนำเราให้กับมดและบอกว่าคืนนี้จะมานอนด้วย ซึ่งมดก็ไม่มีปัญหา จากนั้นแป้งก็จัดเตรียมที่นอนให้เรา ห้องของแป้งถือว่าไม่ใหญ่มากแต่ก็พออยู่ได้
:ในห้องก็จะมีเตียงใหญ่ๆหนึ่งเตียง ตู้เสื้อผ้า และโต๊ะแป้ง ข้างนอกเป็นระเบียง มีประตูกระจกกั้นไว้ ซึ่งบอกก่อนว่าระเบียงข้างนอกห้องสวยมาก เห็นวิวดอยสุเทพชัดแจ๋วเลย ถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว ถัดจากประตูกระจกลานเลื่อนก็จะเป็นห้องน้ำ โดยรวมถือว่าน่าอยู่เลยทีเดียว
:เราก็รีบอาบน้ำเสร็จสรรพ เพราะความเหนืาอยจากการเดินทางจึงทำให้เราง่วงมาก
เรานอนพอดีกับประตูกระจกบานเลื่อนของระเบียงซึ่งไม่ได้ปิดผ้าม่านเอาไว้ เราก็ปลุกนาฬิกาปลุก​ไว้ตอนตี5 เพราะว่าเราวางแพลนว่าจะไปดูพระอาทิตย์​ขึ้นที่จุดชมวิว​ดอยสุเทพในตอนเช้า
:ตอนตี5ที่มือถือได้ตั้งปลุกดังขึ้น ด้วยความงัวเงียในตอนเช้าเราก็ลืมตาขึ้นมาไปมองที่ระเบียง ในจังหวะนั้นเองเราเห็นเหมือนว่ามีใครโดดลงมา ห้องของแป้งอยู่ชั้น3 ซึ่งหอพักมีทั้งหมด5ชั้น ด้วยความตกใจจึงรีบวิ่งออกไปนอกระเบียงกลัวว่าจะมีคนโดดตึก
:แต่กลับไม่พบอะไรเลย ก็คงตาฝาดไปเองแหละมั้งเราก็คิดในใจ หลังจากอาบนำ้เสร็จ เราก็ปลุกแป้งให้ไปอาบนำ้เพื่อจะได้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นทัน หลังจากที่เรากับแป้งเตรียมพร้อมกันเสร็จแล้ว เราก็รีบออกจากห้องโดยทันที
ทิ้งไว้ให้มดอยู่ที่ห้องคนเดียว(เนื่องจากมดไม่สบายนางเลยไม่ไปไหนทั้งนั้นเมื่อคืนเราชวนนางไปดูพระอาทิตย์​ขึ้นด้วยกันแล้วหลายรอบ)
:หลังจากที่เรากับแป้งไปดูพระอาทิตย์​ขึ้นเสร็จ สายๆไปเที่ยวสวนสัตว์ต่อ แล้วตอนบ่ายก็เข้ามาเที่ยวในมหาลัย จนตอนเย็นเรากับแป้งก็เลยตกลงกันว่าจะไปเที่ยวผับกัน จึงต้องกลับไปที่ห้องเพื่อไปอาบนำ้เปลี่ยนชุดสำหรับการไปเที่ยวคืนนี้
:เมื่อมาถึงห้องก็พบว่ามดยังนอนซมอยู่ที่ห้องเขี่ยมือถือไปมาอยู่ ตอนนั้นแป้งเข้าไปอาบนำ้ก่อน
นะหว่างนั้นมดก็บอกกับเราว่า "กูเครียดว่ะ ทำไมชีวิตต้องมาเจอคนเฮงซวยแบบนี้ด้วย"
จากนั้นนางก็ร้องไห้โฮออกมา "กูไม่อยากให้แป้งไม่สบายใจเกี่ยวกับเรื่องที่ทะเลาะกับแฟนบ่อยๆ เพราะแค่เรื่องการเรียนอีแป้งมันก็เครียดมากพอตัวอยู่แล้ว"
เราก็ได้แต่ปลอบใจนางแหละ เพราะเรารู้เพียงแค่ว่านางมีปัญหาเรื่องทะเลาะกับแฟน"เอาฟน่าชีวิตมีขึ้นมีลงเป็นธรรมดา ใครมันจะไปเจอกับเรื่องร้ายๆได้ตลอดไปวะ" เราพยายามบอกให้นางอดทนเข้าไว้
ภาพประกอบไม่ใช่ภาพจริง
:หลังจากแป้งอาบนำ้เสร็จเราก็เช้าไปอาบนำ้ต่อ และก็เดินทางไปที่ผับแห่งหนึ่งในเชียงใหม่
เราไปกับแป้ง2คน เพราะมดนางคงไม่อยากไปไหน แป้งบอกกับเราว่า "ไม่เป็นไรหรอก ปล่อยนางไปเถอะ กูชินละ เชื่อเหอะซักพักแฟนมันคงมาง้อแหละ อย่าคิดมากไปเที่ยวกันดีกว่า"
:หลังจากไปเที่ยวที่ผับจนประมาณตี1กว่า เรากับแป้งกลับมาที่ห้อง พบว่าห้องถูกล็อคกลอนจากด้านในจึงเปิดเข้าไปในห้องไม่ได้ แป้งจึงเคาะประตูหลายที แต่ก็ไม่มีใครมาเปิด ได้ยินเสียงเพียงแค่เก้าอี้ที่อยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
เหมือนมีคนลุกแต่ไม่มีใครมาเปิดประตู แป้งจึงโทรหามดด้วยความเป็นห่วง เสียงโทรศัพท์ของมดดังขึ้นในห้องแต่ก็ไม่มีคนรับสาย แป้งจึงตะโกนเรียกมด และเคาะประตูเสียงดังมาก จนข้างห้องออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
