[EP79] ลาก่อน - อัสนี วสันต์ โชติกุล
เพลงนี้ร็อคครับ อันนี้บอกเลย 😎
ด้วยความรู้สึกครั้งแรกที่ได้ฟังเพลงนี้ รู้เลยว่าร็อคครับ แถมยังน่าจะร็อคมากๆด้วย ยิ่งได้ฟังเสียงกีต้าร์ช่วงโซโล่ตอนกลางเพลงยิ่งมั่นใจ เพราะพี่ป้อมแกใส่เต็มกับซาวด์และสำเนียงกีต้าร์มาซะขนาดนั้น
...และผมยังคิดไปเองอีกว่า พี่ป้อมน่าจะเป็นห่วงเรื่องนี้เหมือนกัน เพราะถ้าเพลงนี้มันร็อคมากจนเกินไป ในแง่ของการตลาดตัวเพลงนี้จะเป็นงานที่ขายยากไปในทันที
ดังนั้นเราจึงได้ยินเสียงร้องของพี่ป้อมที่ได้ถูกปรับการร้องให้อ่อนลงมา และภาคดนตรีก็น่าจะถูกลดทอนลงมาให้เหลือแค่เปียโนเป็นเครื่องดนตรีชิ้นหลักเพียงชิ้นเดียว
เพียงสองอย่างนี้ก็น่าจะพอที่จะดึงให้เพลงนี้ไม่หนักมากจนเกินไป แต่สิ่งที่ดีที่ได้จากการปรับทั้งหมดนี้ มันกลับกลายเป็นความโคตรเท่ห์ของตัวเพลงเอง เพราะเพลงนี้เป็นเพลงของศิลปินร็อครุ่นใหญ่ ก็ควรจะมีความเท่ห์นำหน้าภาคดนตรีที่หนักหน่วง
...ที่พูดมาทั้งหมดนี้ คือผมคิดไปเองล้วนๆเลยครับ 5555
เอาล่ะครับ พอมาถึงจุดนี้ เพื่อนๆคงคิดว่าผมคงคิดมั่วๆ ไปเรื่อยเปื่อยกับเพลงนี้แน่ๆ
ไม่ยาก... สิ่งที่ผมทำได้คือการพิสูจน์ครับ พิสูจน์ด้วยการร้องแบบร็อคลงไปในเพลงนี้เลย แบบว่าดนตรียังเหมือนเดิมอยู่ทุกอย่าง แค่เปลี่ยนเสียงร้องแบบร็อคจัดๆลงไปเท่านั้น
หลังจากที่ผมร้องเสร็จ พอกลับมาฟังเพลงที่ได้ร้องไว้ ผมยิ่งมั่นใจเลยครับว่าผมน่าจะคิดถูก และมาถูกทางแล้ว เพราะเพลงเวอร์ชั่นนี้ มันร็อคได้ดังใจผมเหลือเกินครับ
อยากให้เพื่อนๆ ลองฟังดูครับ ว่ามันเป็นไปตามที่ผมมั่นใจตั้งแต่แรกหรือเปล่า 🙂
#ร้องเองแหละ #smule