มีเรื่องอะไรมาวะ
เรื่องเดิม
แม่หรือเมีย?
ไม่เชิง
ว่าไป
วันนี้(วันทำงาน) น้องกูมันออกไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปกันทั้งครอบครัว เมียกูเห็นก็ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
อ้าว ทำไมวะ
เฮ้อ ก็ครอบครัวน้องกูยังอยู่กับบ้านแม่มันมีคนช่วยเฝ้าร้านนี่หว่า ทีครอบครัวกูจะไปมั่งก็ขอคนมาช่วยเฝ้าก็บอกว่าไม่มี คนไม่ว่าง ขนาดไปปีละหน(กูไม่ได้ไปด้วยนะ) โดนบ้านกูจิกกัดเลือดสาดว่าเที่ยวบ่อยจนเมียกูออกปากเองว่าปีละหนเนี่ยนะ อ้อ แล้วไอ้ที่ไปกูก็ออกตังค์เอง เมียกูกับลูกก็ไปกับพี่น้องเขา เขาเลือกที่มันประหยัดหน่อยแต่ได้ที่ดี
น่าสนใจ
กูก็ว่างั้น ติดที่กูไปไม่ได้ด้วยเหตุผลที่กูบอก เมียกูเลยงอน หาว่าทีทำไมน้องคุณไปได้แต่คุณไปไม่ได้ รูปถ่ายกับลูกคุณก็ไม่ค่อยมี เมียกูก็อึดอัดกับที่บ้านกูด้วย นี่ขนาดกูแยกมามาอยู่เองนานแล้วนะ
อะฮ้า นึกแล้วเชียว
เออ แล้วที่บ้านกูก็บ่นเรื่องค่าใช้จ่ายโน่นนี่ ว่าให้ช่วยกันประหยัดหน่อย ค้าขายไม่ค่อยดี ออนไลน์ก็ยังไม่เวิร์คเท่าไหร่ กูน่ะเข้าใจ แต่กูก็ว่าบางอย่างมันก็เกินเลยไปหน่อยเหมือนกัน
ยังไงวะ
พูดตามตรง กูว่าความคิดของคนรุ่นพ่อแม่เรากับเด็กรุ่นหลังมากๆมันไม่เหมือนกันว่ะ ไม่ต้องรุ่นพ่อเราหรอก เอาแค่กูกับเมียก็ห่างกันพอตัว Generation Gap ว่ะ
ก็จริงของมึง
กูรู้ว่าเมียกูก็อยากออกไปเที่ยวบ้าง กูน่ะสนับสนุน แต่บางทีกูก็ต้องทำตัวเป็นยันต์มั่ง เป็นไม้มั่ง ต้องพยายามบาลานซ์เรื่องครอบครัวกูกับบ้านกูเหมือนกัน ไม่คิดรึไงวะว่ากูน่ะรู้สึกยังไงบ้าง กูต้องทำอะไรบ้าง ทำตัวหูทวนลมหรือว่าต้องฟังใครต่อใครต่อว่ากระทบกระเทียบบ้างมั้ย ตีวัวกระทบคราดใส่กูก็มี เซ็งชิบ รู้งี้อยู่เป็นโสดดีกว่า อย่างเก่งก็โดนด่าข้างเดียวไม่ใช่สองข้าง
ใจเย็นเว้ยมึง
กูก็เบื่อจะพูดเบื่อจะฟังเหมือนกันนี่หว่า นี่เมียกูก็นั่งน้ำตาซึมจนกูต้องปลอบแล้วก็ปล่อยมั่งชั่วคราว เฮ้อ นั่นก็บ้านกู นี่ก็ครอบครัวกู ค้าขายก็เงียบกริบ ถึงมีจับจ่ายใช้สอยแต่ก็ต้องระวังตัวเหมือนกัน
เออ กูเข้าใจ มึงพูดออกมาเหอะ เจาะช่องระบายบ้าง
เฮ้อ ก็อย่างนี้ล่ะ ปัญหาโลกแตก
จริง ปัญหาแม่งโคตรโลกแตก คนนี้ทำได้ คนนั้นห้ามทำ คนนี้ไปได้ แต่มึงห้ามไป ไม่รู้ทำไม เอาเป็นว่างานนี้กูเห็นใจมึงฝุดๆ
กูน่ะอยู่บ้านเฉยๆก็ได้ ประหยัดด้วย อย่างเก่งก็ไปเดินตากแอร์ในห้าง เหมือนเดินออกกำลังนับก้าว บ้านกูอยากไปกูก็ไม่ขัด เมียกับลูกกูอยากไปกูก็ไม่ขวาง ถึงกูจะเป็นคนใจร้อนพูดจาห่วยแตกปากหมาท้าตีท้าต่อยแต่ก็ไม่คิดอะไรมากมายจบแล้วก็จบ แล้วขอทีเถอะ อย่ามาคิดอะไรบ๊องๆแล้วมาพูดจากับทำตัวบ้าบอกับกูก็แล้วกัน กูเบื่อ รำคาญด้วย
เอ้า เอาไป
อะไรวะ
ชาร้อนของมึง กูรู้
มึงนี่ดีนะ ไม่ค่อยมีปัญหา
มี เยอะด้วย แต่กูทำใจว่ะ
อ้าว มีกับเขาด้วยเว้ย
แม่ง กูก็ปุถุชน ไม่ใช่ยอดมนุษย์
งั้นมา หมดแก้ว
(เสร็จแล้วก็ถอนหายใจโดยพร้อมเพรียงกัน)
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