:ในระหว่างนั้นภายในห้องมีเสียงของตกลงมา เสียงประตูห้องน้ำเปิดปิด เสียงประตูกระจกบานเลื่อนหลังห้องถูกเลื่อนไปมา แป้งจึงบอกให้เราไปตามยามข้างล่างให้หน่อย ส่วนตัวแป้งเองจะปีนระเบียงจากข้างห้องของตัวเอง
:เราก็วิ่งไปตามยามที่ด้านล่าง จนมาเจอยามแล้วเราก็อธิบายว่าเพื่อนเราอยู่ข้างในห้องไม่ยอมเปิด แล้วเรากลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดี ขอให้ช่วยขึ้นไปดูให้หน่อย ในขณะที่กำลังจะเดินขึ้นไปตรงบันไดชั้นที่1 เราก็ได้ยินเสียงจากด้านล่าง
"อ้าว อั้มกลับมาแล้วหรอ อีแป้งอยู่ไหนล่ะ"
:เมื่อเราหันกลับไปดูพบว่ามดอยู่ด้านหลัง "มด แกไม่ได้อยู่ในห้องหรอ" เราถามด้วยความสงสัย
"เปล่านี่ เมื่อกี้แฟนเรามาหา ตอนนี้เราดีกันละเราเลยออกไปหาไรกินกับแฟน เพิ่งจะกลับมาเนี่ย แต่ดันลืมโทรศัพท์​ไว้ในห้องเลยไม่ได้บอกไว้ก่อน" มดตอบ
อ้าวแล้วใครอยู่ในห้อง!!!
:ตอนนั้นเราวิ่งตาตื่นจนขึ้นไปถึงห้อง พบว่าประตูห้องถูกเปิดออก แต่แป้งดันไม่อยู่ที่ห้อง เราจึงเดอนไปเคาะห้องข้างๆที่แป้งขอเข้าไปเพื่อปีนเข้าห้องตัวเอง จากนั้นห้องข้างๆก็เปิดประตู และพบว่าแป้งมีอาการตัวสั่นผวา เรากับมดถามอะไรก็ไม่ยอมตอบ เอาแต่พูดว่า "ไม่อยู่แล้ว ไม่อยู่ที่นี่แล้ว ขอไปอยู่ที่อื่นได้ไหม กูกลัว" พร้อมกับร้องไห้ออกมา
:เพื่อนข้างห้องได้บอกกับเราว่าเมื่อกี้ตอนที่เพื่อนของเรากำลังปีนข้ามห้องไป
ตอนนั้นเขาก็ช่วยจับเพื่อนของเราไว้ กลัวว่าเพื่อนของเราจะตก
ตอนที่เพื่อนของเรากำลังชะเง้อหน้า ข้ามกำแพงเข้าไปในห้องของตัวเอง
ตอนนั้นเพื่อนของเราก็เหมือนจะตกใจอะไรสักอย่าง กลับเข้ามาในห้องทันที
ถามว่าเป็นอะไรก็ไม่ยอมตอบ เขาก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน
:สุดท้ายมดจึงบอกว่า "งั้นไปนอนที่หอแฟนของมดก่อนก็ได้ พรุ่งนี้เช้าค่อยเข้ามาใหม่ รอให้สติของแป้งมันกลับมาค่อยว่ากันเกิดอะไรขึ้น"
จนเช้าของอีกวันหนึ่งที่หอของแฟนมด แป้งมันก็ยอมเล่าว่าเมื่อคืนมันเจออะไร
:"ตอนนั้นก็เป็นห่วงอีมดมากว่ามันจะทำอะไรโง่ๆ กูก็เลยขอคนที่อยู่ข้างห้อง จับตัวกูประคองข้ามกำแพงให้หน่อย แต่ตอนที่กูเอาหัวชะโงกเข้าไปดูในห้อง ในห้องมีเพียงไฟ จากโต๊ะแป้งสลัวๆเปิดไว้ ตรงกลางห้องกูเจอคนยืนอยู่ที่ไม่ใช่อีมดแน่ๆ เป็นผญ.ตัวสูงผมยาว ใส่เสื้อสีขาว ที่กูเห็นเขาหันหน้าเข้าไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง
จากนั้นเขาก็หันหน้ามาหากูจังหวะนั้นกูสติแตกไปเลย กูยังจำใบหน้านั้นได้ดี รอยยิ้มฉีกกว้าง ปากสีแดง นัยตามีสีขาว กูไม่อยากกลับไปหอนั้นอีกแล้วว่ะ กูกลัว"
:หลังจากกวันนั้นเรากลับมากรุงเทพ เรานิดต่อไปหาแป้ง แป้งบอกว่าแป้งกับมดย้านออกหอเลยตั้งแต่ วันนั้น แป้งไม่สามารถอยู่ห้องนั้นได้จริงๆ และแป้งก็เกรงว่าใครที่จะเช่าห้องนั้นต่อ ก็คิดดีๆหน่อยละกัน
ขอบคุณแหล่งที่มา : https://wi.cr/v9Tw8
หากมีข้อผิดพลาด​ประการใด
ผู้จัดทำขออภัยมานะที่นี้
หากมีคำ ติ ชม สามารถ​แสดงความคิดเห็นด้านล่างโพสนี้ได้เลย😁
ถ้าชอบก็อย่าลืมกดไลค์​ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ผู้จัดทำด้วยนะ🥺

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา